(rm) صدا |
نظرخواهي در يک يادداشت روزانه اينترنتي پرخواننده، يا وبلاگ، در باره صحت خبر راديوفردا از مشاهدات عيني خشونت شبه نظاميان عليه دانشجويان معترض، با دهها واکنش روبرو شد از دانشجويان و جوانان ديگري که از طريق اينترنت، به گزارش مشاهدات روزانه خود از وقايع روزهاي اخير ميپردازند. همکار ما بهنام ناطقي از نيويورک گزارش ميدهد.
بهنام ناطقي (نيويورک): در يادداشت روزانه پرخواننده سردبير خودم، آقاي حسين درخشان مطلبي از راديوفردا نقل کرده بود در باره درگيري نيروهاي امنيتي لباس شخصي با دختران و پسران معترض، و ازجمله اين عبارت، به نقل از پايگاه اينترنتي راديوفردا، radiofarda.com که نوشته بود: خبرنگاران راديو فردا، دختراني را ديده اند که زير باتومهاي لباس شخصي ها روي زمين کشيده مي شدند و خون آلود، به سمت ميني بوسهايي که براي انتقال دستگير شدگان آماده بود، برده مي شدند.
نويسنده سردبيرخودم، از هزاران خواننده خود، که اغلب از نويسندگان وبلاگ ها هستند، پرسيده بود آيا اين خبرها درست است؟ و از وب لاگ نويسها خواسته بود اگر در باره تظاهرات ضد جمهوري اسلامي در تهران و شهرستانها مشاهدات خود را به روي اينترنت منتشر ميکنند، به او خبر دهند. به فاصله کمتر از 24 ساعت، ده ها جواب روي سايت هودر دات کام، محل انتشار وبلاگ سردبير خودم قرار گرفت که به راهنمائي تبديل شد براي آنها که ميخواهند مشاهدات دست اول جوانان تهران و شهرستانها را بخوانند از خشونت بي اماني که نيروهاي امنيتي شخصيپوش به جوانان معترض و حتي رهگذران روا ميدارند.
آقاي آرش نوشت:: آقا ديگه چه خبري؟ گويا رو ببين عکسا رو ببين ديگه چي ميخواي؟ همه جا با قمه و زنجير تو سر ملت ميزنن ... مگه ايران نبودي؟ مگه ريشو نديدي؟ مگه حزب الهي نديدي؟
يکي از فعال ترين گزارش دهندگان وبلاگي در باره حوادث کوي دانشگاه، نويسنده وب لاگ پر، آقاي سروش است که از آدرس http://par.blogsky.com ميتوان به نوشته او دسترسي پيدا کرد، که مينويسد: خدا پدر اينترنت را بيامرزه که من يک لاقبا از پشت يک کامپيوتر پوکيده دارم پا به پاي بي بي سي خبر مي دم. و در جاي ديگر مينويسد: جوي که اکنون در بين دانشجويان حاکم است اينگونه است که اونا(اونجوري که من فکر مي کنم) و از جمله خود من هيچکس رو به عنوان مرجع قبول ندارند، نه اشخاصي مثل خاتمي و نه گروههائي مثل دفتر تحکيم وحدت. نويسنده پر در جاي ديگري ضمن ابراز مخالفت با خشونت مينويسد: متاسفانه يا خوشبختانه هسته هاي مقاومت فيزيکي دارد در ميان دانشجويان شکل ميگيرد. اين گروهها دارن تجهيزاتي از قبيل کابل هاي دراز برق (ويژه براي به تله انداختن موتورهاي انصار) چماق هاي چوبي- ميلگرد هاي کوتاه- چاقو و رنگ بوکس و کوکتل مولوتف تهيه مي کنند. تو خوابگاه 70 و 71 فقط با سنگ يکي دو انصاري رو ناکار کردند!!
وب لاگ آبي خاکستري، از مطالبي که در باره زدوخورد در دانشگاه شهيد بهشتي نگاشته خبر ميدهد و نويسنده وب لاگ آوا مينويسد خبر راديوفردا درست است. بچهها از طبقه هاي بالا آمده بودند طبقه هاي پائين که اگر خواستند آنها را از پنجره بيرون پرت کنند، دست و پايشان نشکند. وي مي افزايد که همه امتحانها در اين دانشگاه لغو شد.
نويسنده وب لاگ «ندا» از برخوردهاي خشونتآميز در دانشگاه پلي تکنيک مينويسد. نويسنده وب لاگ «نگارش و اينا» در بلاگ سکاي، داستان فرار خود و چند نفر ديگر را از مقابل لباس شخصيها وصف ميکند و در جائي از آن مينويسد: چند تا از تظاهر کننده هام خودشان را قاطي ما کردند. يکيشون دستش از شدت ضربات له شده بود... يه آقايي که تو قسمتي از راه با ما همراه بود به هر ماشيني مي رسيد مي گفت «بوق بزن!» يه خانوم هم بلند بلند گفت «خامنه اي مرده! بوق بزن!» يه سري پسر جوون که توي ماشين بودن با شنيدن اين حرف جيغ و ويغ راه انداختن و دست زدن و رنگ گرفتند..»
نويسنده وب لاگ غب ghab در پرشين بلاگ، شرح مفصلي دارد با يک عکس از شلوغيهاي پنجشنبه گذشته، پراز مشاهدات دست اول شخصي، و معتقد است که اولين کسي است که در اين باره در وبلاگ خود مطلب نوشت.
آقاي راپرتچي در وبلاگ منظر مينويسد ما همگي عادت كرده ايم فقط به يك سري از وبلاگهاي محدود ومعروف سر بزنيم ولي اگر اين عادت مذموم را كنار بگذاريم و سري هم به دور و بر خودمون بزنيم مي بينيم كه خيليها در اين موارد و ساير موارد مطلب مينويسند. در وبلاگ پرخواننده سردبير خودم، آقاي حسين درخشان مطلبي از راديوفردا نقل کرد در باره درگيري نيروهاي امنيتي لباس شخصي با دختران و پسران معترض و پرسيد آيا اين خبرها درست است؟ و از وب لاگ نويسها خواست مشاهدات خود را درباره تظاهرات ضد جمهوري اسلامي در تهران و شهرستانها منتشر ميکنند. به فاصله کمتر از 24 ساعت، ده ها جواب روي سايت هودر دات کام، محل انتشار وبلاگ سردبير خودم قرار گرفت که به راهنمائي تبديل شد براي آنها که ميخواهند مشاهدات دست اول جوانان تهران و شهرستانها را بخوانند از خشونت بي اماني که نيروهاي امنيتي شخصيپوش به جوانان معترض و حتي رهگذران روا ميدارند. نويسنده وب لاگ پر نيز نوشت: جوي که اکنون در بين دانشجويان حاکم است اينگونه است که هيچکس را به عنوان مرجع قبول ندارند، نه اشخاصي مثل خاتمي و نه گروههائي مثل دفتر تحکيم وحدت.