حجاب اسلامي زنان، از ديد يك روزنامه نگار پاكستاني تبار بريتانيائي: وسيله اي براي تحميل قدرت مردان بر زنان

شهران طبري (لندن): ياسمين اليباي Yasmin Alibhai-Brown، نويسنده پاكستاني تبار بريتانيائي در مقاله اي در روزنامه اينديپندنت، چاپ لندن، مي نويسد اين روزها بارديگر حجاب به موضوع خبري بدل شده است و در فرانسه ميكوشد عرصه آموزش و وپرورش را از نمادهاي مذهبي مثل حجاب اسلامي دور نگه دارد. برخي از مسلمانان فرانسه اين اقدام را حمله به اعتقادات مذهبي خود مي دانند در حاليكه در ايران، عراق، افغانستان و پاكستان، زنان جوان از پوشش كه معمولا به رنگ هاي سياه، خاكستري و سفيد بر آنها تحميل شده، به تنگ آمده براي كسب حقوق فردي خود به پا مي خيزند. خانم اليباي مي گويد بايد اعتراف كنم كه وقتي يك زن را با حجاب اسلامي مي بينم چندان راحت نيستم، چرا كه نمي توانم قبول كنم اين يك انتخاب آزادانه است. مي دانم و خيلي ها در باره فلسفه حجاب به من گفته اند اما به اعتقاد من چنين نظريات مطلق و ايماني، همان قدر حجاب را زير سئوال مي برد كه مخالفت هاي دربست و بدون ملاحظه. او مي گويد چشمگير ترين و قابل توجه ترين بحث ها در باره حجاب از كشوري كه شنيده مي شود كه در آن اسلامي مدرن ولي اقتدارگرا حاكم است، يعني ايران. او مي نويسد وقتي زنان ايران به خاطر مخالفت با نظام پهلوي از آيت الله خميني حمايت كردند، نمي دانستند او با فتواهاي خود، حقوق فردي و اجتماعي آنها را يك به يك سلب خواهد كرد. فتواهاي آيت الله خميني در باره زنان ممكن است براي مردان خوشايند بوده، اما شمار بسياري از زنان را از حمايت از او پشيمان ساخت. در ايران، صدها زن به خاطر آنكه گوشه اي از مو يا پايشان ديده شده، يا به خاطر روابط غير اسلامي با مردان، شلاق خوردند، به زندان رفتند و حتي اعدام شدند. او از دكتر هما دارابي، روانشناس كودك ياد مي كند كه در سال 1994، اول حجاب و بعد خود را در يكي از ميادين تهران به آتش كشيد و درگذشت. ياسمين اليباي يادآور مي شود كه در همان موقع بود كه زنان الجزايري به خاطر عدم رعايت حجاب از طرف مسلمانان بنيادگرا ترور مي شدند و سرشان بريده مي شد. در عربستان سعودي، به نام اسلام زنها حتي اجازه نشان داده اشك خود را ندارند و وقتي سرشان با شمشير بريده مي شود، اجازه ندارند به آسمان بنگرند و خداي خود را گواه بگيرند. در ايران زنان، كلافه و مستاصل از اين به اصطلاح نجابت تحميلي، با روسري هاي حرير و ابريشم به رنگ هاي زرد و سبز و طلائي و روپوش هاي تنگ تر و كوتاه تر از حد مجاز، اعتراض خود را نشان مي دهند. ياسمين اليباي، سئوالي را مطرح مي كند كه بسياري از زنان و مردان ايراني سالهاست پرسيده اند. آيا اين حجاب براي مردان اسلامي باعث سرشكستگي و توهين نيست؟ آيا مردان اسلامي آنقدر غير متمدن و بدون كنترل بر نفس خود هستند كه با صرف ديدن يك زن بي حجاب نمي توانند به چيزي جز امور جنسي فكر كنند؟ اگر مرد مسلمان واقعا مومن و با اخلاق باشد كه خانم اليباي معتقداست بسياري از آنها هستند، حتي از ديده يك زن عريان نيز نبايد خم به ابرو آورد و از دعا و عبادت خود منفك گردد. ياسمين اليباي براون، مقاله خود را با نقل قولي از ليلا، دوست ايراني خود به پايان مي برد كه مي گويد زنان مسلمان بايد سعي كنند خود را فريب ندهند. اين حجاب و برقع، براي نگهداري از دين و مذهب اسلام نيست. براي تحميل قدرت مردان بر زنهاست. من به آنها مي گويم چشمان خود را باز كنيد و واقعيت را ببينيد. خانم اليباي مي گويد من هم همين را مي گويم. ياسمين اليباي Yasmin Alibhai-Brown، نويسنده پاكستاني تبار بريتانيائي در مقاله اي در روزنامه اينديپندنت Independent، چاپ لندن، مي نويسد اين روزها بارديگر حجاب به موضوع خبري بدل شده است و در فرانسه ميكوشد عرصه آموزش و وپرورش را از نمادهاي مذهبي مثل حجاب اسلامي دور نگه دارد. برخي از مسلمانان فرانسه اين اقدام را حمله به اعتقادات مذهبي خود مي دانند در حاليكه در ايران، عراق، افغانستان و پاكستان، زنان جوان از پوشش كه معمولا به رنگ هاي سياه، خاكستري و سفيد بر آنها تحميل شده، به تنگ آمده براي كسب حقوق فردي خود به پا مي خيزند. وي به نقل از يك خانم ايراني مي نويسد: حجاب، براي نگهداري از دين و مذهب اسلام نيست. براي تحميل قدرت مردان بر زنهاست.