گزارش وزارت امورخارجه آمريكا درباره نقض حقوق بشر در ايران: اعدام بي رويه، شكنجه، تجاوز به عنف، محدوديت آزادي اجتماعات و بيان و تبعيض مذهبي

امير مصدق کاتوزيان (راديو فردا):اعدامهاي بي رويه، ناپديد و سربه نيست شدن و اعمال گسترده شکنجه در ايران سابقه اي تاريخي دارد. اين جمله آغازين گزارش وزارت امور خارجه ايالات متحده درباره وضعيت حقوق بشر در ايران در سال 2002 است. گزارشي که براي نخستين بار به موجب يک قانون جديد در مورد کشورهاي مختلف ارائه شده است و مکمل گزارشهاي ديگر از اين گونه در باره هر کشور است که هدف اعلام شده آن پشتيباني از حقوق بشر و دموکراسي در جهان است. به گزارش وزارت امور خارجه آمريکا درباره وضعيت حقوق بشر در ايران در سال 2002 همچنين جمهوري اسلامي به دژرفتاريهاي ديگر چون تجاوز به عنف و محدود کردن آزادي بيان، تجمع، مطبوعات و ابراز نظر متهم شده است. اين گزارش با استناد به شرح اين موارد نتيجه گرفته است که کارنامه حقوق بشر در ايران فوق العاده نازل است و در سال 2002 عليرغم کوششهايي که براي پاسخگو کردن دولت شده، عملکرد آن به گونه اي قابل توجه بدتر شده است. وزارت امور خارجه آمريکا متذکر شده است که خط مشي آمريکا در مسير تحقق حقوق بشر و دموکراسي در ايران در سال 2002-2003 معطوف به درخواست از دوستان و متحدان آمريکاست تا پيش از بهبود روابط بازرگاني و دو جانبه خود با ايران، از ايران بخواهند تا شواهد مستند و قابل اثباتي در زمينه پيشرفت مداوم در زمينه حقوق بشر نشان دهند. وزارت امور خارجه آمريکا در اين گزارش همچنين با اشاره به روابط اتحاديه اروپا با جمهوري اسلامي يادآور شد، گرچه آمريکا با ايران روابط ديپلماتيک ندارد، اما تلاش چندجانبه و مستدام خود را براي تشويق جمهوري اسلامي به توقف نقض حقوق بشر شهروندان ايران پي مي گيرد. اين گزارش همچنين يادآور شد که کولين پاول، وزير امور خارجه آمريکا، به موجب قانون بين المللي آزادي مذاهب، براي چهارمين سال پياپي، از ايران با عبارت کشوري که به گونه اي ويژه اي نگران كننده است، ياد کرد. در گزارش وزارت امورخارجه آمريكا از برخورد حکومت ايران با اقليتهاي مدهبي به خصوص بهائيان انتقاد شد. وزارت امور خارجه آمريكا در گزارش تكميلي حقوق بشر خود از اعدامهاي بي رويه، ناپديد و سربه نيست شدن اشخاص، و اعمال گسترده شکنجه در ايران انتقاد كرد. در اين گزارش، وزارت امور خارجه آمريکا جمهوري اسلامي را به دژرفتاري هاي ديگر چون تجاوز به عنف و محدود کردن آزادي مطبوعات، بيان و اجتماعات متهم كرد و همچنين از برخورد حکومت ايران با اقليتهاي مدهبي به خصوص بهائيان انتقاد كرد.