(rm) صدا |
سازمان مدیریت و برنامه ریزی ایران کار تدوین برنامه چهارم توسعه ایران را آغاز و از هم اکنون خطوط راهبردی آن را منتشر کرده است. فریدون خاوند نگاهی دارد به کشمکش هایی که تدارک این برنامه میان جناح های گوناگون جمهوری اسلامی به وجود آورده است.
دكتر فريدون خاوند (راديوفردا، پاريس): برنامه پنجساله سوم جمهوری اسلامی در 1383 آخرین سال اجرای خود را پشت سر خواهد گذاشت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی از هم اکنون برنامه پنجساله چهارم را، برای سال های 1384 تا 1388، تدارک می بیند. هیئت وزیران جمهوری اسلامی، در نشست چهارشنبه خود به ریاست محمد خاتمی رییس جمهوری، گزارشی را از رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی درباره زمانبندی فرآیند تدوین، تصویب، مراحل اجرایی و نیز چشم انداز های کلی برنامه چهارم دریافت کرد.
یکی از محور های اعلام شده این برنامه، تبدیل اقتصاد ایستا و غیر قابل انعطاف کنونی به اقتصادی پویا و انعطاف پذیر است. محور دیگر، تبدیل دولت متکی به منابع نفت، تمرکز گرا با سامان غیر کارآمد به دولتی خردمند، آینده نگر، توانمند ساز، شفاف و پاسخگو است.
تدارک برنامه های توسعه در جمهوری اسلامی همیشه تنش آفرین بوده و این بار، با توجه به جو عمومی کشور، می توان تنش های بیشتری را بر سر چشم انداز های برنامه انتظار داشت، تنش هایی که بیشتر ریشه سیاسی دارند تا اقتصادی.
به نظر میرسد کتاب هزار صفحه ای استراتژی صنعتی ایران، که به تازگی تحت سرپرستی دکتر مسعود نیلی فراهم آمده و از پشتیبانی شماری از صاحب منصبان ارشد جمهوری اسلامی نیز برخوردار شده، تاثیری چشمگیر بر تدارک برنامه چهارم خواهد داشت.
این کتاب که هوادار قاطع ازاد سازی اقتصادی است، الگوی خود را در اقتصاد های برونگرای آسیای خاوری و امریکای لاتین جستجو میکند و به همین سبب با انتقاد بسیار سخت رسانه ها و شخصیت های وابسته به جناح معروف به اقتدار گرای جمهوری اسلامی روبرو شده که نویسندگان استراتژی صنعتی ایران را متهم میکند خود را به سرمایه داری جهانی فروخته ودر اقتصاد جهانی "هضم شده اند". همان جناح هشدار میدهد که این استراتژی نباید مبنای تدارک برنامه پنجساله چهارم قرار بگیرد. در آخرین نشست هیات وزیران، محمد خاتمی از تهیه کنند گان برنامه چهارم خواست از پرداختن به امور مبهم و مسئله بر انگیز بپرهیزتد.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی جمهوري اسلامي، کار تدوین برنامه چهارم توسعه ایران را آغاز و از هم اکنون خطوط راهبردی آن را منتشر کرده است. یکی از محور های اعلام شده این برنامه ی، تبدیل اقتصاد ایستا و غیر قابل انعطاف کنونی به اقتصادی پویا و انعطاف پذیر است. محور دیگر، تبدیل دولت متکی به منابع نفت، تمرکز گرا با سامان غیر کارآمد به دولتی خردمند، آینده نگر، توانمند ساز، شفاف و پاسخگو است.
