بررسي روزنامه هاي امروز ايران: صف آرائي نيروهاي سياسي بر سر حكومت ديني، و استنباط حكومت كنندگان از عدالت و خصلت «اسلامی» استنباط ايراني از دمكراسي

بهنام ناطقي (راديوفردا): روزنامه «ياس نو» به وام از نخستين امام شيعيان مي‌نويسد ستمگرگر ترين مردم کسي است که ستم خود را عدالت به شمار آورد. آقاي ميثم محمدي در روزنامه ياس نو مي‌نويسد «جهل به عدل، حکومت ظاهرا عدل را به توهمي ديگر سوق مي‌دهد. «ياس نو» مي افزايد: در حاليکه مردم از فقر مي‌نالند، و نسبت به حقوق پايمال شده خود و اوليه خود معترضند، و مخالفان بر اجراي حداقل حقوق خود اصرار دارند و مي کوشند فضائي باشد تا با آنها به صورت مخالف و نه دشمن برخورد شود، حاکمان و نمايندگان حاکميت از اجراي دقيق عدالت و احکام عادلانه و سيستم عدالت مند و فضاي عدل پرور سخن مي گويند. از نظر نويسنده ياس نو، شعارها و تبليغات است که که در اين زمان کار عدالت را راه مي اندازد وگرنه اين مشک آن نيست که خود ببويد بلکه آن است که عطار مي گويد. روزنامه رسالت تعريف تازه‌اي، به زعم خود ايراني از دمکراسي ارائه مي‌دهد و مي‌نويسد «دمکراسي به عنوان يک روش در ايران لزوما با صفت اسلامي متمايز مي شود تا معلوم گردد ايراني از منظر ويژه خود به اين روش فعلا از لحاظ شعار، جهاني، مي نگرد. از نظر آقاي امير محيبيان، ستون نويس روزنامه رسالت، براي ايرانيان مفهوم آزادي هم با مفهوم آزادي شناخته شده در جهان فرق مي کند. آقاي محبيان مي‌افزايد: اشتباه نيروهاي دوم خرداد اين بود که کوشيدند مفاهيم آزادي و دمکراسي را، مثل زمان مشروطه، مجددا از غرب به ايران وارد کند. نويسنده رسالت مي‌نويسد: اکنون پس از چندي با لايه بي اعتمادي روح ايراني مواجه شده اند و سخت از ياس و انسداد سخن مي رانند و گروهي ديگر نيزکه گمان مي بردند محافظه کاري ايرانيان سدي در برابر هر ايده نوئي است اکنون از گستردگي تحولات ارزشي متعجب اند. آقاي محبيان، نويسنده رسالت مي‌نويسد هر دو اين شگفت زدگي ها ناشي از عدم اطلاع از خصايل روح ايراني است. وي پيش بيني مي‌کند که ايرانيان سرانجام با آزادي و دمکراسي به آشتي خواهند رسيد ولي از نوع اسلامي آن. وي مي نويسد: آنچه که ايرانيان خواهند پذيرفت آزادي، مردمسالاري عدالت و تحمل و مدارا و نهايتا پيشرفت از منظر ايراني – اسلامي خواهد بود. روزنامه انتخاب از تغيير صف بندي سياسي در ايران خبر مي‌دهد و در مقاله‌اي از آقاي علي شکوهي، مي‌نويسد اگر در گذشته صف بندي جناح ها در ايران بر سر اقتصاد بود، موضع اقتصادي و خاستگاه اقتصادي بود، اينک صف بندي تازه اي در ميان گروه‌هاي سياسي درون وبيرون حاکميت شکل مي‌گيرد که مبناي آن اعتقاد به حکومت ديني است. نويسنده انتخاب مي‌نويسد: هرچند هنوز هم مسائل اقتصادي، سياسي و فرهنگي در جاي خود، عامل تقسيم جريان هاي سياسي به حساب مي‌آيند، و برخي از گروه‌ها با ديگران بر سرهمين مسائل اختلاف داشته و جبهه بندي مي کنند، اما به تدريج، صف بندي سياسي حول اعتقاد به پيوند دين و سياست و ضرورت تشکيل حکومت ديني شکل خواهد گرفت و بسياري از نيروهاي سياسي و فهرنگي فعال در جبهه دوم خرداد برسر اين مبنا رو در روي هم مي‌ايستند. انتخاب پيش بيني مي‌کند که در صف بندي جديد، «جريان موسوم به روحانيون مبارز در کنارجامعه روحانيت مبارز قرار گيرد و طيف‌هائي از روشنفکران فعال در جبهه مشارکت، در کنار روشنفکران لائيک و غيرمذهبي از يک حکومت سکولار و لائيک دفاع کنند. روزنامه «ياس نو» نوشت: در حاليکه مردم از فقر مي نالند، و نسبت به حقوق پايمال شده و اوليه خود معترضند، حاكمان و نمايندگان حاکميت از اجراي دقيق عدالت و احکام عادلانه و سيستم عدالتمند و فضاي عدل پرور سخن مي گويند. روزنامه رسالت نوشت دمکراسي به عنوان يک روش در ايران لزوما با صفت اسلامي متمايز مي شود تا معلوم گردد ايراني از منظر ويژه خود به اين روش فعلا از لحاظ شعار، جهاني، مي نگرد. روزنامه انتخاب مي نويسد: هرچند هنوز هم مسائل اقتصادي، سياسي و فرهنگي در جاي خود، عامل تقسيم جريان هاي سياسي به حساب ميآيند، و برخي از گروهها با ديگران بر سرهمين مسائل اختلاف داشته و جبهه بندي مي کنند، اما به تدريج، صف بندي سياسي حول اعتقاد به پيوند دين و سياست و ضرورت تشکيل حکومت ديني شکل خواهد گرفت.