ششمين روز تحصن اعتراض آميز پناه جويان ايراني در يك اردوگاه آوارگان در بلژيك، از ديد يك كارشناس امور پناهندگان

كيوان حسيني (راديوفردا): تحصن اعتراض آميز در يكي از اردوگاه هاي پناه جويان در بلژيك، وارد ششمين روز خود شد و به گفته ايرانيان متحصن در اين اردوگاه، در صورت بي توجهي دولت بلژيك به خواسته هاي آنان، دست به اعتصاب غذا خواهند زد. بلژيك يكي از كشورهائي است كه در سه سال اخير با موجي از پناه جويان از ايران مواجه شده و در سال 2000 تعداد 10 هزار ايراني از دولت اين كشور تقاضاي پناهندگي كردند. آماري كه به گفته كارشناسان بالاترين سقف تقاضاي پناهندگي طي تمام سال هاي بعد از انقلاب سال 1357 ايران از كشور بلژيك است. علي صمدي، يكي از كارشناسان امورپناهندگي در بلژيك در باره اعتراض اخير پناه جويان دراين كشور و علل اين اعتراض مي گويد: بهمن صمدي (كارشناس امور پناهندگان، بروكسل): البته سپتامبر 2003 در حدود 17 ايراني متقاضي پناهندگي در بروكسل، در يك مركز پناهندگي كه به اسم پتي شاتو معروف است، (لقعه كوچك)، شروع كردند به متحصن شدند در آن قلعه. در حدود 800 متقضاي پناهندگي در اين مركز زندگي مي كنند. ايراني ها تحصن ها خود را از اين زاويه اجرا كردند كه فكر مي كنند دولت بلژيك يا ارگان هائي كه در ارتباط با مسئله پناهندگي كار مي كنند به مسائل آنها توجه نكردند و جواب هاي منفي به تقاضاهاي آنها داده شده. تقاضاي اين هموطنان اين است كه چنانكه به آنها جواب رد داده شود، آنها را به كشور ايران نفرستند زيرا ايران كشور امني براي ايراني ها نيست. هر روز بلژيك ماهي 70 متقاضي ايراني پناهندگي به شكل هاي مختلف از ايران يا جاي ديگر به بلژيك مي آيند و اين رقم همچنان ادامه دارد. كيوان حسيني: آيا اعتراض و اعتصاب در بين پناهجويان ايراني در بلژيك سابقه هم داشته؟ بهمن صمدي: اين اعتصابات همچنان در بلژيك برگزارشده و مثلا در حدود هشت ماه قبل 16 متقاضي پناهندگي اعتصاب غذا كردند و الان شنيديم بخشي ديگر از ايرانيان در تدارك آن هستند كه نسبت به قوانين پناهندگي در بلژيك و روندي پيشرفت مسئله پناهندگي مجددا به انحاء مختلف اعتراض كنند. حالا اين مي تواند به شكل اعتصاب باشد يا تحصن باشد يا به شكل تظاهرات يا حركات اعتراضي ديگر باشد. ك.ح.: آيا دولت بلژيك به اين اعتراض ها توجه مي كند و خواسته هاي پناه جويان از اين راه تامين مي شود؟ بهمن صمدي: هميشه به نظر من اعتصاب يا تحصن يك نوع اعتراض دمكراتيك هست. اعتصاب غذا شكل بسيار خشونت آميز اعتصاب است. ولي با اين حال موقعي كه امكاني نماند و شرايطي به وجود نيايد كه بتوانيد به زندگي در يك كشور ادامه بدهيد، بالطبع اعتراض ها مي تواند شكل تحصن پيدا كند يا شكل اعتصاب يا شكل هاي ديگر. ك.ح.: در عين حال، همچنين از ديگر كشورهاي اروپائي مانند سوئدو بريتانيا نيز خبر مي رسد كه در افزايش آمار تقاضاي پناهندگي از اين كشورها، اعتراض به نحوه برخورد دولت هاي اروپائي با پناه جويان ايراني نيز افزايش يافته است. تحصن اعتراض آميز در يكي از اردوگاه هاي پناه جويان در بلژيك، وارد ششمين روز خود شد و تحصن كنندگان تهديد كردند كه دست به اعتصاب غذا خواهند زد. در سال 2000 تعداد 10 هزار ايراني از دولت اين كشور تقاضاي پناهندگي كردند. علي صمدي، يكي از كارشناسان امور پناهندگي در بلژيك در مصاحبه با راديوفردا مي گويد سپتامبر 2003 در حدود 17 ايراني متقاضي پناهندگي در بروكسل، در يك مركز پناهندگي كه به اسم پتي شاتو، كه محل زندگي 800 متقاضي پناهدگي است، دست به تحصن زدند و خواستار آن شدند كه در صورت رد تقاضاي پناهندگي به ايران بازپس فرستاده نشوند. وي مي افزايد: ماهي 70 متقاضي ايراني پناهندگي به شكل هاي مختلف از ايران يا جاي ديگر به بلژيك مي آيند و اين رقم همچنان ادامه دارد.