(rm) صدا |
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): روزنامه نيويورک تايمز در سرمقالهاي در باره 11 سپتامبر مينويسد «به نظر ميرسد که دو موج در واکنش به فاجعه آن سه شنبه مرگبار برآمد: يکي احساس سخاوت، و عطوت عميقي بود که خود را بلافاصله در همکاري و همياري نشان داد و ديگري حس وطن پرستي بود، يک آگاهي نيرومند از هويت آمريکائي. طلاقي اين دو احساس، چنانکه در ماههاي بعد از 11 سپتامبر شاهد آن بوديم، حاصلي به غايت خيره کننده و برانگيزاننده داشت. اما در دوسالي که از آن حادثه مي گذرد، شاهد تنگشدن تاسف آور برداشت خود از ميهن پرستي بودهايم که براي بعضي، به گونهاي، به بيان شکننده تر حس مليت خواهي، و ابراز کور ايمان، تبديل شده است که بيشتر از آنکه آمريکائيها را به هم بپيوندد، آنها را از هم دور ميسازد. نيويورک تايمز ضمن آرزوي محدود کردن چنين احساساتي، در سرمقاله خود ميافزايد: « روز 11 سپتامبر با گذشت زمان از ما دور مي شود ولي شفافيت آنچه در آن روز با کمک هم در واکنش به آن فاجعه نشان داديم، ماندگار است. خالص ترين نوع ميهن پرستي که در وجود خود براي ابراز کردن داريم، در سخاوت مشترک آن لحظه، به بيان آمد.»
آقاي لارنس کپلان، سردبير ارشد مجله New Republic در مقالهاي در روزنامه «وال استريت جورنال» هم در پيامد 11 سپتامبر نوعي دوپارچه شدن آمريکا را ميبيند. وي مينويسد: «امروز دو نوع آمريکائي وجود دارد، يک دسته آمريکائيهاي 11 سپتامبر هستند، درگير جنگ خارجي، و دسته ديگر، آمريکائيهاي دهم سپتامبري، که عموما نسبت به فاجعه بيتفاوت هستند. وي ميافزايد در نظر سنجيها از افکار عمومي، آمريکائيان ديگر مبارزه با تروريسم را مشکل کليدي روز نميدانند، بلکه به نسبت دو به يک، راي دهندگان آمريکائي اقتصاد را مشکل مهم تري براي دولت فدرال ميدانند که به آن بپردازد و وزنهاي که براي مسائلي مثل بهاي دارو و نظام بهداشت قائل هستند، به سطح ماقبل از 11 سپتامبر صعود کرده است، و کاهش تمايل مردم به تحمل مراقبتهاي امنيتي در فرودگاهها معادل افزايش امتناع آنهاست از قرباني کردن آزاديهاي فردي براي ملاحظات امنيتي. آقاي کپلان که به تازگي کتابي در باره جنگ عراق منتشر کرد، در ادامه مقاله خود در وال استريت جورنال ميافزايد. نظرسنجيها، از جمله يک نظرسنجي اخير موسسه Pew حاکي از آن است که درميان سفيدها، آنها که خود را ازنظرسياسي محافظهکار معرفي ميکنند و ساکنان مناطق روستائي و اهالي ايالات جنوبي، بيشتر به لزوم مبارزه با ترويسم اعتقاد دارند، تا آمريکائيان لائيک، سياهپوستان، شهرنشينان واهالي ايالات غيرجنوبي، و حتي در ميان خود جمهوريخواهان هم يک دسته تلاش براي بهبود اقتصاد را مهم تر از جنگ با تروريسم ميدانند.
روزنامه واشنگتن پست مينويسد در داخل کشور، هر چند در بعضي شهرها، مثل خود واشنگتن، سيستم هاي امنيتي از آزمون جديد فدرال سربلند بيرون آمدند، اما کارنامه وزارت امنيت داخلي به اين درخشاني نيست. بسياري در داخل خود اين تشکيلات نوبنياد اذعان دارند که با عجله به وجود آمد که حاصل آن اغتشاش در مديريت و کمبودها بود، از جمله کمبود خطوط تلفني امن و اين وزارتخانه همچنان به خصوص در روابط عمومي ضعيف است و بخشهاي مختلف آن با هم در نزاع هستند و بزرگترين مشکل آن نيروي انساني است که خود آن اذعان دارد در جذب و استخدام افراد شايسته موفق نبوده است. روزنامه نيويورک تايمز مينويسد ««روز 11 سپتامبر با گذشت زمان از ما دور مي شود ولي شفافيت آنچه در آن روز با کمک هم در واکنش به آن فاجعه نشان داديم، ماندگار است. خالص ترين نوع ميهن پرستي که در وجود خود براي ابراز کردن داريم، در سخاوت مشترک آن لحظه، به بيان آمد.» آقاي لارنس کپلان، سردبير ارشد مجله New Republic در روزنامه «وال استريت جورنال» مينويسد: «امروز دو نوع آمريکائي وجود دارد، يک دسته آمريکائيهاي 11 سپتامبر هستند، درگير جنگ خارجي، و دسته ديگر، آمريکائيهاي دهم سپتامبري، که عموما نسبت به فاجعه بيتفاوت هستند. روزنامه واشنگتن پست مينويسد در داخل کشور، هر چند در بعضي شهرها، مثل خود واشنگتن، سيستم هاي امنيتي از آزمون جديد فدرال سربلند بيرون آمدند، اما کارنامه وزارت امنيت داخلي به اين درخشاني نيست.