(rm) صدا |
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): آقاي رابرت مک فارلين Robert McFarlane مشاور امنيت ملي آمريکا در زمان رياست جمهوري رانلد ريگن در مقاله‌اي از مسکو در روزنامه «نيويورک تايمز» مي‌نويسد رئيس جمهوري آمريکا بايد از فرصت ديدار خود در کمپ ديويد با ولاديمير پوتين، رئيس حکومت روسيه، براي طرح مسيري جديد در روابط روسيه و آمريکا استفاده کند.
وي مي‌نويسد با توجه به منافع آمريکا در عراق، دلايل تغيير مسير رابطه دو کشور ضروري به نظر مي رسد و ضرورت آن بر مقامات دولتي و صنعتي روسيه نيز روشن است.
مک فارلين به رئيس جمهوري آمريکا توصيه مي‌کند که عليرغم اختلافات با روسيه، تلاش کند در مذاکره با رئيس حکومت اين کشور بر همکاري و نزديکي با روسيه شدت بخشد و استدلال مي‌کند که اهميت بخشيدن بيشتر آمريکا به روسيه به خصوص قبول همکاري روسيه در امور جهاني، مثل ثبات عراق، به مردم روسيه که به تازگي نصف خاکي که از آن خود مي پنداشتند و دوسوم درآمدسرانه خود را از دست داده اند، احساس غرور مي‌دهد و آنها را نسبت به پيشرفت متعهد مي سازد. آقاي مکفارلين مي‌نويسد آمريکا مجبور نيست بين روسيه و اروپا يکي را انتخاب کندو مي‌تواند با هردو دوست باشد.
...
روزنامه وال استريت جورنال در يکي از سرمقاله‌هاي امروز خود مي‌نويسد کشوري را در نظر بگيريد که درگذشته با آمريکا دوست و همکار بود و حالا از آن قهر کرده است. اقتصاد اين کشور به خاطر هزينه سنگين دولت به دردسر افتاده است، دولت آن به طرز فزاينده‌اي به خودکامگي روي مي‌آوزد و طبقه روشنفکر آن اينک تحت تاثير همفکراني است که به ندرت حاکميت را به چالش مي‌طلبند. در راس حکومت اين کشور رئيسي قرار گرفته است که محبوبيت او با شدت لحن حملاتش به آمريکا بالا مي رود.
وال استريت جورنال مي‌نويسد در باره فرانسه صحبت مي کنيم اما روزي هم مي‌توانيم همين حرفها را در باره روسيه بگوئيم که شباهت آن به فرانسه از اين نظر عواقب سنگين‌تري براي منافع آمريکا در جهان در بر خواهد داشت.
سرمقاله نويس «وال استريت جورنال» اميدواري ابراز مي‌کند که رئيس جمهوري آمريکا در مذاکرات امروز خود با ولاديمير پوتين، رئيس حکومت روسيه، از رابطه با روسيه چيزي گسترده‌تر از نزديکي شخصي خود به ولاديمير پوتين يا گرفتن کمک براي عراق را نظر داشته باشد.
وال استريت جورنال با اشاره به اينکه رئيس جمهوري آمريکا به تصور خود رابطه دوستي با ولاديمير پوتين برقرار ساخته است، هشدار مي‌دهد که يکي از فريب‌هاي ديپلماسي آمريکا نسبت به روسيه اين بوده است که شخص رئيس حکومت را بدون توجه به نظامي که او برآن حاکم است و افرادي که دور او راگرفته‌اند، بالا مي‌برد. چنانکه دوستي ظاهري پرزيدنت ریگن و گورباچف مانع از سرکوب جنبش دمکراسي در لاتويا نشد و بوريس يلتيسين هم بدون توجه به آنکه دوستان غربي او را يک دمکرات بزرگ مي‌خواندند به چچن لشگرکشي کرد و اخيرا هم دوستي مانع از آن نشد که رئيس حکومت روسيه بر سر عراق جانب فرانسه را عليه آمريکا نگيرد.
وال استريت جورنال مي‌نويسد: پوتين بين دو دسته مشاور و دو طرز فکر، بيشتر به جانب آنها که خواهان حرکت به سوي خودکامگي و ضدآمريکائيگري در سياست خارجي هستنتد متمايل است. محدوديت آزادي مطبوعات در روسيه، سياسي شدن قوه قضائيه، نقض حقوق بشر در چچن، فقدان اوپوزيسيون سازمان يافته در روسيه و افزايش نفوذ و قدرت سازمان هاي جاسوسي و امنيتي تنها از نظر سياست داخلي روسيه نگران کننده نيستند و در حاليکه آمريکا به کمک روسيه در عراق نياز دارد، گرايش رئيس جمهوري آمريکا به بخشش و فراموش کردن مسائل ممکن است در مسکو به بزدلي تعبير شود.
«وال استريت جورنال» مي‌افزايد اگردوستي بوش و پوتين واقعي باشد، بنابراين پوتين خواهد توانست صراحت تگزاسي رئيس جمهوري آمريکا را در باره از ميان رفتن تدريجي دمکراسی در روسيه تحمل کند که ثبات رابطه آمريکا و روسيه را به مخاطره انداخته است. آقاي رابرت مک فارلين Robert McFarlane مشاور امنيت ملي آمريکا در زمان رياست جمهوري رانلد ريگن در مقاله‌اي از مسکو در روزنامه «نيويورک تايمز» مي‌نويسد رئيس جمهوري آمريکا بايد از فرصت ديدار خود در کمپ ديويد با ولاديمير پوتين، رئيس حکومت روسيه، براي طرح مسيري جديد در روابط روسيه و آمريکا استفاده کند. روزنامه وال استريت جورنال مي‌نويسد: پوتين بين دو دسته مشاور و دو طرز فکر، بيشتر به جانب آنها که خواهان حرکت به سوي خودکامگي و ضدآمريکائيگري در سياست خارجي هستند متمايل است. اگردوستي بوش و پوتين واقعي باشد، بنابراين پوتين خواهد توانست صراحت تگزاسي رئيس جمهوري آمريکا را در باره از ميان رفتن تدريجي دمکراسی در روسيه تحمل کند که ثبات رابطه آمريکا و روسيه را به مخاطره انداخته است.
