(rm) صدا |
ليلي آرمان (راديو فردا): دانشگاهها و مراكز آموزش عالي در سالهاي اخير رشد كمي چشمگيري داشته اند. اين مراكز بر اساس سياستهاي مختلفي اداره مي شوند. اين هفته قرار بود فصل جديد تحصيلي دانشگاهها و مراكز آموزش عالي ايران شروع شود. اين اتفاق در بسياري از دانشگاههاي ايران افتاد ولي دانشجويان شعبات بسياري از دانشگاههاي آزاد ايران، همچنان در انتظار شروع كلاسهاي خود هستند. اميد، دانشجوي يكي از رشته هاي مهندسي در دانشگاه آزاد واحد سيرجان است. او مي گويد.
اميد: به ما گفتند كه كلاسها روز شنبه شروع مي شود، اما هيچ اتفاق خاصي نيفتاده، به خاطر اينكه ظرفيت كلاس پر نبوده.
ل . آ: مهسا كه در دانشگاه واحد گرمسار درس مي خواند نيز از همين بي نظمي گله دارد.
مهسا : روز اولي كه ما رفتيم دانشگاه و كارهاي ثبت نام را مي كرديم، خيلي شلوغ بود، اصلا نظم ندارد و اصلا يك مديريت خوب ندارد. نه تنها دانشگاه ما، بلكه همه دانشگاههاي آزاد، آنطور كه بايد به امور رسيدگي نمي شود. وقتي مي خواهيم ثبت نام كنيم، بايد صفهاي خيلي طولاني را انتظار بكشيم كه آيا آن روز نوبتمان بشود براي ثبت نام يا نشود.
ل . آ : سميرا دانشجوي دانشگاه آزاد جهرم است. او علت تاخير در شروع كلاسها را عدم حضور و غياب جدي مي داند.
سميرا: اين كلاسها از ديروز شروع شده، ولي خيليها هفته اول و دوم را نمي آيند سر كلاس. تا اينكه استادان ليست كامپيوتري حضور و غياب را بگيرند. براي همين تا وقتي كه حضور و غياب نشود، كسي نمي رود سر كلاسها. استادان هم وقتي مي بينند كه كسي نمي آيد سر كلاس، آنها هم نمي آيند سر كلاس.
ل . آ: اما چيزي كه دانشجويان همواره از آن ناراضيند، وضعيت رفاهي، آموزشي و سختگيري هاي مذهبي وسياسي است. آنها مي گويند حتي در محافل دوستانه نيز نمي توانند به راحتي عقايد خود را بر زبان آورند. مهسا از دانشگاه گرمسار فضا را چنين توصيف مي كند.
مهسا : محيط شهري دانشگاه ما يعني گرمسار، يك شهري است بسيار مذهبي و مردمش خيلي مقيد هستند كه خودشان حتما بايد حجاب و چادر داشته باشند و همچنين دانشجوهاي آن دانشگاه. ما بايد يك پولي را بدهيم بدون اينكه امكاناتي را در اختيارات ما بگذارند. كلاسهايمان هم استاندارد نيست، چه از نظر حجم كلاس، در گرما، سرما، ما خيلي ناراحت هستيم، شهر گرمسار يك شهر كويري است، فوق العاده تابستانهاي سوزان دارد و زمستانهاي فوق العاده سرد. از نظر كادر علمي و استاد ما مشكلي نداريم، ولي آنطوري كه بايد باشند هم نيستند، بعضي وقتها سئوالهاي بچه ها را هم نمي توانند جواب دهند، بعضي استادها هستند كه ما سر كلاسها با آنها راحتيم و حرفهاي سياسي بچه ها مي زنند و مي شنوند، ولي نبايد از محيط كلاس بيرون برود.
ل .آ : اميد از دانشگاه آزاد سيرجان مي گويد:
اميد: يكي از نظر استادي اينجا مشكل داريم و سطح دانشگاه خيلي پايين است، يكي هم از نظر رئيس دانشگاه هم اينجا يك طوري است كه هركسي ريش بيشتري داشته باشد و نماز جماعت برود، مي شود رئيس دانشگاه و به تمامي دانشجوها مي فهماند كه بايد مثل خودش باشند و ريشي داشته باشد و نماز جمعه برود و سينه زني و اين بند و بساطها. مشكل سلف داريم كه غذاي درست و حسابي نداريم و بيخودي پول الكي مي گيرند.
ل . آ : سميرا مي گويد تنها يك ترم را در خوابگاه دانشگاه آزاد واحد جهرم گذرانده است. او جو حاكم بر خوابگاه دانشگاه آزاد جهرم را رضايت بخش نمي داند.
سميرا : من الان در حال حاضر خوابگاه نيستم، ولي يك ترم را در خوابگاه بودم كه تازه يكي از بهترين خوابگاهها بود كه من اصلا راضي نبودم. در يك اتاق چهار دانشجو بودند با دو تا تخت دو طبقه. هر كسي دلش مي خواست يك كاري كند. يكي مي خواست تلويزيون نگاه كند، يكي دلش مي خواست نوار گوش بدهد، يكي مي خواست درس بخواند، يكي مي خواست غذات بخورد، هيچ چيز روي نظم و انضباط نبود، همه جور آدمي پيدا مي شود، همه دانشگاهها همين وضعيت است كه چقدر اعتياد بين دانشجوها هست، تازه مي گفتند بين دخترها كمتر است، ولي پسرهايي داشتيم در دانشگاه كه ترم اول و دوم شاگرد اول بودند، ولي ترمهاي آخر ديگر نمي كشيدند، ليسانس چهار ساله را 5 ، 6 ساله تمام مي كردند. اعتياد بين پسرها خيلي زياد بود، ولي بين دخترها هم بود، واقعا افتضاح بود، انواع و اقسام چيزهايي كه فكر كنيد. دخترهايي هم بودند كه اصلا باور نمي كرديم فلان دختر اينجوري است.
ل . آ : اينها همه در حالي است كه امثال شاهد ناآرامي هاي سياسي بسياري در بين دانشجويان بوديم، اما آنان در مورد فعاليتهاي سياسي دانشجويان در شهرهاي مختلف، از بعد ديگري به قضيه نگاه مي كنند. اين دانشجويان همگي از پيامدهاي شركت در چنين فعاليتهايي واهمه دارند. اميد مي گويد:
اميد: اين دانشگاه از همه چيز دور است، يعني ما اطلاعات معمول كشور را نمي توانم متوجه شوم. اينجا حول و حوش دو دكه روزنامه فروشي است، اين دكه روزنامه فروشي، روزنامه هاي صبح را معولا بعد از ظهر مي آورد. و در داخل دانشگاه هم هيچ چيز مطرح نمي شود، يعني من الان كه اينجا آمدم، اطلاع هيچ چيز و هيچ جايي را ندارم. يعني دانشگاه حداقل اين امكان را نمي دهد كه يك روزنامه اي را بين بچه ها پخش كند، اطلاعات داخل كشور باشد، حالا نمي خواهد اطلاعات سياسي باشد. از نظر سياسي هم كه هيچ كسي جرات ندارد برود جلو، كسي اگر بخواهد فعاليتي داشته باشد، يا اخراجش مي كنند، يا حذف ترمش مي كنند، حراست به ظاهر مي خواهد جمع و جور كند، جاسوس و ستون پنجم خودشان هستند كه ظاهرا مي آيند آنجا با شما خيلي خوش و بش مي كنند و هر اتفاقي كه مي افتد، سريعا گزارش مي دهند، فرداي آن روز شما را كميته انضباطي مي خواهند.
ل . آ: سميرا نيز از خفقان حاكم بر فضاي دانشجويي دانشگاه جهرم به شدت گله مند است.
سميرا : در دانشگاه ما اصلا فعاليت سياسي انجام نمي شود، يك فضاي كوچك است، جهرم هم يك شهر خيلي كوچك است با يك آدمهاي بسيار متعصب و مذهبي، بعد هم دانشگاه آنقدر بچه ها را محدود مي كنند كه كسي اگر كوچكترين خطايي كنند، با آن برخورد شديد مي شود، كوچكترين كارهاي ما زير ذره بين است. مسئول حراستمان يك آقايي هستند كه واقعا همه از اسمشان مي ترسند، حتي سر كلاس هم هيچ كس اجازه اين را كه نظرش را بگويد، هيچ وقت حرف اين چيزها را به ميان نمي آورند.
ل . آ : مهسا علت عدم مشاركت دانشجويان در اين گونه فعاليتها را ترس از دردسر و محروميت تحصيلي مي داند.
مهسا : از نظر سياسي خيلي از بچه ها هستند كه بخواهند در كارهاي سياسي باشند، ولي متاسفانه آنقدر ما آنجا آقابالاسر داريم كه هيچ كسي جرات حرف زدن ندارد، چون ما يك دفتري داريم به نام دفتر فرهنگ اسلامي كه يك آقايي هست آنجا، اين آقا يقه كيپي و ريش بلندي دارد كه هيچ كسي جرات نمي كند صحبت كند. مدام هم دارد تذكر مي دهد كه خانم، آقا با هم صحبت نكنيد، با هم راه نرويد، از آن طرف هم يك دفتري داريم كه خانمها هستند، خانمهايي هستند چادري، خيلي محجبه كه مدام دارند به دخترها تذكر مي دهند چرا موهايت بيرون است، چرا آرايش داري. اگر فعاليت نداشته باشيم، بهتر است، چون اين چهار سال درسمان را بايد دوباره از صفر شروع كنيم.
ل . آ: از سوي ديگر محمد خاتمي، رئيس جمهوري نيز در مراسم بازگشايي دانشگاهها كه روز پنجم مهرماه برگزارشد، گفت: هيچ منطقي از آنچه در اين سالها بر دانشگاههاي ما رفته است، خوشنود نيست. آقاي خاتمي افزود: فاجعه است اگر تحركات طبيعي دانشجو و دانشگاه را كه به صورت انتقاد و اعتراض بيان شود، جرم تلقي كنيم. اگرچه محمد خاتمي از زمان آغاز رياست جمهوريش در سال 76، پي در پي دانشجويان را به منتقد بودن برمي انگيزد، اما هيچگاه نتوانسته از آنها حمايتي جدي داشته باشد. چرا كه فارغ از دانشجويان دانشگاههاي سراسري كه به طور مستقيم زير نظر وزارت علوم، تحقيقات و فن آوري هستند، بخش عظيمي از دانشجويان ايران در دانشگاههاي آزاد اسلامي درس مي خوانند كه زير نظر يكي از محافظه كاران ديرين به نام عبدالله جاسبي اداره مي شود. دانشگاه آزاد اسلامي كه در تمامي شهرستانهاي ايران شعبه دارد و محدوديتهاي زيادي بر آنها حاكم است. دانشگاهها و مراكز آموزش عالي در سالهاي اخير رشد كمي چشمگيري داشته اند. اين مراكز بر اساس سياستهاي مختلفي اداره مي شوند. اين هفته قرار بود فصل جديد تحصيلي دانشگاهها و مراكز آموزش عالي ايران شروع شود. اين اتفاق در بسياري از دانشگاههاي ايران افتاد ولي دانشجويان شعبات بسياري از دانشگاههاي آزاد ايران، همچنان درانتظار شروع كلاسهاي خودهستند. اميد، دانشجوي يكي از رشته هاي مهندسي در دانشگاه آزاد واحد سيرجان، مهسا دانشجوي واحد گرمسار و سميرا دانشجوي دانشگاه آزاد جهرم در مصاحبه با راديو فردا از كيفيت پايين رفاهي و آموزشي دانشگاه هاي آزاد و سختگيري هاي سياسي و مذهبي سخن مي گويند.
