(rm) صدا |
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): در کنار گزارشي تکان دهنده از حمله تروريستي به هتلي دربغداد و استعفاي قريب الوقوع آقاي قريع، نخست وزير جديد تشکيلات فلسطيني، که خبر از عميق‌تر شدن بحران خاورميانه مي‌دهد، روزنامه نيويورک تايمز، شايد براي توجيه اينکه چرا اهداکنندگان جايزه نوبل صلح از دادن آن به آقاي جان پل دوم، رئيس تشکيلات کليساي کاتوليک امتناع ورزيدند، گزارشي جامع دارد در باره وضع کليساي کاتوليک، با اين پيام که محبوبيت کليسا در اروپا رو به زوال و در کشورهاي فقيرو جهان سوم، رو به ترقي است.
گزارشگر نيويورک تايمز در رم، ايتاليا، آقاي فرنک بروني Frank Bruni به نقل از يک کليساروي سابق ايتاليائي که بيست سال است ديگر روزهاي يکشنبه به کليسا نمي‌رود، مي‌نويسد تصور اينکه چند دعا و اعتراف به گناه بتواند چيزي را عوض کند غير ممکن است و کليسا واقعا از تحولات جهان عقب افتاده است. نويسنده نيويورک تايمز مي‌نويسد در ايتاليا، همچناکه در ساير نقاط اروپا، مسيحيت ديگر نمي‌تواند گردآورنده مردم باشد.
نيويورک تايمز مي‌نويسد در حاليکه پاپ جان پل دوم، اين هفته بيست و پنجمين سالگرد رياست کليساي کاتوليک، بزرگترين شاخه مسيحيت را جشن مي‌گيرد، بيست و پنج سال اخير شاهد زوال کليسا، اعم از کاتتوليک و پروتستان در نيمکره شمالي، و انتقال مرکز ثقل آن به نيمکره جنوبي بوده‌ايم. نويسنده مي‌افزايد مسيحيت در نيمکره جنوبي رشد انفجاري داشته است و با موفقيت با اسلام به رقابت برخاسته و بر عمق نفوذ خود در آنجا افزوده است و احتمالا در کشورهاي فقير است که مسيحيت براي خود آينده‌اي مي‌جويد، و هفته‌اي نيست که پاپ از اين حقيقت ناليده نباشد و مردم اروپا را به کشف دوباره مذهب تاريخي خود فرانخوانده باشد. ناظران غيرمذهبي شدن اروپا را يکي از دلايل جداشدن تدريجي آن از آمريکا مي‌دانند، که مردم آن با انديشه حلال و حرام و نيک و پليد و صواب و گناه، راحت‌تر زندگي مي‌کنند و شايد براي همين است که در فرانسه کاتوليک، از هر بيست نفر يک نفر و در آمريکا، از هر سه نفر يک نفر هر يکشنبه به کليسا مي‌روند.
روزنامه وال استريت جورنال در يکي از سرمقاله‌هاي خود مي‌نويسد دبيرکل سازمان ملل خواهان تغيير رژيم در واشنگتن شده است. اين روزنامه مي‌نويسد رد پيش‌نويس آخرين قطعنامه آمريکا در باره عراق روشنگر اين حقيقت است که نهادي که نمي‌تواند قطعنامه‌اي براي بازسازي بعد از جنگ عراق را تائيد کند، آشکارا قادرنبود قطعنامه‌هاي قبلي خود عليه صدام حسين را اجرا کند. نکته روشنگر ديگر اين است که ، دبيرکل سازمان ملل، آقاي کوفي عنان، آشکار کرده است که علاقه او به جلوگيري از انتخاب مجدد جرج بوش به سمت رئيس جمهوري آمريکا بر علاقه او به برانداختن صدام حسين مي‌چربد زيرا آقاي عنان به خوبي مي‌داند که سياست پيشگيرانه ضد تروريستي رئيس جمهوري آمريکا بزرگترين چالش عليه مشروعيت يگانه‌اي است که آقاي عنان براي خودش و براي سازمان ملل قائل است، که درواقع چيزي جز جمعيتي از حکومت‌هاي ديکتاتوري نيست. وال استريت جورنال مي‌افزايد اقدام آقاي عنان در بيرون کشيدن کارمندان سازمان ملل از عراق، فقط به مخالفان دمکرات جرج بوش در داخل آمريکا کمک مي‌کند که مبارزه انتخاباتي خود را برپايه انتقاد از سياست يکجانبه آمريکا در عراق قرار داده‌اند.
روزنامه لس‌آنجلس‌تايمز، که همچنان مشغول به بحث در باره انتخابات مياندوره‌اي فرمانداري کاليفرنيا است، درسرمقاله‌اي در باره بودجه جنگ و بازسازي عراق، به دولت آمريکا توصيه مي‌کند که قراردادهاي مقاطعه‌کاري براي بازسازي عراق را به خود عراقي‌ها بسپارد و به کنگره آمريکا توصيه مي‌کند با بررسي دقيق اقلام بودجه مورد درخواستي رئيس جمهوري آمريکا، به توانائي شرکت‌هاي عراقي براي انجام بسياري ازطرح‌هاي بازسازي با هزينه کمتر از شرکت‌هاي آمريکائي توجه کند. نيويورک تايمز مي‌نويسدبيست و پنج سال اخير شاهد زوال کليسا، اعم از کاتتوليک و پروتستان در نيمکره شمالي، و انتقال مرکز ثقل آن به نيمکره جنوبي بوده‌ايم. روزنامه وال استريت جورنال در يکي از سرمقاله‌هاي خود مي‌نويسد دبيرکل سازمان ملل به تغيير رژيم در واشنگتن بيش از آنكه به برانداختن نظام صدام حسين علاقه داشت، علاقه نشان مي دهد. روزنامه لس‌آنجلس‌تايمز، درسرمقاله‌اي توصيه مي‌کند که قراردادهاي مقاطعه‌کاري براي بازسازي عراق را به خود عراقي‌ها بسپارد.
