(rm) صدا |
گلناز اسفندياري (راديو فردا): طرح استتار مدارس دخترانه و بالا بردن ديوارهاي آنها كه مدتي مسكوت مانده بود، با تغيير شوراي تهران از نو مطرح شده است. خانم زهرا نژاد بهرام اين شيوه استتار مدارس دخترانه را نوعي ساختن زندان براي زنان مي داند و مي گويد: اگر قرار بر استتار باشد، فردا بايد پياده روها را نيز جداسازي كنيم. در اين باره با دكتر سعيد پيوندي، استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل آموزشي گفتگو كردند و نظر او را درباره علت بوجود آمدن اين طرح و هدف آن پرسيدم.
دكتر سعيد پيوندي: بعد از روي كار آمدن آقاي حاجي طرحي مطرح شد در آموزش و پرورش ايران در مورد اين كه ما به دختران در داخل مدرسه از نظر پوشش و لباس آزادي بيشتري دهيم، ولي به شرطي كه مدارس از نگاه مردانه پوشيده باشند. براي همين هم در اين چهارچوب مطرح شده بود كه مكانهايي در مدارس وجود داشته باشد كه دخترها بتوانند چادرشان، يا روسري و مقنعه شان را در بياورند، ولي همزمان ديوارهايش كمي بلندتر بشود، براي اينكه مردها نتوانند داخل مدرسه را ببينند. ولي به نظر مي رسد كه بخصوص در تهران شوراي شهر به دست محافظه كاران افتاده، بيشتر جنبه دوم مورد توجه قرار گرفته، يعني مي خواهند بيشتر مدارس دخترانه را مستتر تر كنند، بدون اينكه آن آزاديهايي را كه قول دادند به طور كامل به دختران بدهند. من فكر مي كنم در اين چهارچوب بايد به اين طرح توجه كرد.
ف . ع : آي پيوندي شما فكر مي كنيد كارايي اين طرح تا چه حد خواهد بود؟ يعني در امر جدا كردن زن و مرد آيا اين طرح موفق خواهد بود؟
دكتر سعيد پيوندي: من فكر مي كنم هرنوع طرح جديدي براي اينكه محيطهاي زنانه و مردانه را در تهران جدا كنند و بين زن و مرد يك ديوار بكشند به هر ترتيب، بايد همراه باشد با يك برخورد و قرائت انتقادي از آنچه در 25 سال گذشته اتفاق افتاده و سياستهايي كه كارايي داشتند، موثر بودند و يا نبودند. اگر ما امروز رابطه زن و مرد را در جامعه مقايسه كنيم و جايگاه زن را در جامعه ايران، مي بينيم كه عليرغم همه محدوديتها، همه سياستهاي محدود كننده اي كه بخصوص عليه زنان به كار گرفته شده، امروز ما در جامعه شاهد روابط خيلي بازتري ميان زن و مرد و دختر و پسرها هستيم. حالا درست است كه در فرهنگ رسمي و در نگاه اول در جامعه اين به چشم نيايد، ولي وقتي دقت بكنيم و وارد خانه شويم، وارد مجامعي كه دختران و پسران باهم هستند، بشويم، مي بينيم كه روابط خيلي پيشرفته تر است، چه روابط شخصي، چه اجتماعي و فعاليت و حضور اجتماعي دختران چه در محيط كار و چه در محيطهاي فرهنگي و اجتماعي، خيلي زياد است. بنابراين هيچيك از اين سياستها نتوانستند اين جدايي را بوجود بياورند و من فكر مي كنم در مورد مدرسه هم حتما اين هم مثل همه طرحهاي ديگر يك مقدار محدوديت بوجود مي آورد، يك مقدار جوانها را مجبور مي كند كه به دنبال هنجارشكني باشند، به دنبال راههايي براي دور زدن قوانين محدودكننده باشند، دور زدن ممنوعيتها باشند، ولي آنها راه حلش را پيدا خواهند كرد و فرهنگ غير رسمي جوانان كه امروز در روابط آنها جاري است و مي شود به راحتي در جامعه ايران مشاهده كرد، اينها حتما وضعيتهاي ديگري را پيش مي آورند.
آنچه كه مهم است اين است كه تمام اين تصميمات و تمام اين برخوردها در خلاف جهت جريان عمومي كه در تمام دنيا دارد پيش مي رود و در ايران دارد پيش مي رود و جوانهاي ما دنبال آن هستند است و در حقيقت آنچه تعجب انگيز است، اين است كه خيلي از مقامات ما دنبال اين هستند كه در خلاف جهت آب حركت كنند و نوعي مقاومت در جامعه بوجود بياورند و گرفتن تصميماتي كه غير عقلاني است، ضد جوانان است و در واقع ضد زن و مرد است. در اين چهارچوب بايد گفت كه جامعه ما نوعي بيمارگونه دنبال اين گونه راه حلها است و افراد جامه ما هم هوشيارانه راه حلهايي پيدا خواهند كرد كه اينها را دور بزنند و من فكر مي كنم سرنوشت اين طرح هم بهتر از طرحهاي مشابه آن نخواهد بود. طرح استتار مدارس دخترانه و بالا بردن ديوارهاي آنها كه مدتي مسكوت مانده بود، با تغيير شوراي تهران از نو مطرح شده است. دكتر سعيد پيوندي، استاد دانشگاه و پژوهشگر مسائل آموزشي در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: هدف اوليه اين طرح دادن آزادي بيشتري به دختران در داخل مدرسه از نظر پوشش و لباس بود ولي به نظر مي رسد كه چون در تهران شوراي شهر به دست محافظه كاران افتاده، بيشتر جنبه دوم مورد توجه قرار گرفته، يعني مي خواهند بيشتر مدارس دخترانه را مستتر تر كنند، بدون اينكه آن آزاديهايي را كه قول دادند به طور كامل به دختران بدهند. آنچه تعجب انگيز است، اين است كه خيلي از مقامات ما دنبال اين هستند كه در خلاف جهت آب حركت كنند و نوعي مقاومت در جامعه بوجود بياورند و گرفتن تصميماتي كه غير عقلاني است، ضد جوانان است و در واقع ضد زن و مرد است. در اين چهارچوب بايد گفت كه جامعه ما نوعي بيمارگونه دنبال اين گونه راه حلها است و افراد جامه ما هم هوشيارانه راه حلهايي پيدا خواهند كرد كه اينها را دور بزنند و من فكر مي كنم سرنوشت اين طرح هم بهتر از طرحهاي مشابه آن نخواهد بود.