(rm) صدا |
ماه منير رحيمي (راديو فردا): نمايش اولين فيلم سينمايي جوزف هوسپيان، فيلم ساز جوان ايراني، به نام «آهنگ غربت» در سينماهاي لس انجلس با استقبال تماشاگران روبرو شد. فيروزه خطيبي از لس انجلس گزارش مي دهد:
فيروزه خطيبي (راديو فردا): داستان فيلم آهنگ غربت که به زبان فارسي و با زيرنويس انگليسي در سينماهاي لس آنجلس به نمايش در آمد، از وقايع زندگي چند ايراني در اردوگاه هاي پناهندگي اتريش اقتباس شده است و ماجراي زندگي وحيد، موزيسين جواني است که سرزمين مادري خود را به اميد يافتن آرامش و زندگي بهتر پشت سر مي گذارد، اما پس از رويارويي با واقعيت هاي اين زندگي تازه، به اين نتيجه مي رسد که صلح و آرامش جرياني است دروني که شخص تنها با جستجو در اعماق وجود خود مي تواند به ان دست يابد.
ف.خ.: چطور شد که شما تصميم گرفتيد اولين فيلمتان را در مورد يک کمپ پناهندگي و چند پناهنده بسازيد؟
جوزف هوسپيان (فيلمساز): داستان در واقع از آن جايي شروع شد که بعد از تمام کردن تحصيلاتم در انگلستان، براي ملاقات با چند نفر از دوستان و اقوام به اتريش رفته بودم و همان جا در کمپ پناهندگي اتريش که براي خيلي از پناهنده ها آشنا است، وارد آن کمپ که شدم واقعا جو آن جا من را بدجوري گرفت و صحنه هايي را که ديدم و و اتمسفر و حتي ثداهايي کخ در آن جا بود، واقعا يک اثري روي من گذاشت که من فکر کردم ديگر يک مستند در اين رابطه بايد درست بشود، ولي باز در طول زمان و با کمک هاي بشتري که توانسيتم از دوستان بگيريم، اين فيلم مستند به در واقع يک داستان سينمايي تبديل شد و پکيجي است که ما در آن هم قسمت مستند را داريم، . هم داستان دراما و واقعي را که بر اساس داستان زندگي وحيد اکبري است.
ف.خ.: چه چيزي راجع به وحيد اکبري باعث شد که شما به خصوص داستان زندگي او را انتخاب کنيد؟ فرق او با ديگران که در آن کمپ بودند، چه بود؟
جوزف هوسپيان: من فکر مي کنم يکي از Highlightهاي تمرکز اصلي اين فيلم، قسمت اميد است و پيام اميدي است که در اين فيلم ما گنجانده ايم و براي شخص من که از Background مذهبي مي آيم، از خانواده اي که پدر و مادرم در کليسا خادم بودند، پدر من کشيش بوده است و در قتل هاي زنجيره اي ايران جانشان را براي خدا از دست دادند، ولي بدون اميد ما واقعا يک لحظه را هم نمي توانيم جلو ببريم در زندگيمان و آن هم اميدي است که بايد برمبناي خداي واقعي باشد و در اين فيلم توانستم تا حدي اين تشابه را ببينم در زندگي اين شخص (وحيد اکبري) که در اوج غربت و در اوج بدبختي، تنهايي، و بي پولي و حتي نا اميدي، همچنان در آن جا يک نور اميد هست که مي تابد و آن هم اين واقعيتي است که ما در کنترل آن نيستيم، بلکه يک قدرت بزرگتري از ما وجود دارد که او همه چيز را تحت کنترل دارد. نمايش اولين فيلم سينمايي جوزف هوسپيان، فيلم ساز جوان ايراني، به نام «آهنگ غربت» در باره پناهندگان ايراني در اتريش، در سينماهاي لس انجلس با استقبال تماشاگران روبرو شد. داستان فيلم آهنگ غربت ماجراي زندگي وحيد، موزيسين جواني است که سرزمين مادري خود را به اميد يافتن آرامش و زندگي بهتر پشت سر مي گذارد، اما پس از رويارويي با واقعيت هاي اين زندگي تازه، به اين نتيجه مي رسد که صلح و آرامش جرياني است دروني. جوزف هوسپيان، كارگردان فيلم، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد در شخصيت وحيد پيام فيلم كه اميد است، نهفته است. وي كه پدر خود را در جريان قتل هاي زنجيره اي از دست داده است مي گويد ولي بدون اميد ما واقعا يک لحظه را هم نمي توانيم جلو برويم و توانستم تا حدي اين تشابه را ببينم در زندگي اين شخص (وحيد اکبري) که در اوج غربت و در اوج بدبختي، تنهايي، و بي پولي و حتي نا اميدي، همچنان در آن جا يک نور اميد هست که مي تابد.
