سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد «یونسکو» ۲۱ فوریه (سوم اسفند) را روز بین المللی زبان مادری نامگذاری کرده است.
این نامگذاری در کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ میلادی با هدف کمک به تنوع زبانی و فرهنگی انجام یافت.
در سال ۱۹۵۲ دانشجویان دانشگاههای مختلف شهر داکا در پاکستان خاوری وقت با هدف ملی کردن زبان بنگالی به عنوان دومین زبان پس از اردو دست به تظاهرات مسالمت آمیزی زدند که بر اثر تیراندازی پلیس شماری از آنها کشته شدند.
پس از استقلال بنگلادش در سال ۱۹۷۱ بدرخواست یک بنگالی ساکن ونکوور در کانادا در سال ۱۹۹۸ در نامه ای به «کوفی عنان» دبیرکل وقت ملل متحد خواست برای نجات همه زبانهای جهان از نابودی احتمالی گام بردارد و روزی را بنام روز بین المللی زبان مادری اعلام کند. وی ۲۱ نوامبر تاریخ کشته شدن عده ای از دانشجویان در اعتراضات داکا را پیشنهاد کرد.
سازمان یونسکو برای اولین بار در ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۹ روز ۲۱ نوامبر (دوم اسفند گاه سوم) را روز بین المللی زبان مادری نامید و مجمع عمومی ملل متحد در قطعنامه اش در سال ۲۰۰۷ با اعلام سال ۲۰۰۸ به عنوان سال بین المللی زبانها این روز به رسمیت شناخت.
در پایگاه رسمی سازمان ملل متحد آمده است «برای تقویت توسعه پایدار، محصلین باید امکان آموزش به زبانهای مادری و دیگر زبانها را داشته باشند. زبانهای بومی بویژه زبان اقلیت ها، انتقال فرهنگها، ارزشها و دانستنیهای سنتی همه نقش مهمی در تقویت توسعه پایدار دارند.»
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران «ایسنا» به مناسبت روز بین المللی زبان مادری، مرکز تخصصی فرهنگ و ادبیات بومی ایران زمین جهاد دانشگاهی لرستان مراسمی برگزار کرده است.
