فهرست ۵۰ رستوران برتر جهان: بشقاب دانمارکی همچنان در صدر

می‌گویند این ۵۰ رستوران بهترین غذاهای دنیا را سرو می‌کنند و البته رزرو کردن میزی در آن‌ها کاری است تقریبا ناممکن. امسال نیز چون سال‌های گذشته مجله «رستوران» فهرست ۵۰ رستوران برتر جهان را منتشر کرده و رستوران «نوما» در کپنهاگ، پایتخت دانمارک، برای چهارمین بار در رتبه اول جای گرفته است.

نام «نوما» که از ترکیب دو کلمه «نوردیسک» (شمالی) و «ماد» (غذا) ساخته شده در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ به عنوان بهترین رستوران دنیا انتخاب شده است. این رستوران که صاحب دو ستاره میشلن است، زیر نظر رنه ردزپی، سرآشپر دانمارکی، اداره می‌شود. آقای ردزپی شهرت خود را مدیون خلاقیت در آشپزی‌اش است و رستوران آن به واسطه غذاهای خلاقانه شمال اروپا و طعم‌های ساده آن شناخته می‌شود.

در سال ۲۰۱۲ و زمانی که این رستوران برای سومین بار به عنوان «بهترین رستوران» جهان انتخاب شد، ردزپی در توییتر خود اعلام کرد که هزار و ۲۰۴ نفر در لیست انتظار این رستوران هستند. ردزپی در ادامه توییت خود نوشته بود «دو سال پیش در همین روز ۱۴ نفر در لیست انتظار نوما بودند.»

نحوه انتخاب این ۵۰ رستوران به این شکل است که هیئتی ۲۷ نفره تصمیم می‌گیرد که به هر رستوران چه امتیازی دهند. هر کدام از این ۲۷ نفر مسئولیت قضاوت بر یک منطقه از جهان را بر عهده دارد و باید با غذاهای آن منطقه و ذائقه افراد آن‌جا کاملا آشنا باشد. و هر کدام از این ۲۷ نفر نیز مدیریت هیئتی ۳۵ نفره را برعهده دارد. در نتیجه در مجموع پنج هزار و ۸۵۹ نفر
در کار رای دادن به بهترین رستوران جهان مشارکت دارند. این افراد همگی خود سرآشپز هستند.


با این همه مشخص نیست که دقیقا چه ملاک و معیارهایی در کار انتخاب رستوران‌ها دخیل است. شاید شخصیت انتون اگو در فیلم کارتونی «راتاتویی» و نحوه قضاوت‌اش در مورد راتاتویی پخته شده توسط لینگویینی، تاحدودی تصویرگر این نامشخص بودن معیارها باشد.

اما پس از نوما رستوران «ال سلر د کان روکا جیرونا» در اسپانیا در رتبه دوم بهترین رستوران‌های جهان قرار گرفته است. این رستوران سال گذشته توانست در جایگاه اول بنشیند. مدیران این رستوران سال گذشته و پس از گرفتن این لقب گفته بودند که تنها سه نفر را استخدام کرده‌اند که به متقاضیان رزرو کردن جواب منفی بدهند.


آستریا فرانچسکانا مادنا در ایتالیا رستوران دیگری است که در رتبه سوم قرار گرفته است. اما پس از سه رستوران اروپایی، رتبه چهارم به یک رستوران آمریکایی تعلق گرفته است: رستوران ایلِوِن مدیسون پارک در نیویورک. رستوران دینر بای هستون بلومنتال در لندن، موخاریتز در اسپانیا، دوم در برزیل، آرزاک در اسپانیا و آلینا در آمریکا در رتبه‌های پنجم تا دهم قرار دهند.

با آنکه چاپ فهرست‌هایی این‌چنینی یک شبه زندگی رستوران‌ها را تغییر می‌دهد، اما هستند منتقدینی که امثال این فهرست‌های را بی‌اهمیت می‌دانند و معتقدند رستوران‌های خوب امتحان خود را مقابل زمان پس می‌دهند و گاهی بهترین‌های در این لیست جایی ندارند.

یکی از این افراد ریچارد واینز، نویسنده خبرگزاری بلومبرگ است که می‌گوید رستوران‌هایی نظیر آلن دوکاس در پاریس یکی از بهترین رستوران‌هاست که سال‌های سال است امتحان خود را به شکم غذاپرستان پس داده، اما در این لیست‌های ۵۰ تایی جایی ندارد و به جای ان رستوران‌های سطح پایین‌تری چون شاتوبریان و سپتیم مدام نام‌شان در این لیست‌ها ظاهر می‌شود. آقای واینز خود یکی از داورهایی است که رستوران‌های بخش انگلستان و ایرلند را داوری می‌کند و با این همه مشخصا می‌گوید که این فهرست تنها تبلیغات محض و آنچنانی است.

مارینا اولوگلین، خبرنگار روزنامه گاردین نیز معتقد است که چنین لیست‌هایی حتی ذره‌ای شکم رستوران روهای حقیقی را آب نمی‌اندازد و قطره‌ای به بزاق دهانشان اضافه نمی‌کند. اولوگلین می‌گوید این لیست تنها آدم‌ها را به هراس می‌اندازد از این‌که ۵۰ رستوران در دنیا هستند که بهترین غذاها را دارند و این آدم‌ها هنوز فرصت غذا خوردن در آن‌ها را نیافته‌اند. مارینا اولوگلین می‌نویسد این لیست برای آن است که عده‌ای آن را به مادرشان نشان دهند و بگویند «مامان نگاه کن اسم من جز بهترین‌های دنیاست.» لیستی که تنها انتظارات را بالا می‌برد و این انتظارات همواره محکوم به برآورده نشدن‌اند.