انتخابات پارلمانی ایتالیا روز یکشنبه، ششم اسفند، ۲۴ فوریه، آغاز شد و آخرین نظرسنجی‌ها حاکی است که جناح چپ میانه به رهبری پی‌یر لوییجی بـِرسانی بخت بیشتری برای پیروزی در این انتخابات دارد تا ائتلاف راست میانه به رهبری سیلویو برلوسکونی.
با وجود این، افزایش محبوبیت سیلویو برلوسکونی طی هفته‌های اخیر در نظرسنجی‌ها و هم‌چنین افزایش نارضایتی‌های اقتصادی در ایتالیا به این معنی است که این انتخابات ممکن است نتایجی غیر از پیش‌بینی‌های انجام‌شده داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری آلمان، در حدود ۵۰ میلیون نفر در ایتالیا واجد شرایط رای دادن در این انتخابات هستند اما تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که حدود ۳۰ درصد از واجدان شرایط به پای صندوق‌های رای نیایند و از جمله دلایل آن وضعیت بد آب‌وهوایی و بارش برف سنگین در مناطق شمالی این کشور ذکر شده‌است.
سیلویو برلوسکونی ۷۶ ساله که پیش از این طی سه دوره نخست‌وزیر ایتالیا بوده است، در سال‌های اخیر با رسوایی‌های متعددی مربوط به فساد مالی، فرار از پرداخت مالیات و فحشا درگیر بوده است.
بازگشت دوباره او به صحنه رقابت‌های انتخاباتی تعجب بسیاری از اروپایی‌ها را برانگیخته و در ایتالیا نیز این بازگشت با شک و تردید عمومی روبه‌رو بوده است اما آخرین نظرسنجی‌های منتشرشده حکایت از آن دارد که حزب او در هفته گذشته در میان ۲۸ درصد از رأی‌دهندگان محبوبیت دارد.
سیلویو برلوسکونی اواخر ماه دسامبر گفت که برای بازگشت به انتخابات «احساس وظیفه» می‌کند و از آن زمان سخنان و دیدگاه‌های او تقریباً هر شب به مدت چندین ساعت از شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی که در اختیار اوست پخش شده‌است.
سیلویو برلوسکونی در پیام‌های خود طی کارزار انتخاباتی اظهار می‌کند که «ریاضت‌های اقتصادی که اتحادیه اروپا بر ایتالیا تحمیل کرده باعث شده تا ایتالیایی‌ها بی‌دلیل بار اقتصادی مضاعفی را متحمل شوند.»
وی در سخنرانی‌های تلویزیونی خود در هفته‌های اخیر هم‌چنین این‌گونه استدلال کرده‌است که «بار مالیاتی بر مردم در ایتالیا بیش از حد بالا است.»
ایتالیا سومین اقتصاد بزرگ در حوزه یورو است و دولت این کشور در میان کشورهای این حوزه بیشترین بدهی دولتی را دارد که به بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار بالغ می‌شود.
طرح ریاضت اقتصادی اروپا برنامه‌ای است که اتحادیه اروپا آن را برای حصول اطمینان از توان اقتصادی دولت ایتالیا در بازپرداخت وام‌های کلان دریافتی‌اش ضروری دانسته است.
رشد اقتصادی ایتالیا سال‌ها است که نمی‌تواند این بدهی‌ها را جبران کند و در سال ۲۰۱۱ بهره‌ای که می‌بایست دولت ایتالیا برای این بدهی‌ها می‌پرداخت به حدی رسید که سیلویو برلوسکونی را ناچار به کناره‌گیری از سمت نخست‌وزیری کرد.
پس از آن نخست‌وزیر جدید، ماریو مونتی، توانست با آوردن تکنوکرات‌ها به دولت ثبات را به اقتصاد ایتالیا بازگرداند تا آنکه حزب برلوسکونی در اکتبر گذشته حمایت خود را از این دولت کنار گذاشت و این امر باعث شد که انتخابات پارلمانی چندین هفته زودتر از موعد اصلی خود برگزار شود.
با وجود این، افزایش محبوبیت سیلویو برلوسکونی طی هفته‌های اخیر در نظرسنجی‌ها و هم‌چنین افزایش نارضایتی‌های اقتصادی در ایتالیا به این معنی است که این انتخابات ممکن است نتایجی غیر از پیش‌بینی‌های انجام‌شده داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری آلمان، در حدود ۵۰ میلیون نفر در ایتالیا واجد شرایط رای دادن در این انتخابات هستند اما تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که حدود ۳۰ درصد از واجدان شرایط به پای صندوق‌های رای نیایند و از جمله دلایل آن وضعیت بد آب‌وهوایی و بارش برف سنگین در مناطق شمالی این کشور ذکر شده‌است.
سیلویو برلوسکونی ۷۶ ساله که پیش از این طی سه دوره نخست‌وزیر ایتالیا بوده است، در سال‌های اخیر با رسوایی‌های متعددی مربوط به فساد مالی، فرار از پرداخت مالیات و فحشا درگیر بوده است.
بازگشت دوباره او به صحنه رقابت‌های انتخاباتی تعجب بسیاری از اروپایی‌ها را برانگیخته و در ایتالیا نیز این بازگشت با شک و تردید عمومی روبه‌رو بوده است اما آخرین نظرسنجی‌های منتشرشده حکایت از آن دارد که حزب او در هفته گذشته در میان ۲۸ درصد از رأی‌دهندگان محبوبیت دارد.
سیلویو برلوسکونی اواخر ماه دسامبر گفت که برای بازگشت به انتخابات «احساس وظیفه» می‌کند و از آن زمان سخنان و دیدگاه‌های او تقریباً هر شب به مدت چندین ساعت از شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی که در اختیار اوست پخش شده‌است.
سیلویو برلوسکونی در پیام‌های خود طی کارزار انتخاباتی اظهار می‌کند که «ریاضت‌های اقتصادی که اتحادیه اروپا بر ایتالیا تحمیل کرده باعث شده تا ایتالیایی‌ها بی‌دلیل بار اقتصادی مضاعفی را متحمل شوند.»
وی در سخنرانی‌های تلویزیونی خود در هفته‌های اخیر هم‌چنین این‌گونه استدلال کرده‌است که «بار مالیاتی بر مردم در ایتالیا بیش از حد بالا است.»
ایتالیا سومین اقتصاد بزرگ در حوزه یورو است و دولت این کشور در میان کشورهای این حوزه بیشترین بدهی دولتی را دارد که به بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار بالغ می‌شود.
طرح ریاضت اقتصادی اروپا برنامه‌ای است که اتحادیه اروپا آن را برای حصول اطمینان از توان اقتصادی دولت ایتالیا در بازپرداخت وام‌های کلان دریافتی‌اش ضروری دانسته است.
رشد اقتصادی ایتالیا سال‌ها است که نمی‌تواند این بدهی‌ها را جبران کند و در سال ۲۰۱۱ بهره‌ای که می‌بایست دولت ایتالیا برای این بدهی‌ها می‌پرداخت به حدی رسید که سیلویو برلوسکونی را ناچار به کناره‌گیری از سمت نخست‌وزیری کرد.
پس از آن نخست‌وزیر جدید، ماریو مونتی، توانست با آوردن تکنوکرات‌ها به دولت ثبات را به اقتصاد ایتالیا بازگرداند تا آنکه حزب برلوسکونی در اکتبر گذشته حمایت خود را از این دولت کنار گذاشت و این امر باعث شد که انتخابات پارلمانی چندین هفته زودتر از موعد اصلی خود برگزار شود.
