لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ تهران ۱۶:۱۴

تضاد دولت و ملت؛ پاسخ های همايون کاتوزيان به پرسش های شما - قسمت آخر


اين سؤال که اگردر ايران آزادی کامل انتخابات وجود داشته باشد، آيا کسانی که اکنون انتخاب می شوند انتخاب نمی شوند؟ جواب اين سؤال ساده است. اگر آزادی انتخابات داده شود آن موقع نتيجه معلوم می شود. - دکتر کاتوزیان
اين سؤال که اگردر ايران آزادی کامل انتخابات وجود داشته باشد، آيا کسانی که اکنون انتخاب می شوند انتخاب نمی شوند؟ جواب اين سؤال ساده است. اگر آزادی انتخابات داده شود آن موقع نتيجه معلوم می شود. - دکتر کاتوزیان

جواد از تهران: آيا سطح دموکراسی و آزادی بيان در ايران پس از انقلاب در مقايسه با زمان شاه تفاوت دارد؟


همايون کاتوزيان: جواب اين سئوال را بايد با توجه به واقعيات داد. ما مشاهده می کنيم ميزان بحث و گفت و گو، چاپ و انتشار، روزنامه و کتاب که در زمان حاضر در ايران مطرح می شود بسيار بيشتر از قبل انقلاب است.


البته مقدار زيادی هم محدوديت برای بحث و گفتگو، چاپ و انتشار، روزنامه و کتاب وجود دارد ولی امکاناتی که در حال حاضر وجود دارد به نسبت از سی و چند سال پيش بسيار بيشتر است.


افشين از بروکسل: بيرون رفتن ما از آشفته بازار دو سه هزار ساله چگونه است؟


مهدی: چرا ملت ايران از تاريخ درس عبرت نمی گيرد؟


ساسان از ايذه: آيا دموکراسی تنها راه نجات ما نيست؟ شما چه راهی را پيشنهاد می کنيد؟


همايون کاتوزيان: جواب اين سؤال ها بر می گردد به اينکه تا ما شناخت و آگاهی درستی از شرايط تاريخی و اجتماعی ايران نداشته باشيم، نمی توانيم وارد اقداماتی شويم که به نتايج مطلوب منجر شود.


مهمترين دليل پيشرفت اجتماعی و سياسی، آگاهی و تجربه است. يعنی بايد از مسائل واقعی و زير بنايی جامعه به خصوص ويژگی های تاريخی آن آگاهی داشت وهنگام عمل، از اين تجربه درس گرفت.


اين که ملت ايران از تجربيات پيشين درس نمی گيرند، صد درصد صحيح نيست. همه ملت ايران يک پارچه نيستند، بعضی ها از تجربيات درس می گيرند و بعضی ها کمتر درس می گيرند.


تجربه کردن، آموختن و آگاه شدن نسبت به مسائل اساسی جامعه لازم است. درمقابل، برخوردها و تضادهای زودگذر و ناشی از ناشکيبايی مانع پيشرفت اجتماعی و سياسی جامعه می شود.


تهمينه از ايلام: به نظر شما آيا به فرض اگر آزادترين انتخابات در بهترين چارچوب (مانند چارچوب نظام سياسی فرانسه) وبا معيارهای کاملا دموکراتيک و غربی برگزار شود، آيا فکر نمی کنيد که باز هم مردم ايران افرادی مثل احمدی نژاد- نوری المالکی- عبدالله گل (افراد ديندار) را انتخاب می کنند؟ به نظر من بهترين راه چاره برای ايران در درجه ی اول افزايش آگاهی مردم است که اين پروژه ای طولانی است و با ۱۰ سال و ۱۵ سال صورت نمی گيرد. راه دوم و کوتاه مدت حکومت اليت و نخبگان است که بدون انتخابات بيايند و در راس قرار بگيرند.


همايون کاتوزيان: معلوم نيست چه کسی بايد اين اليت و نخبگان را تعيين کند و اين ها چه کسانی بايد باشند و چه صلاحيتی داشته باشند و چه نتايجی از آن گرفته شود.


  • برای اين که درجامعه تغيير اساسی ايجاد شود، درک صحيح از مشکلات اساسی که ريشه های تاريخی دارد نياز است. با چنين آگاهی و کاربرد آن در تجربيات، می توان انتظار داشت نتايج واقعی و دراز مدت به دست آيد.
همایون کاتوزیان

چنين سيستمی باز هم سبب اعتراض ها و اختلاف هايی از همين نوع اختلافات و اعتراضاتی که اکنون وجود دارد، می شود.


اين سؤال که اگردر ايران آزادی کامل انتخابات وجود داشته باشد، آيا کسانی که اکنون انتخاب می شوند انتخاب نمی شوند؟ جواب اين سؤال ساده است. اگر آزادی انتخابات داده شود آن موقع نتيجه معلوم می شود.


آزادی انتخابات سبب خواهد شد که عده زياد ديگری هم مشارکت سياسی پيدا کنند، امکانی که امروز در اختيارشان نيست.


اگر قرار بود با دادن آزادی انتخابات، همين کسانی که امروز انتخاب می شوند انتخاب بشوند، پس چرا عده زيادی حتی آنهايی که متعهد به جمهوری اسلامی هستند رد صلاحيت می شوند و اجازه نامزد شدن پيدا نمی کنند که رأی بياورند؟



علی از شيراز: آيا برنامه های کنونی دولت با امنيت ملی و اجتماعی در تناقض نيست؟


منظور از برنامه های کنونی دولت کدام برنامه هاست؟ منظور از امنيت اجتماعی چيست؟ ما تا تعريف اين دو مسئله را ندانيم نمی توانيم اظهار نظر کنيم.


ما تا نسبت به ساختار سياسی خودمان، دانش تئوريک نداشته باشيم، تا نفهميم چه چيزی را می خواهيم با چه چيز ديگری عوض کنيم، هميشه دريک شرايط ناراضی خواهيم ماند و هرگز پيشرفتی نخواهيم کرد.


شناخت و آگاهی تئوريک نسبت به مسائل سياسی مهم ترين عاملی است که می تواند موجب پيشرفت واقعی و درازمدت شود.


اغلب درگيری های سياسی ايران دعواهای کوتاه مدت بوده است، يعنی جماعتی يا کل جامعه بر سر چند مسئله با صاحبان قدرت برخورد پيدا کردند و گمان کردند با قيام يا انقلاب بهشت را ايجاد می کنند.


به گمان آنها، فقط کافی است اين مقام يا قدرت که در برابرشان است حذف شود و همين که اين فرد حذف شد بهشت برين برقرار می شود. اين تفکر ناشی از ساده بينی و کم توسعگی سياسی جامعه ماست.


برای اين که درجامعه تغيير اساسی ايجاد شود، درک صحيح از مشکلات اساسی که ريشه های تاريخی دارد نياز است. با چنين آگاهی و کاربرد آن در تجربيات، می توان انتظار داشت نتايج واقعی و دراز مدت به دست آيد.


نبايد فقط به برخوردهای سطحی و ناشی از خشم و ناشکيبايی اقدام کرد.


XS
SM
MD
LG