خوان کول، تحلیلگر روابط بینالملل، در مطلبی در وبسایت خود با عنوان «اینفورمد - کامنت» مینویسد که اعلام خبر همکاری ایران و چین در زمینه تولید انرژی خورشیدی و بادی را باید جدی گرفت.
این نویسنده و استاد دانشگاه خاطرنشان میکند که مناطق مسطح و کویری ایران با تابش ممتد و شدید نور خورشید یکی از بهترین مناطق برای نصب صفحات تولید انرژی خورشیدی است. از سوی دیگر چین اکنون بزرگترین تولیدکننده اجزای الکترونیکی این صفحات در دنیاست و در تاش برای تولید انرژی بادی نیز در جهان مقام اول را دارد.
در زمینه تولید انرژی بادی نکته مهم شرایط اقلیمی هر منطقه یا کشور است. برای مثال، مناطق جنوبی کشور آمریکا برای این سرمایهگذاریها مناسب نیست، در صورتی که ایالت آیووا در آمریکا در حال حاضر ۲۰ درصد از انرژی مورد نیاز خود را با اتکا به توربینهای بادی تولید میکند.
خوان کول میافزاید که از نظر شرایط اقلیمی مناسب برای تولید انرژی بادی، ایران یکی از بهترین موقعیتها را دارد. شورای جهانی انرژی باد در بخشی از گزارش خود چنین مینویسد:
«با وجود برخورداری از یکی از بهترین منابع باد در سطح منطقه، بازار تولید و بهرهبرداری از این نوع انرژی در ایران هنوز نتوانسته از تمام ظرفیتهای موجود خود استفاده کند. سرزمین کوهستانی ایران محل وزش دائم جریانهای باد در این بخش از جهان است. طبق تحقیقات اولیه سازمان انرژیهای قابل بازیافت، وابسته به وزارت نیروی ایران، این مناطق قادر به تولید شش هزار و ۵۰۰ مگاوات انرژی برق هستند. بهترین مناطق برای تولید انرژی باد در ایران نیز در حاشیه دو رشتهکوه بزرگ زاگرس و البرز قرار دارند.»
خوان کول پس از این مقدمهچینی یادآوری میکند که با در نظر گرفتن یک چنین ظرفیتهای نهفته عظیم در ایران، جمهوری اسلامی قاعدتا باید روی تولید انرژی خورشیدی و بادی تمرکز کرده و برنامه خود برای تولید انرژی هستهای را رها کند.
پس از وقوع فاجعه اخیر در نیروگاه هستهای «فوکوشیما» در ژاپن ثابت شد که احداث نیروگاه هستهای در مناطقی با وضعیت اقلیمی متغیر و پرخطر کار نادرستی است. نباید فراموش کرد که فلات قاره ایران نیز همچون ژاپن بسیار زلزلهخیز است.
آلمان از هم اکنون انرژی هستهای را کنار گذاشته و بعید به نظر میرسد که ژاپن نیز در آینده نیروگاه هستهای دیگری بسازد. از سوی دیگر نیروگاههای هستهای زبالههای بسیار خطرناکی تولید میکنند و تاکنون هیچ راه حل مناسبی برای این مشکل بزرگ پیدا نشده است.
خوان کول در ادامه مطلب خود در وبسایت «اینفورمد - کامنت» میافزاید که ایران با اتکا به درآمد حاصل از فروش نفت و گاز طبیعی خود میتواند روی انرژیهای قابل بازیافت سرمایهگذاری کند.
مقامات حکومت ایران بارها گفتهاند که آیتالله خامنهای رهبر ایران علیه تولید و به کارگیری سلاح هستهای فتوا صادر کرده است. در همین حال گفته میشود که رهبر ایران اعلام کرده است ایران به دلیل افزایش جمعیت به منابع انرژی دیگری غیر از نفت و گاز نیاز دارد. تداوم استخراج و فروش منابع نفت و گاز در آینده میتواند باعث اتمام این ذخایر و در نتیجه فقر کشور شود.
تکیه به منابع انرژی دیگر برای تولید برق در عین حال که منابع نفت و گاز ایران را حفظ خواهد کرد میتواند باعث شود که از این مواد فقط برای مصارفی نظیر تولید مواد شیمیایی، کود یا پلاستیک و پتروشیمی استفاده شود که همگی از نظر ارزش صادراتی بهتر از نفت و گاز هستند.
اگر ایران با تکیه بر کمکهای فنی چین بتواند از انرژیهای جایگزین استفاده کند، آن گاه استدلال رهبران ایران در مورد نیاز کشور به تولید انرژی هستهای بیمعنا خواهد بود. در آن صورت ایران دیگر به نیروگاه هستهای نیازی نخواهد داشت و بنابراین تولید سوخت هستهای نیز معنایی نخواهد داشت. استفاده از انرژی باد و خورشید به نسبت انرژی هستهای مسیری مطمئنتر برای خودنمایی در عرصه انرژی و امنیت ایران است.
در یک چنین حالتی ایران تهدیدی برای دیگران تلقی نخواهد شد و فکر بمباران توربینهای بادی یا صفحات تولید انرژی خورشیدی ایران به فکر هیچ کس خطور نخواهد کرد!
با حرکت به سوی تولید انواع انرژیهای جایگزین و رها کردن برنامه هستهای، ایران میتواند به تحریمهای بینالمللی علیه خود نیز پایان داده و جایگاه خود را به عنوان یک عضو قابل احترام در جامعه بینالملل بازیابد.
اگر کشوری مثل پرتغال میتواند ۴۵ درصد انرژی مورد نیاز خود را از منابع قابل بازیافت تولید کند مسلما ایران نیز قادر به انجام چنین کاری هست.
خوان کول در پایان مینویسد آن طور که در میان مسلمانان رایج است سبز رنگ خاندان پیامبر اسلام است و اکنون وقت آن است که ایران به قداست و احترام ویژه این رنگ جنبههای مثبت دیگری بیفزاید.
این نویسنده و استاد دانشگاه خاطرنشان میکند که مناطق مسطح و کویری ایران با تابش ممتد و شدید نور خورشید یکی از بهترین مناطق برای نصب صفحات تولید انرژی خورشیدی است. از سوی دیگر چین اکنون بزرگترین تولیدکننده اجزای الکترونیکی این صفحات در دنیاست و در تاش برای تولید انرژی بادی نیز در جهان مقام اول را دارد.
در زمینه تولید انرژی بادی نکته مهم شرایط اقلیمی هر منطقه یا کشور است. برای مثال، مناطق جنوبی کشور آمریکا برای این سرمایهگذاریها مناسب نیست، در صورتی که ایالت آیووا در آمریکا در حال حاضر ۲۰ درصد از انرژی مورد نیاز خود را با اتکا به توربینهای بادی تولید میکند.
خوان کول میافزاید که از نظر شرایط اقلیمی مناسب برای تولید انرژی بادی، ایران یکی از بهترین موقعیتها را دارد. شورای جهانی انرژی باد در بخشی از گزارش خود چنین مینویسد:
«با وجود برخورداری از یکی از بهترین منابع باد در سطح منطقه، بازار تولید و بهرهبرداری از این نوع انرژی در ایران هنوز نتوانسته از تمام ظرفیتهای موجود خود استفاده کند. سرزمین کوهستانی ایران محل وزش دائم جریانهای باد در این بخش از جهان است. طبق تحقیقات اولیه سازمان انرژیهای قابل بازیافت، وابسته به وزارت نیروی ایران، این مناطق قادر به تولید شش هزار و ۵۰۰ مگاوات انرژی برق هستند. بهترین مناطق برای تولید انرژی باد در ایران نیز در حاشیه دو رشتهکوه بزرگ زاگرس و البرز قرار دارند.»
خوان کول پس از این مقدمهچینی یادآوری میکند که با در نظر گرفتن یک چنین ظرفیتهای نهفته عظیم در ایران، جمهوری اسلامی قاعدتا باید روی تولید انرژی خورشیدی و بادی تمرکز کرده و برنامه خود برای تولید انرژی هستهای را رها کند.
پس از وقوع فاجعه اخیر در نیروگاه هستهای «فوکوشیما» در ژاپن ثابت شد که احداث نیروگاه هستهای در مناطقی با وضعیت اقلیمی متغیر و پرخطر کار نادرستی است. نباید فراموش کرد که فلات قاره ایران نیز همچون ژاپن بسیار زلزلهخیز است.
آلمان از هم اکنون انرژی هستهای را کنار گذاشته و بعید به نظر میرسد که ژاپن نیز در آینده نیروگاه هستهای دیگری بسازد. از سوی دیگر نیروگاههای هستهای زبالههای بسیار خطرناکی تولید میکنند و تاکنون هیچ راه حل مناسبی برای این مشکل بزرگ پیدا نشده است.
خوان کول در ادامه مطلب خود در وبسایت «اینفورمد - کامنت» میافزاید که ایران با اتکا به درآمد حاصل از فروش نفت و گاز طبیعی خود میتواند روی انرژیهای قابل بازیافت سرمایهگذاری کند.
مقامات حکومت ایران بارها گفتهاند که آیتالله خامنهای رهبر ایران علیه تولید و به کارگیری سلاح هستهای فتوا صادر کرده است. در همین حال گفته میشود که رهبر ایران اعلام کرده است ایران به دلیل افزایش جمعیت به منابع انرژی دیگری غیر از نفت و گاز نیاز دارد. تداوم استخراج و فروش منابع نفت و گاز در آینده میتواند باعث اتمام این ذخایر و در نتیجه فقر کشور شود.
تکیه به منابع انرژی دیگر برای تولید برق در عین حال که منابع نفت و گاز ایران را حفظ خواهد کرد میتواند باعث شود که از این مواد فقط برای مصارفی نظیر تولید مواد شیمیایی، کود یا پلاستیک و پتروشیمی استفاده شود که همگی از نظر ارزش صادراتی بهتر از نفت و گاز هستند.
اگر ایران با تکیه بر کمکهای فنی چین بتواند از انرژیهای جایگزین استفاده کند، آن گاه استدلال رهبران ایران در مورد نیاز کشور به تولید انرژی هستهای بیمعنا خواهد بود. در آن صورت ایران دیگر به نیروگاه هستهای نیازی نخواهد داشت و بنابراین تولید سوخت هستهای نیز معنایی نخواهد داشت. استفاده از انرژی باد و خورشید به نسبت انرژی هستهای مسیری مطمئنتر برای خودنمایی در عرصه انرژی و امنیت ایران است.
در یک چنین حالتی ایران تهدیدی برای دیگران تلقی نخواهد شد و فکر بمباران توربینهای بادی یا صفحات تولید انرژی خورشیدی ایران به فکر هیچ کس خطور نخواهد کرد!
با حرکت به سوی تولید انواع انرژیهای جایگزین و رها کردن برنامه هستهای، ایران میتواند به تحریمهای بینالمللی علیه خود نیز پایان داده و جایگاه خود را به عنوان یک عضو قابل احترام در جامعه بینالملل بازیابد.
اگر کشوری مثل پرتغال میتواند ۴۵ درصد انرژی مورد نیاز خود را از منابع قابل بازیافت تولید کند مسلما ایران نیز قادر به انجام چنین کاری هست.
خوان کول در پایان مینویسد آن طور که در میان مسلمانان رایج است سبز رنگ خاندان پیامبر اسلام است و اکنون وقت آن است که ایران به قداست و احترام ویژه این رنگ جنبههای مثبت دیگری بیفزاید.