هيچ چيز در افغانستان به اندازه مسائل مربوط به زنان جنجال آفرين نيست. تفاوتی ندارد که بحث بر سر نقش آنها در دولت مطرح باشد، يا دسترسی شان به تحصيل و يا حتی «حق آرايش کردن» آنها.
شايد با همين منطق و در اين چارچوب بتوان دعوايی را که به بهانه وجود فروشگاه های عرضه لوازم آرايشی زنان در اين کشور درگرفته توجيه کرد. کشاکشی که اين اواخر تا بدان حد جدی شده که يک شهردار محلی را نيز به کام مرگی خونين کشاند.
به گزارش راديو اروپای آزاد / راديو آزادی، عبدالرسول ، شهردار شهرستان «ده صلاح اندراب» ولايت بغلان در شمال افغانستان، در ساعات واپسين روز ۱۵ تير ماه به دست يک دکاندار محلی به ضرب گلوله از پای در آمد. بنابه گفته عبدالاحد، رئيس پليس منطقه، آقای رسول هدف سه گلوله قرار گرفت و در راه بيمارستان جان خود را از دست داد. اين مقام پليس در ادامه افزود که پليس برای دستگيری قاتل، - که از صحنه متواری شده و از زمان وقوع قتل در اختفا به سر می برد، - عمليات رديابی خود را آغاز کرده است.
آقای عبدالاحد در عين حال تصريح کرد که شهردار عبدالرسول در زمان بروز حادثه «بدون هماهنگی قبلی و خودرأی» برای تعطيلی فروشگاه های لوازم آرايشی وارد عمل شده بود: «عبدالرسول بدون اطلاع دادن به من يا گرفتن تأييديه از فرماندار به صورت يک جانبه وارد عمل شده و کوشيده بود تا چندين مغازه لوازم آرايشی را تعطيل کند. در يکی از اين مغازه ها به فروشنده ای برمی خورد که مسلح بوده و به آقای رسول شليک می کند.»
به ظاهر آقای رسول به اين دليل تصميم به بستن فروشگاه های لوازم آرايشی گرفته بود که جمعی از «عُلما» و مراجع اسلامی منطقه ماه پيش با صدور يک فتوا حکم تعطيلی فوری فروشگاه های لوازم آرايشی را در شهرستان «ده صلاح اندراب» صادر کرده بودند. اين روحانيون در توجيه فتوای ياد شده، فروش لوازم آرايشی را «غير اسلامی» خوانده و حضور چنين فروشگاه هايی در شهر را «محرک زنا» دانسته بودند.
عبدالحنان، شهردار پيشين «ده صلاح اندارب»، می گويد آقای رسول به اين دليل تصميم گرفت يک جانبه وارد عمل شود که «عُلما» تهديد کرده بودند اگر وی کاری از پيش نبرد، دکان ها را به آتش خواهند کشيد: «گفتند که دکان های فروش لوازم بزک را به آتش خواهند کشيد. شهردار هم ترسيد که عُلما تظاهراتی را راه بيندازند و کُل محل را به آتش بکشند، برای همين شخصاً به سراغ تک تک مغازه ها رفت و از آن ها خواست که به کار خود پايان بدهند.»
از آن سو صاحبان دکان های لوازم آرايشی در «ده صلاح اندراب» از حق خود برای فروش اين محصولات دفاع می کنند و می گويند استفاده از لوازم آرايشی امری مرسوم در سراسر کشور است. اين افراد روحانيون را متهم می کنند که برای بازگرداندن کشور به شرايط دوره طالبان تلاش می کنند.
اين حکم جمعی از روحانيون افغان يادآور احکام سختی است که در دوران شش ساله زمامداری طالبان بر افغانستان در کشور جاری بود. تحت رژيم بنيادگرای طالبان، زنان از استفاده از هر گونه لوازم آرايشی، از جمله عطر و لاک ناخن، منع شده بودند. زنانی که از اين قانون سرپيچی می کردند توسط پليس مذهبی امر به معروف و نهی از منکر در ملأ عام مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند.
شايد با همين منطق و در اين چارچوب بتوان دعوايی را که به بهانه وجود فروشگاه های عرضه لوازم آرايشی زنان در اين کشور درگرفته توجيه کرد. کشاکشی که اين اواخر تا بدان حد جدی شده که يک شهردار محلی را نيز به کام مرگی خونين کشاند.
به گزارش راديو اروپای آزاد / راديو آزادی، عبدالرسول ، شهردار شهرستان «ده صلاح اندراب» ولايت بغلان در شمال افغانستان، در ساعات واپسين روز ۱۵ تير ماه به دست يک دکاندار محلی به ضرب گلوله از پای در آمد. بنابه گفته عبدالاحد، رئيس پليس منطقه، آقای رسول هدف سه گلوله قرار گرفت و در راه بيمارستان جان خود را از دست داد. اين مقام پليس در ادامه افزود که پليس برای دستگيری قاتل، - که از صحنه متواری شده و از زمان وقوع قتل در اختفا به سر می برد، - عمليات رديابی خود را آغاز کرده است.
آقای عبدالاحد در عين حال تصريح کرد که شهردار عبدالرسول در زمان بروز حادثه «بدون هماهنگی قبلی و خودرأی» برای تعطيلی فروشگاه های لوازم آرايشی وارد عمل شده بود: «عبدالرسول بدون اطلاع دادن به من يا گرفتن تأييديه از فرماندار به صورت يک جانبه وارد عمل شده و کوشيده بود تا چندين مغازه لوازم آرايشی را تعطيل کند. در يکی از اين مغازه ها به فروشنده ای برمی خورد که مسلح بوده و به آقای رسول شليک می کند.»
به ظاهر آقای رسول به اين دليل تصميم به بستن فروشگاه های لوازم آرايشی گرفته بود که جمعی از «عُلما» و مراجع اسلامی منطقه ماه پيش با صدور يک فتوا حکم تعطيلی فوری فروشگاه های لوازم آرايشی را در شهرستان «ده صلاح اندراب» صادر کرده بودند. اين روحانيون در توجيه فتوای ياد شده، فروش لوازم آرايشی را «غير اسلامی» خوانده و حضور چنين فروشگاه هايی در شهر را «محرک زنا» دانسته بودند.
عبدالحنان، شهردار پيشين «ده صلاح اندارب»، می گويد آقای رسول به اين دليل تصميم گرفت يک جانبه وارد عمل شود که «عُلما» تهديد کرده بودند اگر وی کاری از پيش نبرد، دکان ها را به آتش خواهند کشيد: «گفتند که دکان های فروش لوازم بزک را به آتش خواهند کشيد. شهردار هم ترسيد که عُلما تظاهراتی را راه بيندازند و کُل محل را به آتش بکشند، برای همين شخصاً به سراغ تک تک مغازه ها رفت و از آن ها خواست که به کار خود پايان بدهند.»
از آن سو صاحبان دکان های لوازم آرايشی در «ده صلاح اندراب» از حق خود برای فروش اين محصولات دفاع می کنند و می گويند استفاده از لوازم آرايشی امری مرسوم در سراسر کشور است. اين افراد روحانيون را متهم می کنند که برای بازگرداندن کشور به شرايط دوره طالبان تلاش می کنند.
اين حکم جمعی از روحانيون افغان يادآور احکام سختی است که در دوران شش ساله زمامداری طالبان بر افغانستان در کشور جاری بود. تحت رژيم بنيادگرای طالبان، زنان از استفاده از هر گونه لوازم آرايشی، از جمله عطر و لاک ناخن، منع شده بودند. زنانی که از اين قانون سرپيچی می کردند توسط پليس مذهبی امر به معروف و نهی از منکر در ملأ عام مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند.
