لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ تهران ۱۰:۳۹

سردبیر واشینگتن‌پست در دوران بحران واترگیت در ۹۳ سالگی درگذشت


بن برادلی هنگام دریافت «نشان آزادی» از باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا
بن برادلی هنگام دریافت «نشان آزادی» از باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا

بن برادلی، سردبیر بلندپرواز روزنامه آمریکایی واشینگتن پست، که در زمان سردبیری وی در دهه ۱۹۷۰ باعث استعفای ریچارد نیکسون، رییس جمهوری آمریکا، شد روز سه شنبه ۲۹ مهر در سن ۹۳ سالگی درگذشت.

روزنامه واشینگتن پست با اعلام این خبر گفته که برادلی در خانه‌اش در واشینگتن و به مرگ طبیعی درگذشت. با این حال او که چندین سال بود دچار بیماری آلزایمر شده بود اخیرا در خانه سالمندان تحت مراقبت قرار گرفته بود.

به گزارش خبرگزاری رویترز، برادلی که از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۹۱ سردبیری واشینگتن پست را به عهده داشت یکی از چهره‌های مطرح و بخشی از تاریخ روزنامه نگاری محسوب می‌شود که این روزنامه را از یک نشریه صبح معمولی به روزنامه‌ای صاحب سبک و قابل احترام در ایالات متحده آمریکا تبدیل کرد.

وی با هدایت باب وودوارد و کارل برنشتاین، گزارشگران جوان واشینگتن پست، در سال ۱۹۷۲ قضیه دستبرد زدن به ساختمان حزب دمکرات در دفتر واترگیت را پیگیری کرد که به اتفاقی بزرگ در تاریخ آمریکا منجر شد و از مدارس روزنامه نگاری گرفته تا هالیوود مورد ستایش قرار گرفت.

روزنامه واشینگتن پست به دلیل پوشش اخبار رسوایی واترگیت که در اوت ۱۹۷۴ و پس از تهدید کنگره به استیضاح نیکسون باعث کناره گیری او از مقام ریاست جمهوری شد، جایزه پولیتزر را دریافت کرد.

برادلی با اجازه دادن به وودوارد و برنشتاین برای دنبال کردن این موضوع و پوشش وسیع آن، استناد کردن آنها به منبعی نا‌شناس به نام «حنجره قوی» را مورد تایید قرار داد، و در یک دوره ۲۸ ماهه حدود ۴۰۰ مقاله در این زمینه به چاپ رساند.

زمانی که قضیه دستبرد به دفتر واترگیت رخ داد و کاخ سفید این موضوع را مسئله‌ای بی‌ارزش دانست، برادلی نسبت به جستجوهای وودوارد و برنشتاین شک کرد. اما بعد حس کرد که آن‌ها به کشف بزرگی رسیده‌اند و آن هم اینکه، عوامل دستبرد به این دفتر از کارمندان کمیته تلاش برای انتخاب مجدد ریچارد نیکسون هستند.

وودوارد، برنشتاین و برادلی تنها افراد درون واشینگتن پست بودند که از هویت [Deep Throat] «حنجره عمیق» اطلاع داشتند، منبعی که در سلسله دیدارهای مخفی با دو خبرنگار واشینگتن پست، اطلاعات دست اولی از لاپوشانی کاخ سفید در قضیه واترگیت فاش کرد.

مارک فلت، مرد شماره دو پلیس فدرال آمریکا (اف‌بی‌آی)، در سال ۲۰۰۵ اعلام کرد که وی مرد «حنجره عمیق» بوده است، ولی برادلی گفت که او تا زمان استعفای ریچارد نیسکون در مورد هویت منبع‌شان از خبرنگاران خود چیزی نپرسیده بود.

رویترز می‌نویسد مقالات واشینگتن پست همراه با کتابی که در این زمینه منتشر شد و فیلم «همه مردان رییس جمهوری» در باره پوشش خبری این روزنامه در قضیه واترگیت، الهام‌بخش بسیاری از روزنامه نگاران تحقیقی شد.

برادلی زمانی به نشریه «امریکن ژورنالیسم ریویو» گفته بود: «به نظرم بزرگ‌ترین درس واترگیت احتمالا بالارفتن کیفیت واشینگتن پست بود. واقعیت این است که ما بر پنجه پا ایستاده و روی اسب درستی شرط‌بندی کردیم. به نظرم این فوق العاده‌ترین درس برای ناشران نیز بود».

نگران کردن روسای جمهوری آمریکا از خصوصیات برادلی بود. واشینگتن پست به رغم فشارهای زیادی که روی آن بود در سال ۱۹۷۲ همراه با روزنامه نیویورک تایمز، جنجال مربوط به «اسناد پنتاگون» را پیگیری کرد که مربوط به اطلاعات نشت یافته از تصمیم‌های مخفی حکومت آمریکا در جنگ ویتنام بود.

این روزنامه همچنین قضیه ایران- کنترا که مربوط به معامله مخفیانه تسلیحاتی آمریکا با ایران بود را پوشش داد که تبعات زیادی برای دولت رونالد ریگان به همراه داشت.

بن برادلی از دوستان نزدیک جی اف کندی، رییس جمهوری ترور شده آمریکا در سال ۱۹۶۳ بود. وی زمانی که خبرنگار نیوزویک بود در همسایگی رییس جمهوری آمریکا در جرج تاون واشینگتن زندگی می‌کرد. برادلی در سال ۱۹۷۵ کتابی منتشر کرد با نام «گفت‌وگوهایی با کندی».

باب وودوارد یک بار از برادلی به نام «کرک داگلاسِ فرمانده زیردریایی» یاد کرد. کارل برنشتاین نیز در گفت‌وگو با «سی‌ان‌ان»، او را «چهره‌ای برجسته و درخشان» توصیف کرده است.

بنیامین کراونینشیلد برادلی در ۲۶ اوت ۱۹۲۱ در یک خانواده «اشرافی» در شهر بوستون متولد شد. وی در دانشگاه هاروارد تحصیل و در زمان جنگ جهانی دوم به عنوان ملوان ناوشکن در اقیانوس آرام خدمت کرد.

برادلی در سال ۱۹۴۶ کار روزنامه‌نگاری خود را در یک روزنامه نیوهمپشایر آغاز کرد و در سال ۱۹۴۸ به عنوان گزارشگر جنایی در واشینگتن پست مشغول به کار شد.

وی سپس به عنوان وابسته مطبوعاتی سفارت آمریکا در پاریس، کار در واشینگتن پست را‌‌ رها کرد و بعد خبرنگار نیوزویک در پاریس و سپس رییس دفتر آن در واشینگتن شد.

او با بازگشت به واشینگتن پست، در سال ۱۹۶۵ به عنوان مدیر اجرایی آن انتخاب شد و در سال ۱۹۶۸ نیز سردبیرکل روزنامه شد که تا سال ۱۹۹۱ این سمت را در اختیار داشت.

در دوران سردبیری برادلی، روزنامه واشینگتن پست اعضای تحریریه خود را به ۶۰۰ نفر افزایش داد و بودجه آن نیز از سه میلیون دلار به ۶۰ میلیون دلار افزایش یافت. تیراژ آن هم از ۴۴۶ هزار نسخه به ۸۰۲ هزار نسخه افزایش یافت.

باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا، در نوامبر ۲۰۱۳ «نشان آزادی» به برادلی اعطاء کرد که بالا‌ترین افتخار شهروندی در ایالات متحده است.

وی سه بار ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند بود.

XS
SM
MD
LG