احمد چلبی سیاستمدار چرب زبان عراقی که با دادن اطلاعات غیرواقعی در مورد قابلیت‌های نظامی رژیم صدام حسین دولت آمریکا را به اشغال عراق تشویق کرد روز سه‌شنبه ظاهرا بر اثر حمله قلبی درگذشت.
به گزارش رویترز، سخنگوی یک کمیته تحقیق پارلمان عراق که آقای چلبی ریاست آن را برعهده داشت، گفت مراقبان او را در تختخواب منزلش در شهر بغداد پس از مرگ پیدا کرده‌اند. تلویزیون دولتی عراق دلیل مرگ او را حمله قلبی اعلام کرد.
احمد چلبی یک شیعه سکولار بود و در سال‌های پایانی حکومت صدام حسین به عنوان رهبر گروه کنگره ملی عراق به شهرت رسید. او در تشویق جرج بوش و دولت آمریکا به اشغال عراق و سرنگون کردن حکومت صدام حسین نقش مهمی ایفا کرد.
ایاد علاوی نخست وزیر اسبق عراق در مورد احمد چلبی گفت: «برخی به نیکی او را به یاد خواهند آورد ولی دیگران سیاست‌های او را نمی‌پسندیدند. اما گذشته از این مسائل عراق سیاستمدار مهمی را از دست داد که در سرنوشت این کشور نقش مهمی بازی کرد. او به ملت عراق تعهد زیادی داشت و تلاش کرد هر آنچه را که می‌تواند انجام دهد.»
احمد چلبی در سال ۱۹۴۴ در یک خانواده متمول بغدادی متولد شد. پس از سقوط رژیم صدام حسین او به سرعت به عراق بازگشت که تا حدی نتیجه سال‌ها فعالیت او در تبعید و به خصوص قانع کردن آمریکایی‌ها برای سرنگون کردن دیکتاتور عراق بود.
او با دادن اطلاعات جعلی دولت آمریکا را قانع کرد که حکومت صدام حسین سلاح‌های کشتار جمعی و با شبلکه القاعده نیز ارتباط دارد. بعد‌ها ثابت شد که تمام این ادعا‌ها بی‌پایه و اساس بوده‌اند.
پس از سقوط رژیم صدام حسین او که همواره با تعداد زیادی محافظ حرکت می‌کرد با سیاستمداران و حلقه‌های اصلی قدرت در کشور ارتباط برقرار کرد.
آمریکایی‌ها زمانی او را مناسبت‌ترین فرد برای رهبری عراق می‌دانستند ولی بعد‌ها معلوم شد که او به رقیب اصلی آمریکا یعنی ایران اطلاعات می‌داده است.
مثال الوسی یک عضو سکولار پارلمان عراق در مورد احمد چلبی گفت: «او برای سرنگون کردن صدام حسین و بنای یک حکومت غیرنظامی در عراق از همه روش‌های ممکن چه درست و چه نادرست استفاده می‌کرد.»
احمد چلبی بعد‌ها مسئول دستگیری و تصفیه اعضای حزب بعث شد، اقدامی که در سال‌های بعد برای اوضاع بحرانی عراق هزینه سنگینی دربرداشت.
شبکه القاعده و گروه‌های وابسته به آن از خلاء امنیتی ناشی از این تصفیه‌ها بهره‌برداری کرده و با حملات گسترده به شیعیان عراقی یک جنگ داخلی و فرقه‌ای را به راه انداختند که سال‌ها گریبانگیر عراق بود.
در مقطعی از تحولات سیاسی پس از اشغال عراق نام احمد چلبی به خاطر مهارت او در تشکیل ائتلاف و جلب متحد در آن اوضاع آشفته به عنوان نامزد مناسب برای مقام نخست وزیری کشور مطرح شد.
ولی او هرگز نتوانست به عالیترین سطح سیاست عراق که به شدت فرقه‌ای و قومی است، ارتقاء یابد.
مثال الوسی می‌گوید: «همه با او مخالف بودند و می‌گفتند جاسوس است ولی در خفا به او مراجعه می‌کردند و از او می‌خواستند برای برقراری ارتباط با آمریکایی‌ها وساطت کند.»
سوابق احمد چلبی متناقض بود. او که سابقا به کار بانکداری مشغول بود توسط دادگاهی در اردن به جرم اختلاس غیابا به بیش از ۲۰ سال زندان محکوم شده بود.
اما این سوابق منفی هیچگاه بلندپروازی‌های او را محدود نکرد.
یکی از نزدیکان آقای چلبی به خبرگزاری رویترز گفت که او در ماه‌های اخیر در یک هیئت تحقیق پارلمان عراق مربوط به نقل و انتقال‌های غیرقانونی در بانک‌های این کشور کار می‌کرد.
او به طور مرتب درمنزل مجلل خود در شهر بغداد جلسات بحث و گفتگوی سیاسی ترتیب می‌داد و دانشگاهیان، سیاستمداران، روزنامه نگاران و هواداران خود را به این جلسات دعوت می‌کرد.
موفق الربیعی یکی از سیاستمداران ارشد عراق گفت چند روز پیش هنگام دیدار با آقای چلبی حال او خوب بود. او افزود: «احمد چلبی در حد وحشتناکی هوشمند بود.»
