در حالی که یک مقام روسیه از توافق میان ایران و گروه ۱+۵ بر سر زمان و مکان برگزاری دور بعدی مذاکرات هستهای خبر میدهد، اتحادیه اروپا میگوید که هنوز هیچ توافقی حاصل نشده و گفتوگوها دراین باره همچنان ادامه دارد.
خبرگزاری روسی اینترفکس روز جمعه، ۱۱ بهمن، به نقل از میخائیل اولیانوف، مقام ارشد وزارت امور خارجه روسیه، نوشت که دور بعدی مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ روز ۲۹ بهمن (۱۸ فوریه) در نیویورک برگزار میشود.
آقای اولیانوف حتی تاکید کرده است که طبق توافقات این مذاکرات در سطح «مسئولان سیاسی» انجام شود.
با این حال مایکل مان، سخنگوی رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، با رد این گزارش به رادیو فردا گفته است: «مباحثات درباره زمان و مکان دور بعدی گفتوگوها با ایران همچنان ادامه دارد. زمانی که در این باره تصمیم گرفته شد، آن را اعلام خواهیم کرد».
پیش از این سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرده بود که دور جدید مذاکرات هستهای اواسط فوریه (اواخر بهمن) با حضور کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، در نیویورک برگزار میشود.
اگرچه ایران این خبر را تایید نکرده است، اما سخنان اخیر عباس عراقچی، مذاکرهکننده ارشد ایران، حاکی از کلیدی بودن این دوره از مذاکرات دارد.
آقای عراقچی گفته است: «طی این مذاکره تکلیف همه چیز مشخص خواهد شد و دوره زمانی هم که ایران باید به توافقنامه ژنو در مورد فعالیت هستهای پایبند باشد تعیین میشود.»
توافقنامه ژنو ایران را متعهد میسازد که فعالیتهای اتمی خود را محدود کند تا در قبال آن بخشی از تحریمهای غرب علیه تهران لغو شود، اما در روزهای اخیر مقامات ایران و آمریکا تفسیرهای متفاوتی را از آن ارائه دادهاند.
با این حال میخائیل اولیانوف به خبرگزاری اینترفکس میگوید که این اختلاف نظرها آنقدرها هم کلیدی نیست.
به گفته او، «اختلاف تفسیرها از توافقات حاصله در دیپلماسی چندجانبه امری رایج است، حتی اگر این توافقات روی کاغذ آمده باشد.»
مذاکرهکنندگان ایرانی میگویند که در توافقنامه ژنو حق ایران برای غنیسازی اورانیوم به رسمیت شناخته شده است، اما مقامات آمریکا اعلام کردهاند که در این توافقنامه به هیچ وجه این مسئله عنوان نشده است.
در این میان مسکو از تفسیر ایران جانبداری میکند، چنان چه میخائیل اولیانوف میگوید، روسیه اعتقاد دارد که روشن است توافقنامه ژنو حق ایران برای فعالیت صلحآمیز اتمی ایران را به رسمیت میشناسد و در توافق جامع نیز تمام مسائل مربوط به آن باید به تایید برسد.
او سپس هشدار میدهد که این مسئله برای ایران اهمیتی بنیادین دارد تا حدی که ممکن است در صورت نادیده گرفته شدن آن توافق نهایی به دست نیاید.
این مقام روسیه در نهایت تاکید میکند که موانع زیادی برای دستیابی به یک توافق جامع در رابطه با مسئله هستهای ایران وجود دارد، اما اگر یک اراده سیاسی برای حل آنها وجود داشته باشد، میتوان بر همه این موانع غلبه کرد.
خبرگزاری روسی اینترفکس روز جمعه، ۱۱ بهمن، به نقل از میخائیل اولیانوف، مقام ارشد وزارت امور خارجه روسیه، نوشت که دور بعدی مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ روز ۲۹ بهمن (۱۸ فوریه) در نیویورک برگزار میشود.
آقای اولیانوف حتی تاکید کرده است که طبق توافقات این مذاکرات در سطح «مسئولان سیاسی» انجام شود.
با این حال مایکل مان، سخنگوی رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، با رد این گزارش به رادیو فردا گفته است: «مباحثات درباره زمان و مکان دور بعدی گفتوگوها با ایران همچنان ادامه دارد. زمانی که در این باره تصمیم گرفته شد، آن را اعلام خواهیم کرد».
پیش از این سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرده بود که دور جدید مذاکرات هستهای اواسط فوریه (اواخر بهمن) با حضور کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، در نیویورک برگزار میشود.
اگرچه ایران این خبر را تایید نکرده است، اما سخنان اخیر عباس عراقچی، مذاکرهکننده ارشد ایران، حاکی از کلیدی بودن این دوره از مذاکرات دارد.
آقای عراقچی گفته است: «طی این مذاکره تکلیف همه چیز مشخص خواهد شد و دوره زمانی هم که ایران باید به توافقنامه ژنو در مورد فعالیت هستهای پایبند باشد تعیین میشود.»
توافقنامه ژنو ایران را متعهد میسازد که فعالیتهای اتمی خود را محدود کند تا در قبال آن بخشی از تحریمهای غرب علیه تهران لغو شود، اما در روزهای اخیر مقامات ایران و آمریکا تفسیرهای متفاوتی را از آن ارائه دادهاند.
با این حال میخائیل اولیانوف به خبرگزاری اینترفکس میگوید که این اختلاف نظرها آنقدرها هم کلیدی نیست.
به گفته او، «اختلاف تفسیرها از توافقات حاصله در دیپلماسی چندجانبه امری رایج است، حتی اگر این توافقات روی کاغذ آمده باشد.»
مذاکرهکنندگان ایرانی میگویند که در توافقنامه ژنو حق ایران برای غنیسازی اورانیوم به رسمیت شناخته شده است، اما مقامات آمریکا اعلام کردهاند که در این توافقنامه به هیچ وجه این مسئله عنوان نشده است.
در این میان مسکو از تفسیر ایران جانبداری میکند، چنان چه میخائیل اولیانوف میگوید، روسیه اعتقاد دارد که روشن است توافقنامه ژنو حق ایران برای فعالیت صلحآمیز اتمی ایران را به رسمیت میشناسد و در توافق جامع نیز تمام مسائل مربوط به آن باید به تایید برسد.
او سپس هشدار میدهد که این مسئله برای ایران اهمیتی بنیادین دارد تا حدی که ممکن است در صورت نادیده گرفته شدن آن توافق نهایی به دست نیاید.
این مقام روسیه در نهایت تاکید میکند که موانع زیادی برای دستیابی به یک توافق جامع در رابطه با مسئله هستهای ایران وجود دارد، اما اگر یک اراده سیاسی برای حل آنها وجود داشته باشد، میتوان بر همه این موانع غلبه کرد.