در سی سالگی سقوط دیوار برلین، فرانک والتر اشتاینمایر رئیسجمهوری آلمان از کشورهای اروپای شرقی بهخاطر نقش آنها در تحقق یک انقلاب مسالمتآمیز تشکر کرد.
دیوار برلین در ۹ نوامبر ۱۹۸۹، حدود ۲۸ سال بعد از احداث آن با خیزش و اعتراضات صلحآمیز مردمی در آلمان شرقی تحت حمایت اتحادیه جماهیر شوروی توسط مردم در هم شکست. مردم خواهان جامعهای طبق استانداردهای دموکراتیک غربی بودند.
یک سال بعد، آلمان شرقی و غربی متحد شدند و آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان اتفاقا زاده آلمان شرقی است که خانوادهاش مخالف دولت کمونیست آلمان شرقی بود.
رئیسجمهوری آلمان شنبه ۱۸ آبان در آیین ۳۰ سالگی سقوط دیوار برلین که خانم مرکل به همراه رهبران لهستان، مجارستان، اسلواکی و جمهوری چک نیز در آن حضور داشتند، گفت «همراه با دوستانمان، ما وقایع ۳۰ سال پیش را با حسی حقشناسانه به خاطر میآوریم».
در اوت ۱۹۸۹ نیروهای مرزبانی مجارستان برای اولین بار به مردم آلمان شرقی اجازه دادند که آزادانه وارد این کشور شوند، اقدامی که زمینهای برای فروریختن دیوار برلین در چند ماه آتی آن شد.
رئیسجمهوری آلمان گفت اکنون این کشور و اروپا با چالشهای جدیدی مواجه هستند: «لیبرال دموکراسی با چالش مواجه شده و زیر سوال رفته است. آلمان و همپیمانان اروپایی مجبورند برای یک اروپای صلحآمیز و واحد تلاش و نبرد کنند».
خانم مرکل نیز در این مراسم گفت ارزشهایی که اتحادیه اروپا بر اساس آن پایهگذاری شد، مانند آزادی، دموکراسی، برابری، حاکمیت قانون و حقوق بشر، از بدیهیات است و باید دوباره و دوباره از آن دفاع کرد.
وی با بزرگداشت کسانی که در فرار از آلمان شرقی به آلمان غربی بازداشت یا کشته شدند، گفت که نبرد برای آزادی در جهان کماکان ادامه دارد و به پایان نرسیده است.
وی گفت دیوار آهنین برلین به ما نشان داد هیچ دیواری، هر چه قدر بلند و محکم هم باشد، نمیتواند مردم را از آزادی محروم کند و هیچ دیواری نیست که نتوان آن را شکست.
دیوار برلین برای سی سال نماد نبرد بلوک شرق و غرب بود، خصوصا اینکه آلمان غربی یا جمهوری فدرال آلمان به پیمان ناتو غرب پیوسته بود و آلمان شرقی کمونیست که اتفاقا نام « جمهوری دموکراتیک آلمان» را یدک میکشید به پیمان ورشو که میان اتحادیه جماهیر شوروی و چندین کشور اروپای شرقی امضا شده بود.
قبل از فروپاشی دیوار برلین، اعتراضات چشمگیری در کشورهای اروپای شرقی متمایل یا تحت کنترل اتحادیه جماهیر شوروی آغاز شده بود و جمع کثیری از مردم آن کشورها خواهان آزادی، دموکراسی و معیارهای دموکراتیک غربی بودند، اعتراضاتی که دامنه آن نهایتا به آلمان شرقی و خیزش مردم علیه دولت کمونیست تحت حمایت شوروی کشیده شد.
با استفاده از گزارشهای رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی و خبرگزاری آلمان؛ ف.ق/س.ن