فیروز نادری، دانشمند ایرانی-آمریکایی و از مدیران پیشین ناسا، جمعه ۱۹ خرداد در بیمارستانی در آمریکا درگذشت. یکی از نزدیکان این دانشمند ایرانی در گفت‌وگو با رادیو فردا خبر درگذشت او را تایید کرد.
فیروز نادری ماه گذشته به دنبال افت ناگهانی ضربان قلب از حال رفته و سرش به دیوار اصابت کرده بود. این حادثه باعث و جابجایی مهره گردن و آسیب دیدگی نخاع او شده بود.
فیروز نادری که بیش از سه دهه در سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، ناسا، در سمت‌های مختلفی از جمله مدیرکل اکتشافات منظومه شمسی فعالیت کرده بود در زمستان سال ۲۰۱۶ از این سازمان بازنشسته شد.
در همین زمینه، خواهرزاده فیروز نادری نیز با اعلام درگذشت او در اینستاگرام نوشت: «امشب دنیا بزرگ‌مردی بی‌جایگزین را از دست داد.»
فیروز نادری، دانشمند و از مدیران پیشین ناسا، چهارم خرداد ماه در صفحه فیسبوک خود خبر داده بود که در پی «پایین آمدن ضربان قلب و بیهوشی ناگهانی و افتادنش» سرش به دیوار برخورد کرده و همین ضربه باعث آسیب به اعصاب گردن و فلج شدن بخشی از بدن او شده است.
این دانشمند ۷۷ سالۀ ایرانی-آمریکایی همچنین گفته بود که پس از جراحی موفقیت‌آمیز گردن، او یک توان‌بخشی «سخت و طولانی» در پیش دارد.
فیروز نادری متولد شیراز بود و پس از اتمام تحصیلات متوسطه خود در ایران به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق پی‌گرفت. او دوره کارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی آیووا و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به پایان برد.
آقای نادری درباره دوره مهاجرت و پیوستن به ناسا، گفته بود: «من بعد از پایان دوران دبیرستان در ایران به آمریکا آمدم که در دانشگاه تحصیل کنم و می خواستم معماری بخوانم. ولی به رشته مهندسی تغییر رشته دادم و در زمان گرفتن دکترا با ناسا آشنا شده و دیدم دو رشته کار دارد، حوزه نظامی و حوزه علمی. دوست داشتم کار علمی کنم و بعد به ناسا پیوستم.»
او به مدت ۳۶ سال در بخش‌های مختلف سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، ناسا، مشغول به کار بود و تا پیش از بازنشستگی در سال ۱۳۹۵، «مدیرکل اکتشافات منظومه شمسی» در ناسا را بر عهده داشت.
فیروز نادری همچنین کنجکاوی و یادگیری مداوم را دلیل پیشرفت خود در مراجع علمی عنوان کرده و گفته بود: «اگر از من بپرسند که چه چیزی باعث پیشرفت تو بوده، همیشه می‌گویم کنجکاوی. یعنی یک کنجکاوی علمی. من همیشه یاد گرفتن را دوست داشتم. یادگرفتن فقط مال دانشگاه نیست. در تمام طول زندگی است.»
این دانشمند ایرانی-آمریکایی در نزدیک به یک دهه گذشته به ویژه پس از بازنشستگی بر فعالیت‌های مدنی و سیاسی خود در مورد ایران افزوده بود و از چهره‌های مورد توجه افکار عمومی ایرانیان به ویژه کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی بود.
