سلام من کامبیز حسینی هستم و فکر می‌کنم گاهی در این برنامه در ورطه تکرار مکررات قرار می‌گیرم چون غیر از اتفاقات نادر هفتگی و سالیانه چیزهایی هست بر روی زمین ایران‌زمین که همین جوری یک هفته در میان، یه سال در میان و گاهی یک روز در میان می‌آیند و می‌روند و من با خودم در حال پیاده روی هستم که…
میگم: اینو من همین چند ماه پیش جراحی نکردم؟
میگه: چرا کردی!
میگم: پس باز دوباره برنامه رو با همون سوژه شروع کنیم؟
میگه: مشکل همینه دیگه!
میگم: چی بوده؟
میگه: حرف زدیم فقط!
میگم: خوب همینه دیگه
میگه: چی همینه؟
میگم: ما حرف می‌زنیم دیگه! رادیو هستیما!
میگه: منظورم اینه که یه سری چیزها باید در یک روند زمانی و یک پروسه تاریخی تغییر پیدا میکنه. شما می‌تونی چراغ قوه دستت بگیری بندازی روش، همین!
میگم: همین؟
میگه: آره دیگه! هر کسی یه کاری میکنه شما مسئول چراغ قوه‌ای!
… و من چراغ قوه را باطری انداخته، روشن می‌کنم و این هفته می‌اندازم روی افغان‌های پناهنده به ایران!
