کشف باقیمانده آثار انسانی در غاری در نواحی مرکزی بلغارستان نشان میدهد که گونه انسان خردمند (هومو ساپینس، انسان نوین) در اروپا مدتی طولانی با گونه نئاندرتال در تماس بوده است.
این کشفیات در عین حال سرنخهای جدیدی در مورد دلایل انقراض نئاندرتالها ارائه میکند.
دانشمندان از مدتها پیش کشف کرده بودند که قبل از انقراض نسل نئاندرتالها، انسان نوین در آسیا و اروپا حضور داشته و با این گونه دیگر در تماس بودهاست. ولی در مورد مدت همزمانی این دو گونه انسانی و پیامدهای آن اختلاف نظر وجود دارد.
پژوهشی که توسط موسسه انسانشناسی تکاملی مکس پلانک در غار «باچو کیرو» در حوالی شهر دریانوو در بلغارستان انجام شده قدمت بقایای آثار انسانی موجود در این غار را مشخص کردهاست.
پژوهش این موسسه نشان میدهد که گونه انسان خردمند حداقل ۴۵ هزار سال پیش یا حتی بیشتر در این منطقه ساکن بوده است.
در آن زمان اروپا محل اصلی سکونت تئاندرتالها، یعنی گونه دیگر انسان بود که نسلش، بعدها، در پی تسلط انسان امروزی، منقرض شد.
مطالعه آثار به جا مانده در غار «باچو کیرو» در بلغارستان نشان میدهد آنها از آثاری که در غاری در رومانی کشف شده بود قدیمیتر و از شواهدی که در ایتالیا و بریتانیا پیدا شده بود بسیار قدیمیتر هستند.
کشف آثار قبلی در مورد وجود گونه انسان امروزی در اروپا دانشمندان را به این نتیجه رسانده بود که نسل نئاندرتالها مدت کوتاهی پس از ورود انسان نوین به اين قاره منقرض شده بود.
اما پژوهش بر یافتههای جدید نشان میدهد که احتمالا این دو گونه انسانی هزاران سال در جوار یکدیگر زندگی میکردند.
نتایج پژوهش موسسه مکس پلانک در دو نشریه علمی «نیچر» و «نیچر اند ایکالاجی» منتشر شده است.
اشیای مهمی که در کاوشهای اخیر در غار بلغارستان کشف شده یک دندان و چهار قطعه کوچک استخوان هستند که پژوهشگران آنها را متعلق به گونههای انسانی میدانند. پژوهشگران با استفاده از آزمایش تشخیص قدمت کربن، پروتئین و دیانای، عمر این اشیا را تشخیص دادند.