۳۹ زندانی محبوس در زندان ارومیه در نامه‌ای خطاب به رئیس سازمان زندان‌های ایران و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری، با اشاره به وضعیت اسفبار خود در دو بند امنیتی این زندان، از آنها خواستند «به دادشان» برسند.
متن این نامه روز پنج‌شنبه، سوم خردادماه، در دو وب‌سایت «شبکه حقوق بشر کردستان» و «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» منتشر شده است.
در این نامه از «شکنجه» معترضان به شرایط بد زندان و خودکشی زندانیان متعدد به این دلیل نوشته شده است.
در این نامه آمده که این بخش «دو اتاق ۳۰ متری است که یکی را بند امن و یکی را بند خاص می‌نامند» و «تنها در بند امن به صورت محدود امکان تماس با خانواده وجود دارد» و دیگر زندانیان از هرگونه ملاقات و تماس محروم هستند.
در این نامه سرگشاده آمده است: «هرکدام از ما به دلیل گزارش‌های کذب زندان برای تنبیه به اینجا انتقال یافته‌ایم و مدت ماندنمان را در اینجا نمی‌دانیم.»
این زندانیان سیاسی با بیان اینکه تلاش‌های آنها برای ملاقات با رئیس زندان بی‌نتیجه بوده، اعلام کردند: «تعدادی از زندانیان این بند در اعتراض به شرایط سخت نگهداری دست به خودکشی زده‌اند، ما از زندگی ناامید شده‌ایم و حتی راحتی خود را در مرگ می‌بینیم.»
آنها در ادامه نوشتند: «کسانی که به این وضعیت اعتراض می‌کنند به شدت از سوی مأموران زندان مورد شکنجه قرار می‌گیرند و حتی دکتر هم به اینجا نمی‌آید تا ما را مداوا بکند.»
پیش از این نیز ۸۰۰ زندانی در زندان مرکزی ارومیه در اسفندماه گذشته با اشاره به افزایش موارد خودکشی در این زندان به دلیل آزار و اذیت مسئولان، خواهان عزل پیمان خان‌زاده، رئیس این زندان، شده بودند.
این زندانیان با تشریح «وضعیت اسفناک» و «شرایط وحشتناک» در سلول‌های انفرادی و «بند پاک» نوشتند که تعدادی از محبوسان در این دو بخش در چند ماه گذشته «دست به خودکشی زده‌اند و هر چند ماه یک بار، جسد یک زندانی به خانواده‌ای گریان تحویل داده می‌شود».
فعالان و نهادهای حقوق بشری همواره به شکنجه و بدرفتاری با زندانیان در زندان‌های جمهوری اسلامی اشاره کرده و هشدار داده‌اند که این موارد در زندان‌های بیرون از پایتخت بسیار شدیدتر و رایج‌تر است.
زندانیان دو بند زندان ارومیه نوشته‌اند: «این دو بند به حدی شلوغ است که جا برای خواب نیست، از این رو از مسئولین سازمان زندان‌های ایران می‌خواهیم که بازرسی را جهت رویت به اینجا بفرستند تا حال ما زندانیان را با چشم خود ببیند.»
