امید به حمایت عمومی از خواست مردم ایران

تظاهرات ۳۱ خرداد ایرانیان در پاریس

در اعتراض به اعمال خشونت علیه معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران، بعد از ظهر یکشنبه ۳۱ خرداد، تظاهراتی، از سوی نهادهای مختلف اجتماعی، سیاسی و حقوقی در میدان «ینا»، درنزدیکی سفارت جمهوری اسلامی در پاریس برگزار شد.

شماری از نهادها و شخصیت‌های ایرانی و فرانسوی، حزب سوسیالیست فرانسه، نهاد غیردولتی «اس او اس راسیسم»، فدراسیون خانه شاعران در فرانسه، فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر، کنفدراسیون دانشجویان، جنبش «نه روسپی، نه مطیع»، اتحاد ملی دانشجویان فرانسه، فرهنگسرای پویا در پاریس و چند نهاد غیردولتی دیگر شرکت داشتند.

محسن مخملباف کارگردان ایرانی مقیم پاریس این ارتباط با رادیو فردا به گفت‌وگو پرداخته است.

رادیو فردا: آقای مخملباف، دلایل حضور خود را در این تظاهرات چیست؟

محسن مخملباف: من مثل همه ایرانی‌های دیگر به عنوان سفرای مردمی هستم که امروز در خیابان کشته می‌شوند و سفیری ندارند... هر ایرانی در خارج از کشور می‌تواند این مسئولیت را عهده‌دار شود. برای دو منظور، یکی اینکه مطبوعات دنیا را خبر کنیم که مردم ایران را نگاه کنند، صدایشان را بشنوند و پخش کنند. دوم به دولت‌های خارجی فشار بیاوریم که دولت احمدی‌نژاد، دولت کودتا است و نباید آن را به رسمیت بشناسند.

ما فکر می‌کنیم در صورتی که رهبران اصلاحات دستگیر شوند، ایجاد یک تشکل در خارج از کشور ضرورت دارد. مثل زنجیره انسانی که در داخل ایران یک روز جوان‌ها تصمیم گرفتند در خیابان ولیعصر کیلومتری دست در دست هم بدهند. من از همینجا اعلام می‌کنم که ضرورت چنین تشکلی در خارج از کشور وجود دارد.

در تمام کشورها، ایرانیانی که می‌خواهند به مردم ایران کمک کنند، باید دست به دست بدهند و ما یک زنجیره انسانی سبز به وجود بیاوریم. اخبار را از داخل بگیریم به داخل برگردانیم. بتوانیم فشار بیاوریم بر دولت‌های خارجی که به حمایت دیکتاتور ایران و کودتای ایران نروند و از آن طرف در فقدان رهبری، ایرانیان خارج از کشور بتوانند سخنگوی این مردم باشند و ارتباط های داخل و خارج را برقرار کنند.

انتظار دارید چه اتفاقی بیافتد، آیا انتظار دارید در فرانسه و سپس اروپا یک حمایت عمومی از اعتراض‌ها در ایران بشود؟

محسن مخملباف: بله. این پیرو آن چیزی است که سه روز پیش من و خانم ساتراپی به پارلمان اروپا رفتیم و در جلسه رسمی سبزها شرکت کردیم و توانستیم رأی آنها را با اکثریت آرا بگیریم که دولت ایران را نباید به رسمیت بشناسند و بایستی که از مردمی که در خیابان هستند، حمایت کنند.

همینطور ما از دولت فرانسه خواستیم که به جای احمدی‌نژاد به مردم ایران توجه کند. الان هم از اصناف و سندیکاها و احزاب فرانسه خواسته‌ایم که به یاری مردم ایران بیایند تا بتوانند در درون سیستم فرانسه تمام اهرم‌هایی را که می‌تواند به کمک مردم ایران بیاید، فعال کنند.

اگر بشود تظاهرات گسترده‌ای راه بیفتد و اینها بتوانند با احزاب دوست که در کشورهای اروپا دارند، همکاری کنند، برای اینکه تمام دنیا یکپارچه، برای حمایت از مردمی که در خیابان‌های ایران کشته می‌شوند، به پاخیزد.

روز چهارشنبه هم دوباره جلسه‌ای در فرانسه در پاریس با شرکت سندیکاها، احزاب و نمایندگان دولت فرانسه برای بررسی مسائل مردم ایران برگزار می‌شود. من باز از همه ایرانی‌ها می‌خواهم که هر کس در کشوری که مقیم است، شبیه این کاری را که در فرانسه اتفاق می‌افتد، انجام دهد.

بویژه که بسیاری از ایرانی‌هایی که نام دارند، اگر نامشان را به کار گیرند، و به عنوان سخنگوی مردم ایران، یا کسانی که روابط دیپلماتیک دارند با مسئولان سیاسی کشورهای دیگر وارد گفت‌وگو شوند تا آنها با خبر شوند که در ایران امروز مردم بمب اتم نمی‌خواهند بلکه صلح و دموکراسی و آزادی و امنیت می‌خواهند.»

****

از سوی حزب سوسیالیست فرانسه نیز، پوریا امیرشاهی، دبیر ملی حزب در امور حقوق بشر تظاهرات بعدازظهر یکشنبه پاریس حضور داشت.

آقای امیر شاهی در گفت‌وگو با رادیو فردا اظهار داشت که مارتین اوبری، دبیر اول حزب سوسیالیست فرانسه با امضای بیانیه این حزب، از این تظاهرات پشتیبانی کرده است.

رادیو فردا: آقای امیرشاهی در مورد هدف اصلی این تظاهرات برای ما بگویید.

پویا امیر شاهی: هدف این تظاهرات ابراز حمایت مردم فرانسه از یک جنبش دموکراتیک و آرام در ایران است و از نظام جمهوری اسلامی می‌خواهد که به خواست‌های میلیون‌ها ایرانی که در این جنبش سهیم هستند، احترام بگذارد.

این موضوع، هم برای ایران و هم برای جهان مهم است. چون تغییراتی که در ایران به وجود آید، افق‌های دیگری را نه تنها برای ایرانیان بلکه برای روابط بین‌المللی و دوستی بین تمدن‌ها و مردم باز خواهد کرد.

آقای امیرشاهی، شما به عنوان دبیر ملی حزب سوسیالیست یا به دلیل تبار ایرانی خود، در این تظاهرات شرکت کرده‌اید؟

[به نمایندگی] از سوی حزب سوسیالیست. البته احساس شخصی ویژه‌ای هم دارم چون قلباً خودم را ایرانی می‌دانم. اما در ابتدا به نام حقوق دموکراتیک و دموکراسی و به نام ارزش‌هایی که حزب سوسیالیست و چپ (به طور کلی) به آن اعتقاد دارد، در این تظاهرات حضور دارم.

به امید که برای ایرانیان سودمند باشد، چون برای اینکه ایرانیان صدای خود را به طنین در آورند، گذشته از سازماندهی خودشان، باید از پشتیبانی افکار عمومی بین‌المللی هم بهره‌مند باشند.