۲۲ خرداد، یک سالگی اعتراض در ۷۰ شهر جهان

فيروزه محمودی

روز ۲۲ خرداد ماه، شبکه «اتحاد برای ايران» و حدود صد سازمان و نهاد غير دولتی، گروه های محلی و اينترنتی از جمله سازمان عفو بين الملل، سایت بالاترین، گزارشگران بدون مرز و ديده بان حقوق بشر اقدامات هماهنگی را برای اطلاع رسانی جهانی در مورد وضعيت زندانيان سياسی و اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران در ۷۰ شهر جهان سازماندهی کرده اند.

فيروزه محمودی از بنيادگذاران «اتحاد برای ايران» در مورد اين تظاهرات جهانی، اهداف آن و اتحاد برای ايران با رادیو فردا به گفت و گو نشسته است.

لطفا بگوئيد که «اتحاد برای ايران» در چند شهر و کشور تظاهرات يا اجتماعاتی را برای ۲۲ خرداد ماه ترتيب داده است؟

اين برنامه ها در ۷۰ شهر مختلف جهان برگزار می شوند از جمله :ملبورن استراليا، دهلی نو، سائوپائلو در برزيل، برلين و توکيو . تعداد ديگری از شهرها نيز با ترتيب دادن آگهی های بزرگ و متحرک (بيلبورد) از جمله در لندن، ريودوژانيرو. لس آنجلس و استانبول وضعيت زندانيان عقیدتی در اسارت رژيم جمهوری اسلامی را برجسته خواهند کرد.

در شهر ژوهانسبورگ آفريقای جنوبی در روز دوازدهم ماه ژوئن- ۲۲ خرداد ماه- و همزمان با برگزاری مسابقات جام جهانی يک آگهی دو صفحه ای در يک روزنامه سراسری اين کشور در همين زمينه چاپ خواهد شد. همچنين برای تمام مدت يک ماهه مسابقات جام جهانی در شهر ژوهانسبورگ دو اتوبوس حمل و نقل شهر حامل پوسترهای بزرگی مربوط به اين موضوع خواهند بود.

شرکت کنندگان، ترتيب دهندگان و حاميان اين اقدامات چه کسانی هستند؟

حاميان اين اقدام هماهنگ نهادهای بزرگ و بين المللی مدافع حقوق بشر مثل عفو بين المللی، گزارشگران بدون مرز، سازمان ديده بان حقوق بشر، کارزار بين المللی حقوق بشر در ايران، انجمن قلم بين المللی و اقدام زنان برنده جايزه صلح نوبل هستند که شامل شيرين عبادی و پنج برنده زن ديگر جايزه صلح نوبل است. شرکای ديگر در اين اقدام سراسری وب سايت بالاترين، جامعه بين المللی بهائيان و اتحاديه اروپائی دانشجويان هستند.

هر زندانی سیاسی، فرزند یک شهر

پيام اصلی و موضوع محور در اين روز چيست؟

موضوع محوری و تمرکز تبليغات در اين روز روی مسئله زندانيان عقیدتی است. ما می خواهيم يک خواست مشخص را خيلی صريح و بلند فرياد کنيم:« زندانيان عقیدتی را در ايران آزاد کنيد.» هر يک از اين شهرها يکی از زندانيان سياسی و عقیدتی ايران را به شکل سمبليک به فرزندی خواهد پذيرفت. فعالين اين کارزار جهانی در هر شهر خواهند کوشيد تا زندانی خود را به هر شکلی که می توانند از طريق تبليغات رسانه ای ، پخش ويدئو ، برگزاری کاروان دوچرخه سواری و نصب شعارنويسی و پلاکار به مردم معرفی کنند. هر يک از اين شهرها در آن روز هزاران کارت پستال از زندانی مورد حمايت خود را برای سفارت جمهوری اسلامی و يا آدرس های دولتی در خود ايران خواهد فرستاد و خواستار آزادی آن فرد خواهد شد.

آيا اين کارزار يک روزه وجه اينترنتی هم دارد؟

کارزار اينترنتی آن روز شامل چاپ و يا ارسال همين کارت پستالهای و همينطور ارسال ای ميل است. اين نامه های الکترونيکی برای ۳۰ تن از مقامات ارشد جمهوری اسلامی در خارج و داخل ايران ارسال خواهند شد.

به چه شکلی شما اين مجموعه اقدامات را سازماندهی می کنيد؟

«اتحاد برای ايران» يک شبکه مدافع حقوق بشر است که برای دفاع از حقوق و آزادی های مدنی در ايران فعاليت می کند. به عنوان يک شبکه ما بخش های مختلف اين نوع فعاليت ها را به يکديگر متصل کرده و فعاليت های گروه های کوچک و محلی را منعکس می کنيم. برای کارزار هماهنگ روز دوازدهم ژوئن ما فعاليت های ويژه اين روز را سازماندهی کرده ، برخی از وسايل را تهيه کرده و شخصيتهای سرشناس و مهم را برای حمايت از اين کارزار دعوت کرده ايم.

«هر يک از اين شهرها يکی از زندانيان سياسی ايران را به شکل سمبليک به فرزندی خواهد پذيرفت. فعالين اين کارزار جهانی در هر شهر خواهند کوشيد تا زندانی خود را به هر شکلی که می توانند از طريق تبليغات به مردم معرفی کنند.»
علاوه بر اين مجموعه ای از همکاران و حاميان ما به اشکال مختلف از اين روز حمايت کرده اند مثل تامين امکانات فنی، تهيه مضامين و اطلاعات مربوط به تبليغات اين کارزار، نشر اطلاعات و جلب حاميان و فعالان گروههای ديگر از اين اقدام. مهمترين بخش از اقدامات در اين روز فعاليت گروههای محلی و سازماندهندگان است بخصوص در شهرهايی که به همت فقط چند فعال پرتلاش تمام کارها پيش می روند. اين صدها و هزاران فعال در سراسر جهان هستند که واقعا اين کارزار را عملی می کنند و به آن حالت يک شبکه جهانی را می دهند.

فعالان «اتحاد برای ايران » با تک تک اين گروه ها در نقاط مختلف در تماس هستند. به نظر ما «اتحاد برای ايران » مثل يک خانه ای است که ما آن را برای ملاقات گروه های مختلف در سراسر جهان ساخته ايم. بدون تلاش تک تک اين فعالين مسلما خانه ای که ما ساخته ايم خالی خواهد بود. ما در تماس از يکديگر می آموزيم، ايده ها و نظرات همديگر را می شنويم و همکاران و حاميان يکديگر هستيم.

معمولا چه نوع مکان هایی برای برگزاری تظاهرات و اجتماع بهتر است؟ به عنوان مثال در مقابل سفارت خانه های ايران؟

«اتحاد برای ايران » و گروههای محلی مستقر در هر شهر و يا کشور در جريان فعاليت های يک سال گذشته تحول و پيشرفت زيادی کرده اند. ما هنوز از روش تظاهرات استفاده می کنيم ولی کارهای بسيار بيشتری انجام می دهم. ما به اين نتيجه رسيده ايم که برای تاثير گذاری بيشتر در داخل ايران بايد در انتخاب روش و اقدامات خود هوشمندانه و استراتژيک تر عمل کنيم. همواره بايد از خود بپرسيم «اين اقدامی که امروز انجام می دهيم چه تاثيری در خود ايران خواهد داشت.»

در همين راستا است که در اقدام جديد هر شهر قرار است يک زندانی عقیدتی را به فرزند خواندگی بپذيرد و او را برای تمام شهر معرفی کند. در برخی از شهرها قرار است تظاهرات و راهپيمائی برگزار شود. در آمستردام و يکی از هفت شهر برزيل که در اين کارزار فعال اند قرار است کاروان دوچرخه سواری ترتيب داده و تصاوير زندانيان را با خود حمل کنند. در فرانکفورت و رم قرار است پوستر اين زندانيان به ديوارهای شهر آويخته شوند. توکيو، استامبول و فلوريدا قرار است برای آن روز ويدئوهايی تهيه کرده و تصاوير زندانيان را در مراکز و نقاط اصلی و ديدنی شهر نصب کنند.

گروه فعال در شهر ژوهانسبورگ قرار است در مسابقات جام جهانی پيراهم سبز پوشيده و با شرکت در مراسم رقص و جشن افتتاح اين مسابقات از اين مراسم فيلم بگيرند. در مجموع شبکه بين المللی ما از همه نظر کارکرد بهتری پيدا کرده و هوشمندانه تر و موثرتر از ابزارهای رسانه ای بهره می گيرد. در عين حال ما برای جوامع اينترنتی نيز برنامه هائی داريم و پس از تهيه گزارش های کامل از اقدامات خود در اين روز آنرا در سطح اينترنت منتشر خواهيم کرد.

«عکس گل در تفنگ را به خاطر بياوريد»

اخيرا چند سفارت ايران مورد حمله قرار گرفته اند. نظر شما در اين مورد چيست؟

تحول در ايران امری حتمی است ولی زمان وقوع اين تحول قطعی نيست. ما بايد مطمئن باشيم که زمانيکه اين تحول روی می دهد تغييرات دمکراتيک و موازين مربوط به حقوق و آزادی های مدنی برای هميشه در آن کشور تثبيت شوند. به همين خاطر ما بايد جلوه ای از رفتار درست باشيم. اين به آن معنا است که از نظر اخلاق و منش انسانی هميشه معيارهای خود را رعايت کرده و خشونت را تبليغ نکنيم. در غير اينصورت تاريخ دوباره تکرار خواهد شد.

صلح فقط از راه های صلح آميز به دست می آيد. ما می خواهيم برای تمام کسانی که در سفارتخانه ها و کنسول گری های ايران کار می کنند توضيح دهيم که اگر در ايران تحول سياسی روی دهد اين افراد بازداشت و شکنجه نخواهند شد. بايد به آنها نشان دهيم و ثابت کنيم که ما اين بار متفاوت عمل خواهيم کرد. عکس گل در تفنگ را به خاطر بياوريد. اگر افراد مسلح نگران جان خود باشند هيچگاه تفنگ خود را بر زمين نخواهند گذاشت.

ارتباط شما با جنبش سبز چگونه است؟ آيا «اتحاد برای ايران » به جنبش سبز تعلق دارد و يا جزيی از آن است؟

جنبش سبز تغيير کرده و دستخوش تحولات زيادی شده است. اين جنبش برای بسياری معانی گوناگونی دارد. ما جزيی از جنبش سبز و يا هر گروه و جنبش يا حزب سياسی و رسمی ديگری نيستيم. ما صد در صد غير حزبی هستيم. ما فقط برای حقوق بشر و آزادی های مدنی مبارزه
«ما می خواهيم برای تمام کسانی که در سفارتخانه ها و کنسول گری های ايران کار می کنند توضيح دهيم که اگر در ايران تحول سياسی روی دهد اين افراد بازداشت و شکنجه نخواهند شد.»
می کنيم. هدف ما اين است که تحت هر حکومت و يا رژيمی به حقوق بشر و آزادی های مدنی احترام گذاشته شود. به اعتقاد برخی يک چنين چيزی بسيار محدودتر از تغيير حکومت است. اما واقعا خلاف اين است چون معيارهای حقوق بشر و آزادی های مدنی بسيار فراتر از زمان و حکومت های وقت است. هدف ما دفاع از مبارزات و جنبش مدنی در ايران است و همينطور دفاع از حقوق افرادی که برای اين هدف و عدالت مبارزه می کنند.

ارزيابی شما از فعاليت هايتان در يک سال گذشته چيست؟

برای اکثر ما سال گذشته دورانی تاثيرگذار، الهام بخش و بسيار خسته کننده بوده است. ولی فکر می کنم که در مجموع سال بسيار موفقی داشتيم. برای تمام کسانی که در شبکه جهانی اين نوع فعاليت ها شرکت داشته اند قدرت ، توان ، ميزان رشد و تنوع کارزار و فعالين (از نظر نژادی، مذهبی و جغرافيايی) هيچ جای ترديد ندارد. در مقايسه با ساير جنبش های مدنی و يا همبستگی می توان نقاط شباهت فراوانی را ديد . بنای يک زيرساحت دراز مدت و استراتژيک آنهم به شکل گام به گام و در سطح فعالين محلی و يا کشوری برای ارتباط و حمايت از يکديگر دستاورد اصلی ماست.

آيا برنامه ای برای يک اقدام گسترده ديگر پس از دوازدهم ژوئن داريد؟

در حال حاضر نه. بخش اعظم کار جمعی ما فعلا به مطالعه اوضاع و حوادث روزانه در ايران و واکنش مناسب به اين حوادث اختصاص دارد. در ماههای اخير بخش اعظم تمرکز ما روی زندانيان سياسی بوده است. بسياری از اقدامات ما در مسير بدل کردن اين اسامی به افراد واقعی و شناخته شده در سطح جهان بوده و سعی کرده ايم به اشکال گوناگون از جمهوری اسلامی، سازمان ملل متحد و ساير دولتها بخواهيم که موازين حقوق بشر در مورد اين زندانيان رعايت شود.

البته ابتکارهای فراوانی برای برجسته تر کردن اين موضوع به کار گرفته شده و به نظر من در آينده اقداماتی در همين مسير و البته برگزاری اجتماعات و اقدامات هماهنگ جهانی ديگر به وقوع خواهند پيوست. همچنين در ادامه گسترش و افزايش ظرفيت خود اميدواريم که در آينده بتوانيم جلسات منطقه يی برای تنظيم استراتژی و اقدامات آينده خود برگزار کنيم. هر کسی که تمايل دارد از اقدامات و فعاليت های ما و اقدام مشخص روز دوازدهم ژوئن حمايت کند می تواند با مراجعه به اين نشانی کمک مالی خود را به ما برساند.