پايان جشنواره لوکارنو؛ تقدير از اندورفين

  • محمد عبدی
شصت و ششمين دوره جشنواره لوکارنو، شنبه شب(هفدهم اوت) با اعطای جوايز خود در يپاتزا گرانده به کار خود پايان داد.

اندورفين ساخته رضا گمينی که تنها فيلم ايرانی پذيرفته شده در اين دوره از جشنواره بود، مورد تقدير هيات داوران بخش مسابقه بين المللی فيلم های کوتاه قرار گرفت.

جايزه يوزپلنگ طلايی بهترين فيلم جشنواره لوکارنو به فيلم «داستان مرگ من» ساخته آلبرت سرا فيلمساز اهل کاتالان اسپانيا رسيد. اين فيلم زندگی کازانووا شخصيت معروف قرن هجدهم که به خوشگذرانی و زنبارگی معروف است را از ديدگاه ديگری روايت می کند. اين بار با کازانووايی روبرو هستيم که با مرگ دست و پنجه نرم می کند. او قصر فرانسوی زيبايش را ترک می کند تا آخرين روزهايش را در شمال اروپا بگذراند، با خدمتکار تازه ای که شاهد مرگ اوست.

جايزه بهترين کارگردانی به هونگ سانچسو از کره جنوبی برای فيلم «سونهی ما» رسيد. فيلم داستان معاصری را در کره جنوبی با شخصيت هايی فيلمساز و دانشجوی سينما دنبال می کند. سبک فيلم به رئاليسم نزديک است و فيلمساز سعی دارد شخصيت هايی واقعی را با تکنيکی ساده در برابر دوربين قرار دهد، اما سادگی بيش از حد و نماهای طولانی می تواند تماشاگر را از تماشای ادامه فيلم منصرف کند.

«حالا چی؟ به يادم بيار» ساخته خواکيم پينتو جايزه ويژه هيات داوران را از آن خود کرد. پينتو که بيست سال است به ويروس اچ ای وی(ايدز) و هپاتيت سی دچار است، يک سال از زندگی خود را با پيگيری درمان های مختلف و روايت ارتباطات و دوستی های خود به فيلم تبديل کرده است.

چايزه بهترين بازيگر زن به بری لارسون از آمريکا برای فيلم «کوتاه مدت ۱۲ » تعلق گرفت و جايزه بهترين بازيگر مرد به فرناندو باسيليو از ايتاليا برای فيلم «ال مودو» رسيد.

جايزه يوزپلنگ طلايی بهترين فيلم کوتاه در بخش بين المللی هم به فيلمی از ايتاليا و اسپانيا با نام «راه رافائل» ساخته الساندرو فالکو تعلق گرفت.

تاريخ سينما؛ بازيگران بزرگ و زيبارويان سال های دور

جشنواره لوکارنو به مانند سنت هر ساله، از چندين بازيگر شناخته شده تاريخ سينما تقدير کرد. اولين بازيگری که بر روی صحنه باشکوه پياتزا گرانده در برابر پنج هزار تماشاگر ظاهر شد، کريستوفر لی بود که با نقش آفرينی در فيلم هايی چون جنگ ستارگان و ارباب حلقه ها برای تماشاگران شناخته شده است.

فی داناوی بازيگر محبوب و فراموش نشدنی بانی وکلايد و محله چينی ها در يکی از ديگر شب ها بر صحنه پياتزا گرانده ظاهر شد و يوزپلنگ افتخاری خود را دريافت کرد. داناوی که در کنفرانس خبری هم بسيار مورد استقبال قرار گرفت، از خاطرات خود در کار با رومن پولانسکی و آرتور پن گفت.

آنا کارينا، بازيگر شگفت انگيز موج نوی سينمای فرانسه که بيشتر بخاطر بازی در فيلم های ژان لوک گدار نظير «پيروی ديوانه» و «يک زن يک زن است» شناخته شده است، در حالی روی صحنه حاضر شد که از آن چهره زيبای پنج دهه قبل، تنها همان چشمان نافذ باقی مانده بود.

سومين زيباروی سال های دور در جشنواره، ژاکلين بيسه بازيگر انگليسی بود که از فيلم های جيمز باند(کازينو رويال) تا فيلم های رومن پولانسکی و کلود شابرول نقش آفرينی کرده بود. در برنامه مرور آثار جرج کيوکر، فيلمساز کلاسيک هاليوود، آخرين فيلم کيوکر با نام «ثروتمند و مشهور» با بازی ژاکلين بيسه(که تهيه کننده فيلم هم بود) و کنديس برگن، در پياتزا گرانده به نمايش درآمد و مورد استقبال قرار گرفت. بيسه و برگن هر دو نقش زنان نويسنده ای را بازی می کنند که دوستی شان در تقابل با موفقيت های حرفه ای قرار می گيرد. پيش از آغاز نمايش فيلم بيسه گفت که از اين فيلم دوستی طولانی ای را با کنديس برگن آغاز کرده است.

ورنر هرتزوگ

اما يوزپلنگ افتخاری اين جشنواره هم از آن ورنر هرتزوگ بود. چندين فيلم هرتزوگ در روزهای مختلف جشنواره به نمايش درآمد و فيتزکارالدو يکی از مشهورترين آثار او در پياتزا گرانده برای چندين هزار تماشاگر به نمايش گذاشته شد.

آخرين آثار هرتزوگ مستندهايی هستند که او از افرادی که در آمريکا منتظر اجرای حکم اعدام شان به سر می برند، ساخته است و چند فيلم اين مجموعه برای اولين بار در لوکارنو به نمايش درآمد. هرتزوگ که در سال های اخير به مستندسازی توجه ويژه ای نشان داده، سعی دارد احساس درونی شخصيت هايی نه چندان ملموس را با تماشاگر قسمت کند.