رئیس‌جمهوری یک نظامی؛ وقتی توئیتر برای سمت «تدارکاتچی» داغ می‌شود

اظهارات اسماعیل کوثری، مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران، درباره برتری یک نامزد نظامی در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری ایران، فضای سیاسی کشور را دست‌کم در عرصه مجازی اندکی تکان داده است.

آقای کوثری در استدلال خود درباره برتری یک رئیس‌جمهوری نظامی نسبت به رئیس‌جمهوری غیرنظامی، «محکم‌تر ایستادن» او مقابل «دشمن» و «محبوبیت» بیشتر «بچه‌های سپاه»، در صورت پذیرفتن مسئولیت و دنبال کردن کارها را از شاخصه‌های مهم برشمرده است.

اما برخی از مخالفان این استدلال، حاکمیت را به زمینه‌سازی برای یکپارچه‌سازی، تهاجم رسمی به آخرین سنگرهای دمکراسی در ایران و رسمیت بخشیدن به تسلط فعلی نظامیان بر عرصه‌های حیات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متهم می‌کنند.

شمار دیگری از مخالفان ریاست‌جمهوری یک نظامی در ایران با این استدلال که رئیس‌جمهوری در ایران، جایگاهی بیشتر از یک «تدارکاتچی» ندارد و در حال حاضر نیز همه کاره کشور، «بچه‌های سپاه» هستند، اهمیت دادن به این موضوع را به طور کلی مضر دانسته‌اند.

شماری از کاربران فضای مجازی نوشته‌اند هرگونه بحث بر سر این موضوع، به نوعی داغ کردن تنور انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ در ایران است و با توجه به ناتوانی یا بی‌اعتنایی دولت حسن روحانی به وعده‌های انتخاباتی خود، نباید اجازه داد که بار دیگر «واهمه» از پیروزی دیگر کاندیداها، موجب شرکت مردم در انتخابات شود.

در دو انتخابات گذشته ریاست‌جمهوری، ترس از انتخاب سعید جلیلی، ابراهیم رئیسی و محمدباقر قالیباف از دلایل شرکت شماری از مردم به ویژه طبقه متوسط در انتخابات عنوان شده است.

اکبر گنجی، فعال اصلاح‌طلب ساکن آمریکا، از جمله افرادی است که توئیت کرده است بسیج و سپاه در حال پیشروی برای «فتح» جبهه خیابان پاستور هستند و هشدار داده که یکپارچه‌شدن «راست افراطی» در ایران، راه «مساعدی» برای گذار به دمکراسی نیست.

آقای گنجی معتقد است که گذار به دمکراسی در ایران، وقتی حکومت «دوگانه» باشد و دو طرف از «صبح تا شب با هم در حال جنگ هستند»، راحت‌تر است.

این توئیت او به صورت گسترده در فضای توئیتر فارسی‌زبان مورد توجه قرار گرفته و واکنش‌های بسیاری برانگیخته است.

کاربران، با هویت واقعی یا مستعار، در زیر توئیت آقای گنجی به ابراز نظر پرداخته‌اند و یا در صفحات خود درباره آنچه که تلاش دوباره نیروهای اصلاح‌طلب برای ساختن «لولوی بزرگ» خوانده‌اند، واکنش نشان داده‌اند.

از جمله محمدرضا شفیع‌زاده، مسئول سازمان دانشجویان و دانش آموختگان جبهه ملی ایران، نوشته است: «خب خب خب، لولوی بزرگ داره ساخته میشه بازم، یا رای ندید و لولو میاد میخورتمون، یا رای بدید تا یکی از عاشقان لولو جاش بیاد. ببندید این مسخره‌فروشی را، تعطیل کنید این‌ها را».

کاربرانی در پای توئیت گنجی نوشته‌اند که از نظر آن‌ها، تنها راه «مساعد»، «براندازی» جمهوری اسلامی است و وی را به حمایت از نظام و داغ کردن تنور انتخابات متهم کرده‌اند.

ساقی لقایی، روزنامه‌نگار و فعال زنان ساکن آمریکا، دوگانه‌دانستن حاکمیت در جمهوری اسلامی را به سخره گرفته و نوشته است: «مردم در دی۹۶ و آبان ۹۸ به‌روشنی با جمهوری اسلامی و عوامل بیرون و درونش اتمام حجت کرده‌اند».

مهشید راستی، فمینیست هم نوشته که «دم انتخاباته و حکومت داره آخرین زورش را میزنه برای رای جمع کردن و آخرین زورش میشه: اکبر گنجی».

رضا حاجیلو نیز نوشته که «اصلاح‌طلبان نزدیک به انتخابات که شده می‌گویند نباید گذاشت یک سپاهی رئیس‌جمهور شود. خطرآفرین است! خودشان به خودشان می‌گویند خطرآفرین!»


کاربران زیادی از جمله محمد آقازاده، روزنامه‌نگار، خطاب به گنجی یادآوری کرده‌اند که خود او هم «پاسدار» بوده و شمار دیگری نیز به تندی به اصلاح‌طلبان تاخته و آنها را «ساخته» خود جمهوری اسلامی برای «فریب» مردم معرفی کرده‌اند.


آرش مرعشی نوشته است: «مگه حالا که روحانی آمد، با ساطور نیفتادن دنبال مردم ؟! مگه این‌همه آدم در آبان_خونین با شلیک گلوله به سر و سینه کشته نشدن؟! مگه شکنجه و اعدام و گرانی، خفقان و کشتن ایرانیان کمتر شد ؟ جاعش، جاعشه چه این جناح، چه اون جناح، فقط نوع حرف زدنشون فرق می‌کنه، در اصل فرقی ندارن».


کاربران دیگر «ترفند» برتری «بد» نسبت به «بدتر» را دیگر در ایران کارساز ندانسته و نوشته‌اند: «دیگه انتخاب بین بد و بدتر جواب نمیده، وقتی به اینجا میکشه انتخاب نکردن میشه فکت سیاسی اصولا انتخاب بین بد و بدتر انتخاب اشتباهی چون بستر و برای بدتر آماده میکنه اصلاح‌طلب‌های ایرانی هم دیگه جواب نمیدن، بعد حالا سپاهی بیاد مگه فرق داره با روحانی که امنیتی‌ترین شخص ممکن بود».


عباس کمیجانی هم معتقد است:« به نظرتون اگر چه کسی نامزد ریاست‌جمهوری بشه مردم بیشتری میرن به رقیبش رای بدن و مشارکت بالا بره؟ درسته یک سردار سپاه!»


کاربرانی معتقدند منافع اقتصادی میان گروه‌های صاحب قدرت در ایران، علت اصلی کاندیداتوری نظامیان در انتخابات آینده ریاست‌جمهوری ایران است و آن‌ها را «گنگ‌های حزب‌الله» نامیده‌اند.


بابک معتقد است: «بین این و آن فرقی نمی‌کنه اگه جنگی هم هست بر سر میزان سهم از غارته».

احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار و مصطفی تاج‌زاده، فعال اصلاح‌طلب نیز در مناظره‌ای که در دفتر وب‌سایت انصاف نیوز برگزار شد و از اکانت این وب‌سایت، توئیت می‌شد، درباره این موضوع به ابراز نظر پرداختند.

این مناظره و توئیت‌ها نیز در فضای مجازی فارسی‌زبان واکنش‌های زیادی را در پی داشته است.

احمد زیدآبادی در این زمینه گفته «سر جمع آنان {نظامیان} از خیلی از اصلاح‌طلبان هم بدتر نیستند. اگر نظامیان تمایل دارند بیایند پاستور را بگیرند هیچ بدی اضافه نخواهد شد».

به باور آقای زیدآبادی، «حضور نظامیان تنها راهی است که آزمون نشده. بگذاریم قدرت و مسئولیت منطبق شود».

محسن مهیمنی در واکنش به اظهارات زیدآبادی نوشته که «چقدر خوب احمد زیدآبادی سندرم استکهلم در اصلاح‌طلبان را در مناظره با مصطفی تاجزاده مطرح کرد: «یعنی رومی‌ها هم با بردگان خودشان طوری که حکومت با شما می‌کند،‌ نکردند. دوست دارید فحش بخورید؟ رها کنید!»


این در حالی است که مصطفی تاج‌زاده همچون اکبر گنجی به مخالفت با این موضوع پرداخته و گفته این برای اولین‌بار است که در ایران، نامزدی یک سپاهی و نه یک سپاهی سابق، مطرح و «توجیه» می‌شود.

به گفته او، «آن‌ها دلشان می‌خواهد و پروژه‌شان این است که نهاد انتخابات را بی‌معنا کنند، راهش این نیست که تسلیم و ناامید شویم و به هم ریختن بازی هم نیست».

علی نانوایی از جمله کاربرانی است که توئیت کرده: «تاجزاده همین الان در مناظره اش با زیدآبادی با موضوع دولت سپاهی گفت افتخار میکنیم در زمان جنگش با دولت رو به سپاهیا ندادیم...یعنی امام نداد. حالا الان بدیم؟ » دقیقا مساله همین‌جاست. امامِ اون موقع قدرت رو نداد بهشون. امامِ الان میده. من و شما هم هیچکاره‌ایم».


کاربرانی هم هستند که در گیرودار افزایش فعالیت‌های تبلیغاتی له یا علیه انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، از وضع اقتصادی نابسامان مردم و دشواری‌هایی که کرونا برای مردم خسته ایران ایجاد کرده، نوشته‌اند و از هر نوع سیاست و فعالیت انتخاباتی ابراز بیزاری کرده‌اند.

کاربری به نام «نمی‌دونم» نوشته است: «ما -مردم داخل ایران- اکنون ناامیدتر از اونی هستیم که براتون قابل تصوره. حکومت یکپارچه بوده و هست و خواهد بود. رای ما هیچ‌وقت تاثیر نداشته و نخواهد داشت. گذار به دموکراسی برامون خواب و خیاله».

انتخابات ریاست جمهوری ایران قرار است ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ برگزار شود و تاکنون چند نفر برای حضور در انتخابات اعلام نامزدی کرده‌اند که حسین دهقان، مشاور نظامی رهبر جمهوری اسلامی، یکی از آن‌هاست.

علاوه بر آقای دهقان، نام چهره‌هایی چون محمدباقر قالیباف، علی لاریجانی، پرویز فتاح، مهرداد بذرپاش، محسن رضایی و سعید محمد که همگی دارای سوابق نظامی و سپاهی هستند نیز در فهرست نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ به چشم می‌خورد.