هر کشوری در تاریخ خود نکات و مقاطع سیاه و بحثانگیزی دارد. تاریخ تشکیل اسرائیل و تحکیم پایههای آن هم از این نکات بری نیست، چنانکه تاریخ ۴۰ ساله برپایی و تحکیم جمهوری اسلامی ایران نیز. منتهی دو کشور درباره دادهها و اطلاعات مربوط به رویدادهای تیره و توأم با خشونت و جنایت خود رویکردی متفاوت دارند.
۲۵ سال از انفجار مرکز یهودیان آرژانتین میگذرد، انفجاری که بزرگترین سوءقصد در تاریخ معاصر آمریکای لاتین تلقی میشود. با این همه، پرونده این ماجرا که پای ایران و حزبالله هم به آن کشیده شده همچنان باز است و عاملان اصلی ماجرا هم در پردهای از ابهام.
ژوزپ بورل که برای تصدی دستگاه دیپلماسی اتحادیه اروپا نامزد شده، با توجه به مواضع منتقدانهاش نسبت به آمریکا و اسرائیل از یک سو، و لحن دوستانهاش نسبت به ایران بحثهای متفاوتی را برانگیخته است. گرچه این مواضع و اظهارات در رویکردهای سیاست خارجی اروپا تأثیری اساسی ندارند، ولی بیاهمیت هم نیستند.
شکست بزرگ حزب و عدالت توسعه در انتخابات استانبول و واگذاری این شهر کلیدی به اپوزیسیون پس از ۲۵ سال، اهمیتی در مقیاس ملی ترکیه دارد. با این نتیجه که پیامد فعالیت خیرهکننده جامعه مدنی ترکیه بود دورانی تازه در حیات سیاسی این کشور شروع شده، به شرطی که اپوزیسیون هم از گذشته درس بگیرد.
کیم جونگ اون در یک سال و نیم اخیر با تهاجم دیپلماتیک و با انعطاف و ابتکار عمل بحران در مناسبات کشورش با آمریکا را به مسیر مذاکره انداخته. او جوان است و قبل از تکیه زدن بر قدرت تجریه سیاسی نداشته است، ولی اولویتها و تأملاتی دیگر او را به انعطاف و مذاکره و به دست گرفتن ابتکار عمل رهنمون شدهاند.
زلزله سیاسی در اتریش که با انتشار یک ویدئو به جریان افتاد پیامدهایی ورای مرزهای این کشور دارد و میتواند بر انتخابات پارلمان اروپا و برآمد بیشتر یا افول احزاب پوپولیست را به دنبال داشته باشد. این سؤال مطرح است که چه کسی یا کشوری ویدئو را تهیه کرده و کدام رویکرد در برابر احزاب پوپولیست جواب میدهد.
شکست سخت محافظهکاران، ورود یک نیروی راست افراطی به مجلس، تقویت حضور نیروهای جداییطلب کاتالونیا در مجلس ملی و دشواری سوسیالیستها در تشکیل دولت از نتایج انتخابات اسپانیاست. نتیجه انتخابات در مجموع تبارز دیگری از تشدید شکافها در جامعه اسپانیاست.
عمر البشیر در سی سالی که در پی یک کودتا به قدرت رسید، مشابه علی عبدالله صالح (یمن) و عبدالعزیز بوتفلیقه (الجزایر) و رهبر جمهوری اسلامی ایران بحرانهای متفاوتی را از سر گذراند. او به خصوص از سال ۲۰۱۵ و قطع ارتباط با ایران و چرخش به سوی عربستان و آمریکا انتظار داشت که مادامالعمر در قدرت بماند.
بحران برگزیت که حالا نزدیک به سه سال است که بریتانیا و تا حدودی اتحادیه اروپا را به خود مشغول داشته عملاً فرصتی فراهم آورده برای آسیبشناسی استفاده بیمحابا و بدون تدارکات لازم از رفراندوم در تصمیمگیریهای ملی.
گفته است که ادبیات ماجرایی میان کتاب و خواننده آن است و نیازی به دخالت شخصی نویسنده ندارد، گویی که از پیروان صدیق تئوری رولان بارت در کتاب «مرگ مؤلف» است. بر همین اساس به رغم شهرت جهانیاش همچنان حضوری نامریی دارد و اطلاع زیادی از زندگی او در دست نیست.
ایران و اسرائیل تفاوتهایشان کم نیست، ولی بیشباهت هم نیستند، از جمله در رفتار و رویکرد «اصولگرایان تندرو» نسبت به حقوق و حضور زنان در عرصه عمومی. در اسرائیل البته، کارد اصولگرایان تندرو همه جا برا نیست، ولی حالا، همزمان با هشت مارس، در کانون اصلی آنها هم، زنان به مقابله با محدویتها برخاستهاند.
عبدالعزیز بوتفلیقه در بیانیه خود در انصراف از نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری نوشت که دغدغه جوانان برای آینده کشور را درک میکند. او از ورود الجزایر به دورهای حساس از تاریخ خود سخن گفت،از برکناری نخستوزیر غیرمحبوب خبر داد و از تعویق انتخابات، تا کنفرانسی ملی قانون اساسی جدید تا آخر سال تدوین کند.
به غیر از نزدیکی بیشتر بخشی از اعراب حاشیه خلیج فارس با اسرائیل اجلاس ورشو به نتایج ملموس و بلاواسطهای منجر نشد. این اما نباید تهران را به ارزیابی غیرواقعی از شرایط بینالمللی و نادیدهگرفتن معضلات در رویکردهای خود سوق دهد.
همان ابتدای ورود به ساختمان ریاست جمهوری در سالنی پشت شیشههای ضدگلوله نگهداریش میکنند. یکی از مستخدمهای کاخ هم موظف است که میخکهای درون گلدانها را هر روز تر و تازه کند. از عمرش حالا سی سالی میگذرد و البته ورای خاطرهای بزرگ در دورهای طوفانی در صحنه سیاسی حالا به یک جذبه توریستی هم بدل شده.
ساز و کار مالی جدید اروپا برای ایران جهت دورزدن تحریمهای آمریکا (اینستکس) که روز پنجشنبه، ۱۱ بهمن، بالاخره به طور رسمی اعلام شد را وزیر خارجه آلمان نشانهای از آن دانسته که اروپا صرف نظر از اینکه دیگران (آمریکا) چه موضعی دارند مصمم و همبسته به راه خویش میرود.
اقدام رهبر اپوزیسیون ونزوئلا در ادای سوگند به عنوان رئیس جمهور موقت و حمایت آمریکا و برخی دیگر از کشورهای منطقه از او بحران سیاسی ونزوئلا را وارد مرحله تازهای کرده است. قدرت دوگانهای که ایجاد شده در صورتی که هر دو طرف سرسخت بمانند میتواند محمل وضعیتی وخیم تا حد جنگ داخلی بشود.
ژوزه ساراماگو، نویسنده نامدار پرتغالی و برنده جایزه ادبی نوبل ۱۹۹۸، ۶ سال پیش از دریافت این جایزه کشورش را به دلیل عدم مدارای اهالی سیاست و سنت ترک کرد و مقیم کشور همسایه، اسپانیا شد و در تمامی ۲۰ سالی که از اعطای آن جایزه میگذرد رقابت میان دو کشور برای تملیک نام ساراماگو جریان داشته است.
با اقدام تازه دولت ترامپ در تنزل موقعیت حقوقی اتحادیه اروپا و فشار بیشتر برای انزوی آلمان و فرانسه در موضوع برجام، روند واگرایی میان دو سوی اقیانوس اطلس ابعاد جدیدی به خود گرفته است. این شکاف شاید با رفتن دولت ترامپ هم ترمیم نشود، ولی امید بستن به چنین شکافهایی هم عبث و بیچشمانداز است.
حضور تیم ملی فوتبال سوریه در بازیهای جاری جام ملتهای آسیا هم به لحاظ مسائل مربوط به سرنوشتی که بازیکنان این تیم در جنگ داخلی داشتهاند و هم به دلیل مربی غیرمتعارف آن بحثانگیز شده است. بحث در کنه خود به سؤال قدیمی رابطه ورزش و سیاست برمیگردد.
تا شروع جنگ جهانی دوم زنان در آلمان و اتریش به تدریج بر موانع فائق آمده بودند و راه خود را ولو به تدریج به درون ارکسترهای رسمی و مجلسی باز میکردند. اما قدرتگرفتن نازیها در آلمان در تلفیق با ذهنیتهای مردسالار و زنستیز این روند را کند کرد.
بیشتر
