روزنامه هلندی « اسپیتز»در گزارش مفصلی به تحلیل سبک بازی «دیدیه دروگبا» فوتبالیست برجسته ساحل عاج و تیم انگلیسی چلسی پرداخته است.
این روزنامه می نویسد: « ديديه دروگبا» نيم فصل اول فوتبال انگليس را با بيست گل به پايان رساند . لندنی های چلسی از سه بازی آخر تنها سه تساوی به دست آوردند. ولی با حضور اين مهاجم ساحل عاجی هنوزهيچ کس از قهرمانی چلسی نا اميد نيست .
ژوزه مورينيو، سر مربی خلاق چلسی می گويد : « فکرنمی کنم که در حال حاضر کسی بهتر از دروگبا بتواند این تعداد گل را بزند . اودر بازی هوايی خيلی پر قدرت است . و همچنين در بازی دفاعی بسيار کار آمد . اگر من يک مهاجم خوب داشتم، ديدير را در قلب دفاع می گذاشتم.»
اين ها کلماتی است که مرد پرتغالی به هنگام سال نو درباره به بهترين مهاجم روز به زبان آورد .
مورينيو با اين حال هيچگاه از دروگبا به عنوان يک مدافع استفاده نکرده است، حتی به هنگامی که دو بر صفر از تيم فولهام جلو بود و نخواست حفظ نتيحه کند . فولهام با استفاده از ضعف دفاعی چلسی اين بازی را دو بر دو کرد .
وی می گوید: « ما نمی توانيم خوب دفاع کنيم. ما گل های باور نکردنی می خوريم. اين در حالی است که اکنون ما تنها يک بازيکن گلزن در خط حمله داريم.»
همانطور که مورينيو اشاره می کند، دروگبا توانايی های عملی ديگری هم به همراه قدرت گلزنی دارد. او ارزش ويژه ای برای دروگبا در چلسی قائل است. نه تنها او در تيمش گلزنی کرده، که در بسياری مواقع باعث گلزنی همبازيانش هم شده است .
پنج پيروزی با ۱۱ گل دروگبا
چلسی در اين فصل يازده بار پيروزی با اختلاف يک گل داشته، که در پنج بار آن دروگبا فدرت گلزنی اش را به حريف تحميل کرده است. بی ترديد اين سوال برای هر اهل فوتبالی پيش می آيد که چلسی بدون اين مهاجم در چه موقعيتی قرار می گرفت .
فصل پيش دروگبا مصدوم بود و کمتر به نظر می رسيد که در اين فصل چنين درخششی داشته باشد. به نظر می آمد « ديديه» زير فشار خواسته هواداران و روزنامه ها کم کم کمر خم کند . اما در روزی که او با گلزنی اش بازی دوبر صفر باخته چلسی به منچستر سيتی را دو بر دو کرد و بازيکن ماه شد ، نگاه ها به او به گونه ای ديگر تغییر کرد.
انگليس برای دروگبا در حال تمام شدن بود و اين بازيکن مصمم بود که از چلسی برود. حتی خودش هم گفته بود « در زمان مناسب خواهم رفت .»
ليون و ميلان به دنبال دروگبا
دروگبا اجازه ترک چلسی را هم داشت تا جايی که المپيک ليون و آث ميلان برای جذب او پا پيش گذاشتند. چنين چيزی می توانست برای آدری شوچنکو خوشايند باشد . هنگامی که بازيکن ساحل عاجی از جام جهانی بازگشت به نظر می رسيد همه چیز برای دروگبا ، برای پشت سر گذاشتن مشکلات مهيا باشد.
مورينيو هرگز مايل نبود که بازيکن مورد نيازش را به راحتی از دست بدهد. هر چند به نظر می رسید او هم زير فشار رفته رفته کمر خم مي کند. اما مربی پرتغالی با تمام توان راه را برای دروگبا هموار ساخت. او با رفتن « گوديوهانسون » توانست آخرين بخت ماندن را به دورگبا بدهد . اين موفقيت وقتی بدست آمد که مورينيو به مهاجم ارزنده اش قول داد که به او بخت بازی در تيم اصلی را می دهد.
اعتماد مورينيو برايم بهترين بوده است
دروگبا می گوید: « وقتی که حمابت مورينيو را ديدم تصميم گرفتم در چلسی بمانم . او هميشه به من اعتماد داشته که برايم مهم بوده است. فکر رفتن هميشه در سرم بوده. ولی پشتکارم زياد است. می دانستم در آينده بهترين بازيکن جهان خواهم بود. شما هميشه تلاش می کنيد در بهترين تيم ها بتوانيد بازی کنيد. همانطور که برای من بازی در چلسی به مربيگری ژوزه بوده است.»
دروگبا در چلسی ماند. اين فصل دوره تکنيک وقدرت او در سيستم ۲-۴-۴ چلسی بود . بهتر از زمانی که تيم زير نظر مورينيو به روش ۳-۳-۴ اغاز کرد. او زمانی به آرمان های خود رسيد که در ماه نوامبر قراردادش تا ۲۰۱۰ تمديد شد .
سه گل پس از تمديد قرار داد
دستمزد او دو برابر شد. او اکنون ۱۵۰ هزار يورو در هفته دستمزد می گيرد. دروگبا از تمديد قرار داد بسيارراضی به نظر می رسد.
او می گوید: « خوشحالم که باشگاه با مورينيو به نتيجه رسيد. او در نگهداشتن من سرانجام بهره اش را گرفت . از ژوزه مورينيو سپاسگزاری می کنم. زيرا او از اول به من اعتقاد داشت. اين فصل به نظر من بهترين زمان دوران فوتبال من است.»
دروگبا پس از تمديد قرار دادش، در مسابقه پيروزی بر واتفورد که با نتيجه چهار بر صفر بع پایان رسید سه گل به ثمر رساند.
مورينيو که در تيم پورتو هم خواهان دروگبا بود با آمدن به تيم چلسی زمينه آوردن اين بازيکن استثنايی ساحل عاجی به لندن را در همان سال ۲۰۰۴ فراهم آورد و هميشه براين باور بوده که دروگبا بازيکنی پر قدرت و تيز بين است.
گفته ای که سرنوشت را عوض کرد
برداشت مورينيو از دروگبا به عنوان يک مدافع، عقيده ای نابخردانه نيست زيرا او در دوران جوانی يک بازيکن مدافع بوده است . مهاجم ساحل عاج چگونگی مهاجم شدنش را چنين بازگو می کند: « زمانی که يازده ساله بودم در دفاع راست با قدرت پيش می تاختم وگل می زدم. آن هنگام عمويم يک بازيکن باشگاهی بود ( ميشل گوبا، بازيکنی حرفه ای ولی گمنام ). او به من گفت که تو می توانی با قدرت گلزنی ات يک مهاجم شوی ... و من ديديه دروگبا شدم.»
