نشریه «فارن پالیسی» در مقاله ای با عنوان «گزینه انتبه» به اخبار مربوط به حمله احتمالی اسرائیل به ایران پرداخته و سناریوهای دولت آمریکا در این زمینه را بررسی کرده است.
این نشریه می نویسد: با وجودی که هيچکس در دولت آمريکا دقيقا نمی داند که آيا اسرائيل به ايران حمله خواهد کرد و يا نه، مقامات نظامی آمريکا و طراحان جنگی آن کشور خود را برای گزينه های مختلف اسرائيل آماده کرده و در عين حال تلاش می کنند احتمال درگير شدن نيروهای مسلح آمريکا در يک چنين رويارويی را به حداقل ممکن کاهش دهند.
يک مقام ارشد پنتاگون، وزارت دفاع آمريکا می گويد: «ميزان تبادل اطلاعات نظامی و امنيتی بين آمريکا و اسرائيل در مورد ايران واقعا کم نظير بوده است. ولی اسرائيلی ها در مورد اقدام نظامی مشخص عليه ايران و طرح های خود در اين زمينه همه چيز را کاملا مخفی نگاه داشته اند.» با وجود تقاضاهای مکرر وزير دفاع آمريکا تا کنون اسرائيل هيچ گونه اطلاعاتی را در اين مورد مشخص در اختيار آمريکا قرار نداده است.
در نتيجه در شرايطی که بحث در مورد حمله نظامی به ايران به کرات در سخنرانی های علنی مطرح می شود طراحان و فرماندهان نظامی آمريکا بدون داشتن هيچ اطلاعاتی و بر اساس حدس و گمانه زنی بايد تمام گزينه های اسرائيل را در نظر گرفته و تاکتيک های نيروهای مسلح آمريکا برای رويارويی با يک چنين شرايطی را تنظيم کنند.
مقام ارشد وزارت دفاع آمريکا می افزايد: «آنچه که به ما کمک می کند اطلاعات ما از توانايی و قابليت های ارتش اسرائيل است. ما خود را به جای آنها گذاشته و حدس می زنيم که در صورت حمله به ايران از چه تاکتيک هايی استفاده خواهند کرد.»
مقامات ارشد نظامی و اطلاعاتی آمريکا می گويند که اسرائيل سه گزينه عمده دارد که يکی از آنها می تواند استفاده از واحدهای عمليات ويژه برای حمله به تاسيسات هسته ای ايران از جمله مرکز هسته ای فردو باشد. عملياتی شبيه به نجات گروگان های اسرائيل در سال ۱۹۷۶ در اوگاندا که از هم اکنون به عنوان «انتبه ايران» از آن ياد می شود.
با وجود سخنرانی های تند رهبران اسرائيل و تهديدهای مکرر آنها عليه ايران هيچ تضمينی وجود ندارد که نيروهای مسلح اسرائيل با تمام قابليت ها و آمادگی خود بتوانند عمليات موفقی را عليه اهداف هسته ای ايران اجرا کنند.
به همين خاطر از نظر شماری از مقامات و کارشناسان نظامی آمريکا هدف اصلی رهبران اسرائيل نه تنها جلب حمايت سياسی بلکه جلب حمايت نظامی آمريکا و درگير کردن آن کشور در حمله نظامی به ايران است.
اما از سخنان علنی و غير علنی مقامات نظامی آمريکا يک نکته را به صراحت می توان دريافت و آن اين است که در حال حاضر آنها به اقدام نظامی پيشدستانه عليه ايران هيچ تمايلی ندارند. به اين خاطر ديدگاه فرماندهان نظامی آمريکا با ریيس جمهوری اين کشور يکسان است.
فرماندهان نظامی آمريکا دستيابی ايران به سلاح هسته ای را يک خطر جدی می دانند، آنها با شروع يک جنگ ديگر توسط اسرائيل مخالفند و معتقدند که در صورت اقدام نظامی اسرائيل آمريکا نبايد در آن جنگ درگير شود.
اما برای پرهيز از درگير شدن در طرح های نظامی اسرائیل مقامات آمريکا بايد بدانند که اين طرح ها چه می توانند باشند. منابع مطلع در نيروهای مسلح و نهادهای امنيتی آمريکا می گويند که از نظر آنها اسرائيل در حمله به ايران سه گزينه عمده دارد.
اولين گزينه که شايد محتمل تر به نظر بيايد بمباران گسترده و پياپی مراکز هسته ای ايران و همزمان با آن حملات موشکی با موشک های دوربرد و برد متوسط از نوع «جريکو» است. يک چنين حمله ای ممکن است با يک کارزار جنگ سايبری گسترده همزمان باشد و يا پس از چنين کارزاری اتفاق بيافتد.
اما با توجه به توانايی های اسرائيل کارشناسان و مقامات نظامی آمريکا می گويند چنين عملياتی دنباله دار نخواهد بود و اسرائيل فقط امکان دارد يک تهاجم گسترده از اين نوع را اجرا کند.
گزينه ديگر اسرائيل استفاده از عمليات کماندويی واحدهای ويژه آن کشور برای حمله مستقيم به مراکز هسته ای مهم ايران، نابود کردن تجهيزات و اورانيوم های ذخيره شده و يا ربودن اين مواد است. موفقيت يک چنين عملياتی به پنهانکاری، سرعت و توانايی های دستگاه های امنيتی اسرائيل بستگی خواهد داشت.
به گفته مقامات آمريکا ميزان دسترسی اسرائيل به اطلاعات نظامی و امنيتی حساس ايران واقعا بی سابقه است. مقامات نظامی آمريکا هشدار می دهند که واحدهای کماندويی اسرائيل قابليت های فراوانی دارند ولی چنين عملياتی در عين حال می تواند بسيار پرتلفات باشد.
گزينه مهم اسرائيل می تواند قطع سر رژيم ايران يا به زبانی ديگر اقدام برای نابود کردن مقامات ارشد حکومت ايران است. چنين عملياتی به تنهايی نمی تواند به اجرا در آيد و بايد بخشی از يک طرح گسترده تر برای حملات هوايی و کماندويی به تمامی مراکز حساس باشد. در عين حال چنين عملياتی حتی در صورت موفقيت نسبی نخواهد توانست برنامه های هسته ای ايران را متوقف کند.
طراحان نيروهای مسلح آمريکا براساس اين راهنمای کلی سعی می کنند تاکتيک های مشخص خود را براساس يک اصل تنظيم کنند و آن عدم درگير شدن در چنين رويارويی نظامی است. به گفته برخی از مشاوران ارشد وزارت دفاع آمريکا دولت اسرائيل در صورت اقدام نظامی عليه ايران از واکنش ریيس جمهوری و نيروهای آمريکا تعجب زده خواهد شد.
يک مشاور ارشد پنتاگون می گويد: «اگر اسرائيل جنگ را شروع کند اولين گزينه آمريکا متوقف کردن آن و پيشنهاد دادن آتش بس خواهد بود. پيشنهاد آتش بس گزينه دوم و سوم آمريکا نيز هست. آمريکا از تمام امکانات لازم برای جلوگيری از گسترش جنگ استفاده خواهد کرد و ما برای انجام چنين کاری سه روز فرصت خواهيم داشت.»
این نشریه می نویسد: با وجودی که هيچکس در دولت آمريکا دقيقا نمی داند که آيا اسرائيل به ايران حمله خواهد کرد و يا نه، مقامات نظامی آمريکا و طراحان جنگی آن کشور خود را برای گزينه های مختلف اسرائيل آماده کرده و در عين حال تلاش می کنند احتمال درگير شدن نيروهای مسلح آمريکا در يک چنين رويارويی را به حداقل ممکن کاهش دهند.
يک مقام ارشد پنتاگون، وزارت دفاع آمريکا می گويد: «ميزان تبادل اطلاعات نظامی و امنيتی بين آمريکا و اسرائيل در مورد ايران واقعا کم نظير بوده است. ولی اسرائيلی ها در مورد اقدام نظامی مشخص عليه ايران و طرح های خود در اين زمينه همه چيز را کاملا مخفی نگاه داشته اند.» با وجود تقاضاهای مکرر وزير دفاع آمريکا تا کنون اسرائيل هيچ گونه اطلاعاتی را در اين مورد مشخص در اختيار آمريکا قرار نداده است.
در نتيجه در شرايطی که بحث در مورد حمله نظامی به ايران به کرات در سخنرانی های علنی مطرح می شود طراحان و فرماندهان نظامی آمريکا بدون داشتن هيچ اطلاعاتی و بر اساس حدس و گمانه زنی بايد تمام گزينه های اسرائيل را در نظر گرفته و تاکتيک های نيروهای مسلح آمريکا برای رويارويی با يک چنين شرايطی را تنظيم کنند.
مقام ارشد وزارت دفاع آمريکا می افزايد: «آنچه که به ما کمک می کند اطلاعات ما از توانايی و قابليت های ارتش اسرائيل است. ما خود را به جای آنها گذاشته و حدس می زنيم که در صورت حمله به ايران از چه تاکتيک هايی استفاده خواهند کرد.»
مقامات ارشد نظامی و اطلاعاتی آمريکا می گويند که اسرائيل سه گزينه عمده دارد که يکی از آنها می تواند استفاده از واحدهای عمليات ويژه برای حمله به تاسيسات هسته ای ايران از جمله مرکز هسته ای فردو باشد. عملياتی شبيه به نجات گروگان های اسرائيل در سال ۱۹۷۶ در اوگاندا که از هم اکنون به عنوان «انتبه ايران» از آن ياد می شود.
با وجود سخنرانی های تند رهبران اسرائيل و تهديدهای مکرر آنها عليه ايران هيچ تضمينی وجود ندارد که نيروهای مسلح اسرائيل با تمام قابليت ها و آمادگی خود بتوانند عمليات موفقی را عليه اهداف هسته ای ايران اجرا کنند.
به همين خاطر از نظر شماری از مقامات و کارشناسان نظامی آمريکا هدف اصلی رهبران اسرائيل نه تنها جلب حمايت سياسی بلکه جلب حمايت نظامی آمريکا و درگير کردن آن کشور در حمله نظامی به ايران است.
اما از سخنان علنی و غير علنی مقامات نظامی آمريکا يک نکته را به صراحت می توان دريافت و آن اين است که در حال حاضر آنها به اقدام نظامی پيشدستانه عليه ايران هيچ تمايلی ندارند. به اين خاطر ديدگاه فرماندهان نظامی آمريکا با ریيس جمهوری اين کشور يکسان است.
فرماندهان نظامی آمريکا دستيابی ايران به سلاح هسته ای را يک خطر جدی می دانند، آنها با شروع يک جنگ ديگر توسط اسرائيل مخالفند و معتقدند که در صورت اقدام نظامی اسرائيل آمريکا نبايد در آن جنگ درگير شود.
اما برای پرهيز از درگير شدن در طرح های نظامی اسرائیل مقامات آمريکا بايد بدانند که اين طرح ها چه می توانند باشند. منابع مطلع در نيروهای مسلح و نهادهای امنيتی آمريکا می گويند که از نظر آنها اسرائيل در حمله به ايران سه گزينه عمده دارد.
اولين گزينه که شايد محتمل تر به نظر بيايد بمباران گسترده و پياپی مراکز هسته ای ايران و همزمان با آن حملات موشکی با موشک های دوربرد و برد متوسط از نوع «جريکو» است. يک چنين حمله ای ممکن است با يک کارزار جنگ سايبری گسترده همزمان باشد و يا پس از چنين کارزاری اتفاق بيافتد.
اما با توجه به توانايی های اسرائيل کارشناسان و مقامات نظامی آمريکا می گويند چنين عملياتی دنباله دار نخواهد بود و اسرائيل فقط امکان دارد يک تهاجم گسترده از اين نوع را اجرا کند.
گزينه ديگر اسرائيل استفاده از عمليات کماندويی واحدهای ويژه آن کشور برای حمله مستقيم به مراکز هسته ای مهم ايران، نابود کردن تجهيزات و اورانيوم های ذخيره شده و يا ربودن اين مواد است. موفقيت يک چنين عملياتی به پنهانکاری، سرعت و توانايی های دستگاه های امنيتی اسرائيل بستگی خواهد داشت.
به گفته مقامات آمريکا ميزان دسترسی اسرائيل به اطلاعات نظامی و امنيتی حساس ايران واقعا بی سابقه است. مقامات نظامی آمريکا هشدار می دهند که واحدهای کماندويی اسرائيل قابليت های فراوانی دارند ولی چنين عملياتی در عين حال می تواند بسيار پرتلفات باشد.
گزينه مهم اسرائيل می تواند قطع سر رژيم ايران يا به زبانی ديگر اقدام برای نابود کردن مقامات ارشد حکومت ايران است. چنين عملياتی به تنهايی نمی تواند به اجرا در آيد و بايد بخشی از يک طرح گسترده تر برای حملات هوايی و کماندويی به تمامی مراکز حساس باشد. در عين حال چنين عملياتی حتی در صورت موفقيت نسبی نخواهد توانست برنامه های هسته ای ايران را متوقف کند.
طراحان نيروهای مسلح آمريکا براساس اين راهنمای کلی سعی می کنند تاکتيک های مشخص خود را براساس يک اصل تنظيم کنند و آن عدم درگير شدن در چنين رويارويی نظامی است. به گفته برخی از مشاوران ارشد وزارت دفاع آمريکا دولت اسرائيل در صورت اقدام نظامی عليه ايران از واکنش ریيس جمهوری و نيروهای آمريکا تعجب زده خواهد شد.
يک مشاور ارشد پنتاگون می گويد: «اگر اسرائيل جنگ را شروع کند اولين گزينه آمريکا متوقف کردن آن و پيشنهاد دادن آتش بس خواهد بود. پيشنهاد آتش بس گزينه دوم و سوم آمريکا نيز هست. آمريکا از تمام امکانات لازم برای جلوگيری از گسترش جنگ استفاده خواهد کرد و ما برای انجام چنين کاری سه روز فرصت خواهيم داشت.»
