هفته سی و پنجم با موضوع: جشنواره شاعر برنامه گفته: مقوا! آی مقوا! آی مقوا! برات شعری بگم خوشگل، مقفا تو از راه اومدی با صد معانی الهی زیر بارون جا نمانی مقوا! نسخه درمان تویی تو دوای درد محزونان تویی تو مقوا! جام زهرت سرنگون باد و چرخ دشمنت هی واژگون باد مقوا! ما بسی افسرده بودیم ز دست ارز و سکه ذله بودیم مقوا! قبل تو ساندیس دادند کمی شیرینی اندر دیس دادند ولی تو آمدی ما شاد گشتیم مقوایی شدیم و بازگشتیم مقوا جان بگو احساس تو چیست بگو جانم بگو ای نمره‌ات بیست نگو هیچی، که خوبیت نداره نگو حرفت اهمیت نداره مقوایی بدین خوش آب و رنگی کجا دیدی در این اوضاع جنگی؟ مقوا جان همیشه خشک باشی نیاد روزی که از صد نقطه تاشی خب، با تشکر از شاعر برنامه که انگار با مقوا خیلی حال کرده باید بگیم که موضوع برنامه‌مون البته مقوا هم هست، ولی در کنار اون می‌خوایم یه نگاهی هم به جشنواره‌های فرهنگی هنری تو ایران بکنیم، ببینیم اونجا چی به چیه، کی به کیه، کی تو کار کیه، کی به کی شماره می‌ده، کی به کی زنگ می‌زنه، کی به کی جایزه می‌ده، کی به کی فحش می‌ده، و از این حرفا... پس ساعت ۹ به وقت تهران‌رو یادتون نره که ما با نگاهی ویژه به بحران مقوا میایم خونه‌هاتون تا بگیم اصولا جشنواره مشنواره، سیخی چند؟!