(rm) صدا | [ 4:54 mins ]
مسعود ده‌نمكي از اعضای سرشناس حزب الله و رهبر گروه فشار جناح راست که در چند سال اخیر به فعالیتهای فکری و فرهنگی روی آورده و از جمله فیلمی درباره تن فروشی و دیگر مشکلات جامعه اسلامی ساخته است، در نامه‌اي به محمود احمدي‌نژاد، رئیس جمهوری اسلامی، نگرانی های خود را از آینده حکومت اسلامی بیان داشته است. نامه این رهبر گروه فشار جناح راست از آن رو مهم است که به اختلافهای داخلی درون جناح راست حاکم و نقطه شعفهای روحانیت می پردازد و مطالبی را فاش می کند که پیش از این اگر کسی از جناح اصلاح طلب می گفت و می نوشت محاکمه و عقوبت می شد. علی سجادی (رادیوفردا): آقای مسعود ده‌نمکی با اشاره به فعالیتهای انتخاباتی خود برای رئیس جمهوری شدن یک حزب اللهی می‌گوید در ته دل امید داشته که یک غیر حزب اللهی رئیس جمهوری شود و حزب الله همچنان در « موضع نقد و طلبكاري» باقی بماند زیرا – به گفته او - از امتحان دادن حزب الله به شدت مي‌ترسيده؛ زیرا كه قدرت به هر حال همراه با فساد است و مردم را تغییر می‌دهد.
وی سپس مشکلات آینده دولت احمدی نژاد را از سوی كساني می‌داند که بگفته او كه سالهاست ياد گرفته‌اند ديگران را نقد كنند و خود نقد نشوند و خود را پشت سر ولايت و انقلاب و ارزش‌ها مخفي كنند و نقد خود را مخالفت با اسلام و انقلاب و ولايت قلمداد كنند. که اشاره اش به ذوب شدگان در ولایت و عناصر جناح راست است.
آقای ده‌نمکی «جمود و تحجر و كم‌مايگي» را از بزرگ‌ترين آفت‌هاي قشر باصطلاح خودي می‌داند و با تعریضی به روحانیت می‌نویسد: «متاسفانه اين آسيب عموميت پيدا كرده تا آن‌جا كه عقب‌ماندگي آنها از تحولات زمانه باعث هزينه‌هاي سنگيني به نظام و انقلاب شده است».
نظرات آقای ده‌نمکی از این دیدگاه در واقع به موضع دکتر عبدالکریم سروش نزدیک می‌شود که مورد خشم جناح راست و خاصه گروه فشار اوست. آقای ده نمکی توجه رئیس جدید جمهوری اسلامی را به رفتار زاپاتا انقلابی مشهور مکزیکی جلب می‌کند و از او می‌خواهد تکلیف خود را با همه مدعیان کم مایه از همین آغاز روشن کند.
مسعود ده‌نمکی سپس به مقایسه دوران حکومت پیشوای شیعیان علی ابن ابیطالب با محمود احمدی نژاد می‌پردازد . می‌نویسد: من بر اين باورم علي‌رغم اين‌كه همه عدالت را فرياد مي‌زنند اما جامعه امروز ما تحمل عدالت را ندارد، همان‌گونه كه جامعه بيست و پنج سال بعد از پيامبر نيز براي علي اين تحمل را نداشت تا جايي كه برادر او به اردوگاه معاويه رفت و بسياري از نزديكانش از او رنجيدند. كساني كه براي او و در كنار او شمشير زده بودند در هنگام تقسيم قدرت توقع يك استانداري ناقابل! را داشتند اما علي از آنها دريغ كرد.
وی می‌گوید امروز خواست مردم با اراده رهبری پیوند برقرار کرده و از همین زاویه خطاب به آقای احمدی نژاد می‌نویسد: اگر بخواهيد عدالت را اجرا كنيد، بايد آن را از اقربا شروع كرد. اقرباي من و شما با كم‌مايگي و بحران تقوا همراه هستند به راحتي ديگران را تكفير و همديگر را نفي مي‌كنند، امروز در جبهه خودي چند نفر را مي‌شناسيم كه همديگر را قبول داشته باشند... تمام امكانات نظام صرف تامين امنيت و امكانات آنها مي‌شود تا ثابت كنيم كه بله ما طرفدار دموكراسي و آزادي بيان هستيم ولي كوچك‌ترين نقد را از درون جبهه‌ي خودي برنمي‌تابيم.
وی با هشدار نسبت به آفت انحصار طلبی و تعطیلی نشریاتی که وی در انتشار آنها نقش داشته به فعالیتهای جدید خود در عرصه هنر پرداخته و درباره محتوی فیلم اول خود که با انتقاد حزب الله روبرو شده می‌نویسد: «آن‌چه در اين فيلم آوردم به شرافتم سوگند راست است و ثواب دفاع از آن به قول برخي دوستان «فواحش»، به ثواب همه سوابق جبهه و جنگ و خون دادن‌هايم مي‌ارزد و در فيلم بعدي هم كه در باب عدالت است به نام «كدام استقلال؟ كدام پيروزي؟» نشان داده‌ام كه چگونه دو جناح! در كنار همه جنگ و دعواهاي خود در يكجا به هم مي‌رسند و ديگران مي‌فهمند كه سر كا ر گذاشته شده‌اند!
ده‌نمکی در پایان نامه خود به احمدی نژاد می‌نویسد: شايد تعبير «ماكياولي» در وصف جامعه سياسي امروز ایران تطبيق داشته باشد و می‌افزاید: منتظر روزي ست كه قدرتمداران اصلی حکومت اسلامی قربتا الي الله به روي احمدی نژاد تيغ بكشند.
