(rm) صدا | [ 3:15 mins ]
صنعت نساجی ایران دوران تیره ای را از سر می گذراند. دست اندرکاران هشدار می دهند که با توجه به واردات انبوه پارچه و لباس خارجی و ضعف توان صادراتی، صد ها واحد تولیدی کشور در این رشته بسیار حساس صنعتی با خطر ورشکستگی روبرو شده اند. دشواری های گوناگون، از تولید و بازرگانی پنبه گرفته تا قوانین دست و پا گیر در عرصه های کار و سرمایه گذاری و مالیات، قدرت رقابت را از تولید کنندگان ایرانی پارچه و لباس گرفته و آنها را در برابر کشور های همسایه بی دفاع کرده است. سال گذشته ارزش کل صادرات محصولات نساجی ایران از 360 میلیون دلار فراتر نرفت و بر پایه آنچه در پنج ماهه نخست 1384 گذشت، به نظر می رسد که همین مقدار صادرات ناچیز نیز امسال نصف خواهد شد. بحران در صنعت نساجی ایران شدت گرفته و دست اندرکاران هشدار می دهند که با توجه به واردات انبوه پارچه و لباس خارجی و ضعف توان صادراتی، صد ها واحد تولیدی کشور در این رشته بسیار حساس صنعتی با خطر ورشکستگی روبرو شده اند. «ابر های تیره بر فراز نساجی ایران»، عنوان گفتار اقتصادی امروز رادیو فردا است از فریدون خاوند.
فریدون خاوند (رادیو فردا، پاریس): موافقتنامه ای که دیروز در پکن میان چین و اتحادیه اروپا به امضا رسید، قاعدتا برای شمار زیادی از بازیگران صنعت پارچه و لباس مایه خوشحالی است از جمله در ایران.
و اما رابطه میان آنچه دیروز در پکن گذشت و نفعی که از این ماجرا عاید نساجی ایران می شود : در پی آزاد سازی بازرگانی پارچه و لباس در سطح بین المللی، که ژانویه سال 2005 اتفاق افتاد، نساجی چین امواج پی در پی محصولات خود را راهی بازار های جهان کرد به ویژه در اتحادیه اروپا و ایالات متحده، تا جایی که این دو قدرت مجبور شدند برای حفظ صنایع ملی خود به سد های حمایتی پناه ببرند. حاصل آنکه تنها در بنادر اروپا، هشتاد میلیون قطعه پارچه و لباس چینی اجازه ورود نیافتند و انبار شدند.
این وضع نگرانی هایی را در بسیاری از کشور های در حال توسعه به وجود آورد از جمله ایران. جمشید بصیری، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران هشدار داد «سونامی برای بازار منسوجات ایران» در راه است، زیرا، به گفته او، کالا های چینی انباشته شده در مرز های اروپا به مقصد باز گردانده نخواهند شد، بلکه احتمالا راه کشور هایی چون ایران را در پیش خواهند گرفت. گویا شماری از بازرگانان ایرانی به مذاکره با طرف های چینی پرداختند تا پارچه و لباس انبار شده را از پشت مرز های اروپا روانه کشور خود کنند.
موافقتنامه دیروز پکن، برای ورود تدریجی کالا های انبار شده چینی به درون بازار های اروپا راه آشتی جویانه ای را پیدا کرد و دستکم، در این زمینه، خطر از بازار ایران دور شد. با اینهمه صنعت نساجی ایران همچنان دوران تیره ای را از سر می گذراند. دشواری های گوناگون، از تولید و بازرگانی پنبه گرفته تا قوانین دست و پا گیر در عرصه های کار و سرمایه گذاری و مالیات، قدرت رقابت را از تولید کنندگان ایرانی پارچه و لباس گرفته و آنها را در برابر کشور های همسایه بی دفاع کرده است. ایران بزرگ ترین کشور مصرف کننده چادر سیاه است، اما تمامی این کالا را از خارج وارد می کند. سال گذشته ارزش کل صادرات محصولات نساجی ایران از 360 میلیون دلار فراتر نرفت و بر پایه آنچه در پنج ماهه نخست 1384 گذشت، به نظر می رسد که همین مقدار صادرات ناچیز نیز امسال نصف خواهد شد.
