۴۰ سال بعد از تخریب مقبره رضا شاه توسط صادق خلخالی، اولین حاکم شرع دادگاه‌های انقلاب در ایران، تخریب و شکستن سنگ قبر مخالفان و منتقدان حکومت جمهوری اسلامی، هنرمندان، نویسندگان و روشنفکران و اقلیت‌های دینی که در قانون اساسی ایران به رسمیت شناخته نمی‌شوند به یک رویه تبدیل شده و تاریخ جمهوری اسلامی با مصادره جنازه‌ها، بی‌نام و نشان گذاشتن محل دفن، ممانعت از برگزاری مراسم ترحیم، فشار بر خانواده و تهدید و ارعاب آنها و شکستن سنگ قبرها از سوی نهادهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی گره خورده است. بسیاری از خانواده‌هایی که فرزندان‌شان توسط جمهوری اسلامی اعدام یا در اعتراضات خیابانی کشته شدند تحت فشارهای امنیتی مجبور شدند آن‌ها را شبانه و بدون مراسم‌های معمول به خاک بسپارند. بسیاری از خانواده‌ها هم همچنان چشم‌به‌راه نشانه‌‌ای از محل دفن فرزندان‌شان هستند. رامین حسین پناهی و زانیار و لقمان مرادی شهریور ۱۳۹۷ در زندان رجایی‌شهر اعدام شدند و امجد حسین پناهی، برادر رامین، در مصاحبه با رادیو فردا می‌گوید که جنازه آنها را تحویل نداده اند و خانواده‌های آنها هیچ اطلاعی از این‌که کجا دفن‌شان کردند ندارند.