(rm) صدا | [ 4:12 mins ]
ادعاهای تازه مبنی بر تلاشهای ایران برای دستیابی به سلاحهای هسته ای واکنش های گوناکونی برانگیخته است. هنري سوکولسکي در روزنامه وال استریت جورنال مي نويسد: اگر قصد ايران از اين توافق به دست آوردن وقت کافي براي پيشبرد توليد سلاح اتمي خود باشد، آیا بهتر نیست که هرچه زودتر آن را کشف کنيم؟ روزنامه نيويورک تايمز مي نويسد: با توجه به گروه امنيت ملي جديد دولت جرج بوش مساله مهار کردن برنامه اتمي ايران و نيز آنچه از نظر آنان حمايت تهران از خشونت و ناآرامي در اسرائيل و از شورشيان در عراق شمرده مي شود، مهمترين چالش در دولت جديد جرج بوش است. نيويورک تايمز مي نويسد: اکنون در دولت جديد آقاي بوش هيچ مقام مهمي نيست که موافق مذاکرات اروپا و ايران باشد. با همه اينها هفته پيش توني بلر در مذاکره با جرج بوش او را به حمايت از اين مذاکرات تشويق کرد. ادعاهای تازه مبنی بر تلاشهای ایران برای دستیابی به سلاحهای هسته ای واکنش های گوناکونی برانگیخته است.
نازي عظيما (راديو فردا): هنري سوکولسکي در روزنامه وال استریت جورنال مي نويسد: اگر قصد ايران از اين توافق به دست آوردن وقت کافي براي پيشبرد توليد سلاح اتمي خود باشد، آیا بهتر نیست که هرچه زودتر آن را کشف کنيم؟ او بهترين چاره را در آن مي داند که مذاکرات نامحدود و وعده هاي اروپاييان به ايران متوقف و موکول به زماني شود که آژانس بين المللي انرژي اتمي از نبودن تجهيزات مخفي غني سازي اورانيوم در ايران يقين حاصل کند. اين کارشناس نتيجه مي گيرد که براي حل اين مساله دو راه است، يا آن که اختيارات آژانس بين المللي انرژي اتمي براي بازرسي در کشورهاي عضو بيشتر شود و يا آن که اسرائيل و آمريکا تجهيزات اتمي ايران را بمباران کنند و البته او بي درنگ اين راه حل را به دو دليل رد مي کند. اول آن که معلوم نيست محل اين تجهيزات مخفي اگر وجود داشته باشند کجا است. دوم آن که دردسرهاي آمريکا را با خاورميانه که اکنون به اندازه کافي زياد است بيشتر مي کند.
در کنار نظر اين کارشناس روزنامه هاي انگليسي زبان امروز نيز مقالاتي در زمينه مساله اتمي ايران دارند. از جمله روزنامه نيويورک تايمز مي نويسد: با توجه به گروه امنيت ملي جديد دولت جرج بوش مساله مهار کردن برنامه اتمي ايران و نيز آنچه از نظر آنان حمايت تهران از خشونت و ناآرامي در اسرائيل و از شورشيان در عراق شمرده مي شود، مهمترين چالش در دولت جديد جرج بوش است. استيون وایزمن نويسنده اين مقاله تحولات تازه در مساله اتمي ايران را نوعي تکرار خوفناک تمهيدات جنگ عراق مي داند و مي نويسد: اکنون عقاب هاي دولت و کنگره آمريکا در کوس تبليغاتي خود در مورد توان اتمي ايران مي دمند تا ايران را خطري بنمايند که بايد يا با تحريم هاي اقتصادي يا با اقدام نظامي و يا با تغيير رژيم مجازات شود، اما اروپايي ها راه حلي ديپلماسي را در مورد ايران برگزيده اند. استيون وایزمن سپس به سخنان اخير کولين پاول مي پردازد که از يکسو مذاکرات ايران و اروپا را مي ستايد و از سوي ديگر مي گويد: اطلاعات تازه اي درباره تلاش ايران براي ساخت کلاهک اتمي به دست آورده که مي تواند براي همه نگران کننده باشد. امري که به عقيده او در حالي که عقاب ها آن را نشانه ديگري از تمرد ايران مي دانند، اما در چشم اروپايي ها چيز تازه اي در آن وجود ندارد.
نيويورک تايمز مي نويسد: اکنون در دولت جديد آقاي بوش هيچ مقام مهمي نيست که موافق مذاکرات اروپا و ايران باشد. با همه اينها هفته پيش توني بلر در مذاکره با جرج بوش او را به حمايت از اين مذاکرات تشويق کرد. اين مقاله سپس به بررسي انتخاب دشواري که کولين پاول در برابر ايران دارد پرداخته است. اين که با وزير خارجه ايران به گفتگو بپردازد يا از آن بپرهيزد. هر دو وزير خارجه قرار است هفته آينده در کنفرانسي درباره آينده عراق در شرم الشيخ مصر شرکت کنند. اما حرف بر سر آن است که ديپلمات هاي اروپايي بسيار بدبينند که کمال خرازي به دليل مخالفت بي چون و چراي روحانيت انقلاب حاکم بر ايران به چنين گفتگويي تن دردهد و دست آخر اين که اگر توافق اروپايي ها با ايران به سرانجامي نرسد، آنگاه بر جرج بوش و وزير خارجه تازه اش کاندوليزا رايس است که در اين باره تصميم نهايي را بگيرند. وزير خارجه اي که مانند کولين پاول نسبت به ايران دوگانه مي انديشد. به ديپلماسي راغب است اما نه از موفقيت آن مطمئن است و نه از راه حل هاي شديد ديگر رويگردان.
