(rm) صدا |
فاطمه امان (راديو فردا): در دوران جنگ سرد، با آنكه جهان از بركت توازن قواي هسته اي دو ابرقدرت، در صلح به سر ميبرد، خيال سياستمداران دنياي غرب، چندان هم راحت نبود. كابوس بزرگ كشورهاي اروپاي غربي و آمريكا اين بود كه شوروي روزي با نيروي زرهي عظيم خود، به آلمان غربي يورش برد.
سياستمداران و فرماندهان نظامي غربي به خوبي ميدانستند كه با تكيه بر تسليحات متعارف خود، مقابله با نيروي زرهي سنگين اتحاديه شوروي، دشوار خواهد بود. اين نگراني جمعي ز دانشمندان فيزيك هسته اي و سياستمداران انگلستان را در اوايل دهه پنجاه به فكر توليد مخفيانه به اصطلاح، مين اتمي انداخت. اين مينهاي اتمي كه بدون اطلاع دولت آلمان ساخته ميشد، قرار بود كه در صورت حمله شوروي به آلمان، به كار گرفته شوند كه اسم آن را طاووس آبي گذاشتند.
چنين سناريوي در صورت عملي شدن، ميتوانست در آلمان به مرگ صدها هزار انسان بيانجامد، اما طاووس آبي پيش از آنكه بتواند بر پهنه آلمان باز بگستراند، جان داد. در فوريه 1958، وزارت دفاع انگلستان به اين نتيجه رسيد كه هزينه سياسي اجراي چنين پروژه اي براي غرب، بسيار سنگين است و طرح طاووس آبي بعد از شش سال و توليد چندين مين اتمي، متوقف شد. اين پروژه كه ديويد هاوكينز، تاريخ شناس بريتانيايي، اين هفته از اسناد محرمانه آن پرده برداشت، متعلق به دهه پنجاه ميلادي است. در دوران جنگ سرد، نگراني از قدرت شوروي برخي از دانشمندان غرب را به فكر توليد مين اتمي انداخت. نام اين مين ها طاووس آبي بود. درماه فوريه 1958 وزارت دفاع بريتانيا طرح طاووس آبي را به دليل گران بودن هزينه سياسي متوقف ساخت.
