آلن رنه، از پيشگامان و بزرگترين کارگردانان موج نوی سينمای فرانسه، در ساعات پايانی شنبه اول مارس (۱۱ اسفند) و در سن ۹۱ سالگی در پاریس درگذشت.
اعضای خانواده او هنگام مرگ بر بالين‌اش حاضر بودند.
اعضای خانواده او هنگام مرگ بر بالين‌اش حاضر بودند.
آقای رنه از جنجالی‌ترين و تحسين‌شده‌ترين سينماگران تاريخ فرانسه است که فيلم‌هايی مانند «هيروشيما عشق من» و «سال گذشته در مارين باد» را کارگردانی کرد.
از اين فيلم‌ها و به خصوص «هيروشيما عشق من» به عنوان مهم‌ترين فيلم‌های موج نوی سينمای فرانسه نام می‌برند که سينمای جهان را تحت تاثير خود قرار داد.
اين فيلم محصول سال ۱۹۵۹ بود و منتقدان زيادی معتقدند نقشی به اندازه «همشهری کين»، ساخته اورسن ولز، در پيشبرد هنر سينما ايفا کرد.
«هيروشيما عشق من»، نامزدی اسکار بهترين فيلمنامه اورژينال را برای مارگريت دوراس، نويسنده بزرگ فرانسوی به ارمغان آورد.
آقای رنه به جز همکاری با خانم دوراس، با تعدادی ديگر از بزرگترين نويسندگان تاريخ فرانسه مانند آلن رب‌گريه نيز همکاری کرده بود.
آلن رنه، ماه گذشته آخرين جايزه بزرگ هنری خود را به خاطر «نوآوری در سينما» از جشنواره فيلم برلين دريافت کرد.
منتقدان و رسانه‌ها از آقای رنه به عنوان يکی از محبوب‌ترين شخصيت‌های سينمای فرانسه در جهان نام می‌برند که با بيش از نيم قرن حضور در سينما، حضوری مداوم در معتبرترين جشنواره‌های فيلم جهان داشت و ده‌ها جايزه و تقدير از سراسر جهان کسب کرده بود.
او در سال ۱۹۸۰ به خاطر کارگردانی فيلم «دايی آمريکايی من»، جايزه ويژه هيات داوران جشنواره کن را از آن خود کرد، دو بار در سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۹۳ جايزه سزار را به خاطر فيلم‌های «مشيت الهی» و «سيگار کشيدن / سيگار نکشيدن» دريافت کرد، شير طلايی جشنواره فيلم برلين را در سال ۱۹۶۰ برای کارگردانی «سال گذشته در مارين باد» گرفت.
وی در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ هم برای فيلم‌های «سيگار کشيدن / سيگار نکشيدن» و «ما اين ترانه را می‌شناسيم»، خرس نقره‌ای جشنواره فيلم برلين را دريافت کرد.
وی در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ هم برای فيلم‌های «سيگار کشيدن / سيگار نکشيدن» و «ما اين ترانه را می‌شناسيم»، خرس نقره‌ای جشنواره فيلم برلين را دريافت کرد.
ژان لويی – ليوی، تهيه کننده آخرين آثار آلن رنه به آسوشيتدپرس گفته که او پيش از مرگ در حال ساخت فيلم جديدی بود که فرصت آن را پيدا نکرد.
آلن رنه در کنار ژان- لوک گدار، ژاک ريوت و فرانسوا تروفو، يکی از چهار کارگردان بزرگ سينمای فرانسه به شمار می‌آيد که موج نوی سينمای فرانسه در دهه ۱۹۶۰ را به پيش بردند.
جشنواره فيلم کن فرانسه در سال ۲۰۰۹ جايزه يک عمر دستاورد هنری خود را به آلن رنه اهدا کرد.
او گفته بود که «برای خودش فيلم می‌سازد» و سينما را به «آزمايشگاهی که همه چيز را در آن مخلوط می‌کنی بدون آنکه از نتيجه چيزی بدانی»، تشبيه کرده بود.
لوران فابيوس، وزير امور خارجه فرانسه با ادای احترام به آلن رنه گفته که او «استعدادی بی‌اندازه بزرگ» بود.
