خبرگزاری بلومبرگ در تحلیلی از نتایج انتخابات پارلمانی ایتالیا که غروب روز دوشنبه به پایان رسید می‌نویسد که برای این کشور و اتحادیه اروپا نتیجه‌ای بد‌تر از این قابل تصور نبود.
اگر سردرگمی سیاسی به عدم شکل‌گیری حکومتی پایدار در ایتالیا منجر شود، این کشور که سومین قدرت اقتصادی اروپاست طی چند ماه آینده باید از نهاد‌ها و بازار مالی بین‌المللی تقاضای کمک کند تا بتواند اقتصاد کشور را نجات دهد.
این در حالی است که نتایج رای‌گیری‌ها به صورتی است که امکان استقرار دولت پایدار را ناممکن کرده و بنابراین در ماه‌های آینده ایتالیا دولتی نخواهد داشت که بتواند برنامه استقراض و کمک‌های خارجی را هدایت کند.
تحت تاثیر این شرایط شکی نیست که بحران اقتصادی به محدوده واحد پول یورو باز خواهد گشت.
طبق معمول بن‌بست در تقسیم قدرت میان احزاب، خود را در مجلس سنای ایتالیا نشان می‌دهد. نه ائتلاف چپ میانه به رهبری «پیر لوئیجی برسانی» و نه حزب دست راستی سیلویو برلوسکونی و متحدان وی نتوانسته‌اند در مجلس سنا اکثریت قاطع را به دست بیاورند. در سیستم سیاسی ایتالیا دولت برای پیشبرد سیاست‌های خود به حمایت و تایید هر دو مجلس قانون‌گذاری کشور نیاز دارد.
به نوشته خبرگزاری بلومبرگ، نکته نگران‌کننده دیگر این است که یک نیروی سیاسی جدید به نام «جنبش پنج ستاره» که در یک سال اخیر و به رهبری یک کمدین تشکیل شده اکنون به نیروی سیاسی سوم و تاثیرگذاری در حیات سیاسی ایتالیا بدل شده و حدود ۲۵ درصد آرا را به دست آورده است. این نیروی سیاسی به شدت مخالف عضویت ایتالیا در اتحادیه اروپاست و بار‌ها مسئله رفراندوم در این زمینه را مطرح کرده است.
اکثر صاحب‌نظران پیش‌بینی می‌کردند که ممکن است بین احزاب چپ میانه و ماریو مونتی، نخست وزیر فعلی ایتالیا، ائتلافی تشکیل شود و به این ترتیب آن‌ها اکثریت لازم را در مجلس سنا به دست بیاورند. اما نتایج آرا نشان داد که ائتلاف تحت رهبری سیلویو برلوسکونی و جنبش پنج ستاره از نیروی تحت رهبری ماریو مونتی رای بسیار بیشتری آورده‌اند و در نتیجه ائتلاف نخست وزیر فعلی با احزاب چپ میانه نیز عملا بن‌بست را حل نخواهد کرد.
اکثر صاحب‌نظران پس از اعلام نتایج آرا می‌گویند که ایتالیا برای پرهیز از تداوم سردرگمی و بی‌ثباتی سیاسی ناگزیر خواهد شد که دیر یا زود انتخابات دیگری برگزار کند. اما سوال مهم این است که این انتخابات در چه زمانی برگزار خواهد شد.
در عین حال قبل از برگزاری انتخابات جدید ممکن است سناریوهای گوناگونی برای تشکیل یک دولت ائتلافی مورد بحث و مذاکره قرار بگیرد.
سناریوی اول تشکیل ائتلاف بین احزاب چپ میانه و ماریو مونتی نخست وزیر فعلی برای ایجاد یک فراکسیون اقلیت در مجلس سنا و سپس جلب حمایت برلوسکونی در مقابل دادن امتیازهایی به حزب اوست.
گزینه یا سناریوی دوم احتمال تشکیل ائتلاف بسیار فراگیر بین چپ میانه و راست میانه است. مشکل اینجاست که خود سیلویو برلوسکونی و از سوی دیگر یکی از نیروهای مهم در ائتلاف چپ میانه از هم اکنون با چنین ائتلافی مخالفت کرده‌اند.
گزینه سوم احتمال تشکیل ائتلافی بین برلوسکونی و جنبش پنج ستاره است که به اعتقاد بسیاری نامحتمل‌ترین سناریوست. و بالاخره گزینه چهارم حمایت جنبش پنج ستاره از ائتلافی میان احزاب چپ میانه و ماریو مونتی نخست وزیر فعلی است.
رهبر جنبش پنج ستاره در طول کارزار انتخاباتی خود تاکید کرده است که با احزاب دیگر ائتلاف نخواهد کرد و ممکن است به خطر ادامه شعارهای ضد سیستم خود همین سیاست را دنبال کند، ولی حتی اگر او به حمایت از ائتلاف چپ میانه و ماریو مونتی راضی شود از نظر بسیاری چنین ائتلافی نیز برای آینده سیاسی ایتالیا که به انجام اصلاحات ساختاری گسترده‌ای نیاز دارد، قابل اعتماد نخواهد بود.
اگر سردرگمی سیاسی به عدم شکل‌گیری حکومتی پایدار در ایتالیا منجر شود، این کشور که سومین قدرت اقتصادی اروپاست طی چند ماه آینده باید از نهاد‌ها و بازار مالی بین‌المللی تقاضای کمک کند تا بتواند اقتصاد کشور را نجات دهد.
این در حالی است که نتایج رای‌گیری‌ها به صورتی است که امکان استقرار دولت پایدار را ناممکن کرده و بنابراین در ماه‌های آینده ایتالیا دولتی نخواهد داشت که بتواند برنامه استقراض و کمک‌های خارجی را هدایت کند.
تحت تاثیر این شرایط شکی نیست که بحران اقتصادی به محدوده واحد پول یورو باز خواهد گشت.
طبق معمول بن‌بست در تقسیم قدرت میان احزاب، خود را در مجلس سنای ایتالیا نشان می‌دهد. نه ائتلاف چپ میانه به رهبری «پیر لوئیجی برسانی» و نه حزب دست راستی سیلویو برلوسکونی و متحدان وی نتوانسته‌اند در مجلس سنا اکثریت قاطع را به دست بیاورند. در سیستم سیاسی ایتالیا دولت برای پیشبرد سیاست‌های خود به حمایت و تایید هر دو مجلس قانون‌گذاری کشور نیاز دارد.
به نوشته خبرگزاری بلومبرگ، نکته نگران‌کننده دیگر این است که یک نیروی سیاسی جدید به نام «جنبش پنج ستاره» که در یک سال اخیر و به رهبری یک کمدین تشکیل شده اکنون به نیروی سیاسی سوم و تاثیرگذاری در حیات سیاسی ایتالیا بدل شده و حدود ۲۵ درصد آرا را به دست آورده است. این نیروی سیاسی به شدت مخالف عضویت ایتالیا در اتحادیه اروپاست و بار‌ها مسئله رفراندوم در این زمینه را مطرح کرده است.
اکثر صاحب‌نظران پیش‌بینی می‌کردند که ممکن است بین احزاب چپ میانه و ماریو مونتی، نخست وزیر فعلی ایتالیا، ائتلافی تشکیل شود و به این ترتیب آن‌ها اکثریت لازم را در مجلس سنا به دست بیاورند. اما نتایج آرا نشان داد که ائتلاف تحت رهبری سیلویو برلوسکونی و جنبش پنج ستاره از نیروی تحت رهبری ماریو مونتی رای بسیار بیشتری آورده‌اند و در نتیجه ائتلاف نخست وزیر فعلی با احزاب چپ میانه نیز عملا بن‌بست را حل نخواهد کرد.
اکثر صاحب‌نظران پس از اعلام نتایج آرا می‌گویند که ایتالیا برای پرهیز از تداوم سردرگمی و بی‌ثباتی سیاسی ناگزیر خواهد شد که دیر یا زود انتخابات دیگری برگزار کند. اما سوال مهم این است که این انتخابات در چه زمانی برگزار خواهد شد.
در عین حال قبل از برگزاری انتخابات جدید ممکن است سناریوهای گوناگونی برای تشکیل یک دولت ائتلافی مورد بحث و مذاکره قرار بگیرد.
سناریوی اول تشکیل ائتلاف بین احزاب چپ میانه و ماریو مونتی نخست وزیر فعلی برای ایجاد یک فراکسیون اقلیت در مجلس سنا و سپس جلب حمایت برلوسکونی در مقابل دادن امتیازهایی به حزب اوست.
گزینه یا سناریوی دوم احتمال تشکیل ائتلاف بسیار فراگیر بین چپ میانه و راست میانه است. مشکل اینجاست که خود سیلویو برلوسکونی و از سوی دیگر یکی از نیروهای مهم در ائتلاف چپ میانه از هم اکنون با چنین ائتلافی مخالفت کرده‌اند.
گزینه سوم احتمال تشکیل ائتلافی بین برلوسکونی و جنبش پنج ستاره است که به اعتقاد بسیاری نامحتمل‌ترین سناریوست. و بالاخره گزینه چهارم حمایت جنبش پنج ستاره از ائتلافی میان احزاب چپ میانه و ماریو مونتی نخست وزیر فعلی است.
رهبر جنبش پنج ستاره در طول کارزار انتخاباتی خود تاکید کرده است که با احزاب دیگر ائتلاف نخواهد کرد و ممکن است به خطر ادامه شعارهای ضد سیستم خود همین سیاست را دنبال کند، ولی حتی اگر او به حمایت از ائتلاف چپ میانه و ماریو مونتی راضی شود از نظر بسیاری چنین ائتلافی نیز برای آینده سیاسی ایتالیا که به انجام اصلاحات ساختاری گسترده‌ای نیاز دارد، قابل اعتماد نخواهد بود.
