روز چهارشنبه جايزه نوبل در رشته شيمی به يک دانشور ژاپنی به نام اسامو شيمومورا و دو دانشور آمريکائی به نام های مارتين چالفی و راجر تسين اعطا شد.
آکادمی سلطنتی علوم سوئد گفت که جايزه نوبل مشترکا به اين سه دانشور به خاطر کشفيات آنها در زمينه پروتئين های سبز فلورسنتی اعطا شده است.
اين نوع پروتئين که اولين بار در عروس های دريایی مشاهده شد اکنون در آزمايشگاه ها برای تشخيص رشد و توسعه سلولی در موجودات زنده ، از جمله رشد سلول های مغز و يا گسترش سلول های سرطانی در بدن انسان مورد استفاده قرار می گيرد.
اسامو شيمومورا اولين بار اين نوع پروتئين را در بدن عروس های دريائی که در سواحل آمريکای شمالی پيدا کرده بود کشف کرد و متوجه شد که اين پروتئين زير تابش اشعه ماورا بنفش از خود نور سبز رنگ و براقی منعکس می کند.
آکادمی سلطنتی علوم سوئد در بيانيه خود می گويد که در سالهای دهه ۱۹۹۰ مارتين چالفی ارزش پروتئين های سبز فلورسنتی را به عنوان « شناسه های براق ژنتيک » اثبات کرد و راجر تسين درک عمومی ما را از اين نوع پروتئين ها ارتقا داد.
اين بيانيه می افزايد که پژوهش های اين سه دانشور به جامعه علمی اين امکان را داده است که چند روند مختلف بيولوژيک را همزمان دنبال کنند.
اين بدان معناست که متخصصان علوم پزشکی اکنون می توانند روند تخريب يا آسيب به دستگاه عصبی تحت تاثير الزايمر را رديابی کنند و يا دقيقا ببينند که سلولهای توليد کننده انسولين چگونه در لوزالمعهده (پانکراس) يک جنين شکل می گيرند.
در بيانيه آکادمی سلطنتی علوم سوئد گفته شده است : در يک آزمايش تحقيقی خارق العاده دانشوران موفق شدند که فعاليت رشته سلول های عصبی مختلفی را در مغز يک موش با نشانه گذاری به رنگهای مختلف رديابی کنند.
برندگان نوبل فیزیک
در همین حال روز سه شنبه کميته بين المللی نوبل اعلام کرد که جايزه نوبل در رشته فيزيک مشترکا به دو دانشور ژاپنی و يک دانشور آمريکائی تبار متولد توکيو و به خاطر تحقيقات آنها در زمينه فيزيک ذرات (مادون اتمی ) اعطا شده است.
کميته بين المللی نوبل جايزه نوبل فيزیک را به يويچيرو دانشور آمريکایی تبار متولد توکيو و ماکوتو کوباياشی و توشيهيده ماسکاوا به خاطر تحقيقات جداگانه آنها در زمينه موسوم به « شکستن آنی تقارن ذرات» اعطا کرد. تحقيقات اين دانشوران در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به اين اکتشافات منجر شد.
کميته بين المللی نوبل اعلام کرد که اکتشافات در زمينه « فرايند شکستن خودجوش تقارن » نظام طبيعت را که زير پوششی منظم پنهان است ، آشکار کرده است.
يويچيرو نامبو پروفسور فيزيک در دانشگاه شيکاگو اولين بار به خاطر اکتشافات خود در زمينه «شکستن آنی تقارن» در زير مجموعه های اتمی مشهور شد.
کميته بين المللی نوبل می گويد: فرضيه وی در شناخت اين ساختار دانش مربوط به ريزترين مجموعه ها در تمامی موجودات و سه مورد از نيروهای طبيعی را در يک متد قانونمند جمع آوری کرده است.
نيمی از جايزه نفيس نوبل به ارزش تقريبی ۱.۴ ميليون دلار به يويچيرو نامبو تعلق خواهد گرفت و نيمه ديگر آن به دو دانشورژاپنی، ماکوتو کوباياشی از مرکز تحقيقات عالی انرژی و توشيهيده ماسکاوا از دانشگاه کيوتو اعطا خواهد شد.
تحقيقات آنها نشان داد که در طبيعت سه مورد از ساختارهای ذره ای ( زير مجموعه های اتم ) وجود دارد. کميته بين المللی نوبل در بيانيه خود گفت :« اين حقيقت که جهان ما بر مبنای نظمی متقارن حرکت نمی کند محصول شکسته شدن خودجوش تقارن در ساختارهای ريز تراز اتم است.»
ماکوتوکوباياشی گفت اين خبر باعث تعجب او شده و در يک تماس تلفنی با کنفرانس خبری پس از اعلام تصميم کميته نوبل گفت:از اين تصميم مفتخر هستم و حقيقت اين است که باورم نمی شود.
جايزه نوبل فيزيک که درسافت کنندگان آن توسط آکادمی سلطنتی علوم سوئد برگزيده می شوند دومين مورد از اعطای جوايز نوبل در سال جاری است.
