روزنامه بريتانيايى «گاردين» در شماره روز جمعه، ۱۴ نوامبر خود، به موضوع ۶۰ سالگى پرنس چارلز، وليعهد بريتانيا پرداخته است.
اين روزنامه مى نويسد: معمولا ۶۰ سالگى سن آمادگى براى بازنشستگى است. زمانى كه آدمى بخش فعال و پر ماجراى زندگى را پشت سر گذاشته و به انتظار دوران آرامش سال هاى پايان زندگى مى نشيند. ولى اين در مورد چارلز شاهزاده انگلستان صادق نيست.
جمعه، ۱۴ نوامبر، شصتمين سالروز تولد اوست. او از سن سه سالگى وليعهد انگلستان و در انتظار رسيدن به تخت پادشاهى بوده است. ولى مادر او اليزابت دوم، ملكه انگلستان هنوز هم در سلامت كامل است و بنابر اين انتظار شاهزاده چارلز براى رسيدن به پادشاهى ممكن است سال هاى سال طول بكشد.
گاردين مى نويسد: با اين همه به نظر مى رسد كه شاهزاده چارلز فعاليت هاى شخصى و وظايف سلطنتى خود را به خوبى پيش مى برد. در عين حال در سال هاى اخير او در زندگى خصوصى اش از آرامش و رضايت بيشترى برخوردار بوده است.
۱۵ تا ۲۰ سال پيش او در زندگى زناشويى خود با پرنسس دايانا مشكلات فراوانى داشت و به خاطر بى وفايى به همسر و شروع رابطه با زنى ديگر مورد سرزنش قرار مى گرفت. ولى امروزه او پس از ازدواج با كاميلا، زنى كه در تمام زندگى به او عشق مى ورزيده و بزرگ شدن دو پسرش، شاهزاده انگلستان دوران فعال خود را طى مى كند.
اين روزنامه بريتانيايى مى افزايد: او به فعاليت هاى مورد علاقه خود ادامه مى دهد، شامل سفرهاى تشريفاتى و ديپلماتيك، هدايت موسسات خيريه، فعاليت در زمينه محيط زيست و بالاخره ميزانى از دخالت و تاثير گذارى در پروژه هاى معمارى مربوط به بناهاى عمومى.
- «شايد شاهزاده چارلز را به طعنه بتوان شاهزاده اى در آستانه بازنشستگى و در حسرت پادشاهى قلمداد كرد ولى آن طور كه زندگى روزانه وى در سال هاى اخير نشان مى دهد و به شهادت مشاورانش و نزديكانش، او با اين شرايط انطباق پيدا كرده است.»
اما نكته اى كه همواره بر زندگى اين شاهزاده سايه انداخته است ترديد در مورد رسيدن وى به مقام پادشاهى است. در قانون سلطنت بريتانيا، پادشاه يا ملكه حاكم تا آخرين لحظه حيات در قدرت خواهد بود و بنابر اين احتمال دارد كه شاهزاده چارلز سال هاى سال در انتظار پايان عمر و در نتيجه پايان دوران حكومت مادرش بماند.
به نوشته گاردين، برخى معتقدند كه با توجه به اين واقعيت، شاهزاده چارلز هويت و شخصيت اجتماعى خود را بر مبناى اين وضعيت تنظيم كرده و مى كوشد كه به جاى انتظار و انفعال، شاهزاده اى فعال و تاثير گذار باشد.
مشاوران و نزديكان شاهزاده چارلز از پركارى و علاقه وى به پيشبرد پروژه هاى مختلف مى گويند و اينكه او در زندگى شخصى، فردى قناعت پيشه و به دور از تجمل است. او بيشترين انرژى و توجه را صرف موسسه خيريه خود مى كند كه هدف اش كمك به جوانان بى بضاعت براى پيشرفت تحصيلى و حرفه اى است.
اين روزنامه مى نويسد: او ديدگاه هاى سياسى و اجتماعى خاص خود را نيز دارد. با وجودى كه بسيارى با اين ديدگاه ها مخالف اند و معتقدند كه فردى در آن مقام نبايد سليقه شخصى خود را در امور كشورى دخالت دهد ولى به نظر مى رسد كه شاهزاده چارلز از دوران انتظار براى پادشاهى براى بيشتر تاثير گذارى اجتماعى استفاده مى كند چون مى داند كه در زمان پادشاهى، محدوديت وى در بيان ديدگاه هاى شخصى افزايش خواهد يافت.
گاردين، با اشاره به ديدگاه هاى سياسى و اجتماعى شاهزاده چارلز، او را فردى محافظه كار معرفى مى كند، اما «محافظه كارى با نيت خير.»
با اين وجود اظهار نظرهاى او هميشه در محافل سياسى و افكار عمومى بريتانيا بحث برانگيز مى شود. ولى شايد علاقه و سماجت او در توجه به مسائل گوناگون از فعاليت خيريه گرفته تا حمايت از محيط زيست و بالاخره هنر و معمارى توانسته علاوه بر منتقدان، حاميانى نيز براى او به ارمغان آورد.
اين روزنامه در پايان خاطر نشان مى كند: شايد شاهزاده چارلز را به طعنه بتوان شاهزاده اى در آستانه بازنشستگى و در حسرت پادشاهى قلمداد كرد ولى آن طور كه زندگى روزانه وى در سال هاى اخير نشان مى دهد و به شهادت مشاورانش و نزديكانش، او با اين شرايط انطباق پيدا كرده و به خصوص در سال هاى اخير به مرحمت آرامش در زندگى خصوصى، دورانى فعال تر و موقعيتى تاثير گذارتر از گذشته دارد.
