رئیس واحد بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی گاز ایران از جلوگیری از انتشار حدود ۱۸۰ میلیون تن آلاینده به هوا در سال ۱۳۹۹ خبر داد.
غلامرضا بهمن‌نیا مدعی شده است ۷۰ درصد آلاینده‌های صنعت گاز کشور تا سه سال آینده به‌ویژه در بخش سوختن گازهای مشعل و در منطقه پارس جنوبی کاهش می‌یابد. این در حالی است که گزارش بانک جهانی و «پروژه جهانی کربن» خلاف این اظهارات است و از افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای ایران حکایت دارد.
این مقام شرکت ملی گاز همچنین توضیح نداد میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کشور در سال گذشته چقدر بوده است و چه اقداماتی انجام شده تا میزان انتشار این گازها که مهم‌ترین عامل گرمایش زمین است، کاهش یابد.
ایران بر اساس توافق اقلیمی پاریس که سال ۲۰۱۶ میان جامعه جهانی امضا شد، متعهد شده بود تا سال ۲۰۳۰ تولید گازهای گلخانه‌ای خود را به میزان چهار درصد کاهش دهد. اما بنابر آمارهای پروژه جهانی کربن، تولید سالانه گازهای گلخانه‌ای ایران از سال ۲۰۱۶ بیش از ۲۰ درصد افزایش یافته و به حدود ۸۰۰ میلیون تن رسیده است.
بخش مهمی از تولید گازهای گلخانه‌ای ایران ناشی از مشعل‌سوزی است. همراه با نفت، انواع گازها نیز از میادین نفتی خارج می‌شود و عدم سرمایه‌گذاری در نصب تاسیسات جمع‌آوری این گازها باعث شده ایران سالانه ۱۸ میلیارد متر مکعب گاز را در مشعل‌های نصب‌شده در میادین نفتی آتش زده و هدر دهد.
بانک جهانی در تازه‌ترین گزارش سالانه خود که ماه آوریل امسال منتشر کرد، می‌گوید در سال ۲۰۲۰ به ازای تولید هر بشکه نفت، ۱۳ متر مکعب گاز در ایران در مشعل‌ها سوزانده شده و هدر رفته است؛ در حالی‌که این رقم در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۲ متر مکعب و در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۰ متر مکعب بود.
از لحاظ نرخ مشعل‌سوزی نسبت به تولید نفت، ایران بعد از ونزوئلا، لیبی، الجزایر، ترکمنستان و گابن بالاترین رتبه را در جهان دارد.
همچنین بر اساس ارزیابی پروژه جهانی کربن، ایران ششمین تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانه‌ای در جهان است و نزدیک ۱۰ درصد از کل گازهای گلخانه‌ای ایران از محل مشعل‌سوزی تولید می‌شود.
آقای بهمن‌نیا در رابطه با تعهدات اقلیمی ایران بر اساس توافق پاریس نیز گفت که «تعهد اجرایی در مجموعه توافق پاریس وجود ندارد و بیشتر تعهدهای اخلاقی است که باید اجرا شوند».
این سخنان در حالی بیان می‌شود که مقامات وزارت نفت، به‌ویژه بیژن نامدار زنگنه، طی سال‌های گذشته بارها درباره جریمه ایران در صورت عدم پای‌بندی به توافق پاریس خبر داده بودند.
اتحادیه اروپا و آمریکا به‌تازگی توافق کردند تولید گازهای گلخانه‌ای را تا سال ۲۰۵۰ به صفر برسانند؛ به صفر رساندن میزان تولید گازهای گلخانه‌ای به این معناست که این کشورها مجاز به تولید میزانی از گازهای گلخانه‌ای هستند که توسط عوامل طبیعی مانند جنگل‌ها و دریاها قابل جذب باشد و وارد جو نشود.
