مقام‌های سازمان ملل می‌گویند اگر طالبان همچنان به زنان افغان اجازه کار برای سازمان ملل را ندهند، این سازمان به‌ناچار در ماه مه (اردیبهشت‌ماه) این کشور را ترک خواهد کرد.
آخیم اشتاینر، رئیس برنامه توسعه سازمان ملل متحد، روز سه‌شنبه، ۲۹ فروردین، گفت این تصمیم «دردناک» پس از آن گرفته شده که مقامات سازمان ملل ماه‌ها را صرف مذاکره با رهبران گروه طالبان در این مورد کردند، اما هنوز نتوانسته‌اند آنها را متقاعد کنند.
برآورد می‌شود دو سوم جمعیت افغانستان، یعنی ۲۸ میلیون نفر، در سال ۲۰۲۳ به کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل و دیگر نهادها نیاز داشته باشند.
پافشاری طالبان بر منع همکاری زنان با نهادهای بین‌المللی در حالی صورت می‌گیرد که ایالات متحده و سایر اعضای گروه هفت نیز، به همین دلیل، تهدید به قطع کمک‌های خود به این کشور کرده‌اند.
دستور مجاز نبودن زنان افغان برای کار در نهادهای بین‌المللی را هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان افغانستان، در ماه دسامبر صادر کرد.
طالبان در زمان به قدرت رسیدن دوباره در سال ۲۰۲۱، در وعده‌های اولیه خود قول حکومتی «معتدل‌تر» از دوران قبلی خود را داده بودند، اما در عمل راه تندروی مذهبی بیشتر را در جامعه پیش گرفته‌اند.
زنان حدود یک‌سوم کارمندان آژانس‌های امدادی بین‌المللی در افغانستان را تشکیل می‌دهند و از ۳۳۰۰ افغان که توسط سازمان ملل متحد استخدام شده‌اند، ۶۰۰ نفرشان زن هستند که به دستور طالبان از دوازدهم ماه آوریل، هفته گذشته، خانه‌نشین شده‌اند.
استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد، گفت که این سازمان به پرداخت دستمزد به کارکنان خانه‌نشین‌شده ادامه می‌دهد.
وی احتمال خروج مددکاران سازمان ملل از افغانستان را «بسیار ناراحت‌کننده» توصیف کرد و افزود: «در فکر روزی که افراد سازمان ملل دیگر در افغانستان نباشند، تصویری از میلیون‌ها دختر و پسر و پدران و مادران گرسنه جلوی چشمانم نقش می‌بندد.»
هفته گذشته ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، در واکنش به درخواست‌های گروه هفت کشور صنعتی برای رفع ممنوعیت کار زنان در افغانستان، با نشر بیانیه‌ای گفت: «کشورهای خارجی نباید در مسائل داخلی افغانستان دخالت کنند. ارزش‌ها و قوانینی که در افغانستان نافذ شده یا به اجرا درآمده اند، فقط به افغان‌ها مربوط می‌شوند و به کشورهای دیگر هیچ ربطی ندارند.»
