اعتراض جمعی از روزنامه نگاران به سانسور در ایران

  • شیرین فامیلی

اخیرا یکی از مراجع قضایی از مدیران مسئول چند روزنامه خواسته است که از پوشش اخبار دانشجویی به خصوص سه دانشجوی امیرکبیر که در بازداشت به سر می برند خودداری کنند.

بيش از ۱۲۰ روزنامه نگار در اطلاعيه ای به« دستور مقامات جمهوری اسلامی برای سانسور اخبار در مورد برخورد دولت با فعالان مدنی»، اعتراض کردند.


اخیرا یکی از مراجع قضایی از مدیران مسئول چند روزنامه خواسته است که از پوشش اخبار دانشجویی به خصوص سه دانشجوی امیرکبیر که در بازداشت به سر می برند خودداری کنند.


ثمینا رستگاری روزنامه نگار در تهران و از امضا کنندگان این اطلاعیه به رادیو فردا می گوید: «مهمترین مساله ای که ما روزنامه نگاران در ایران به آن مبتلا هستیم ، بیگانگی کار ما از اصالت روزنامه نگاری است.»


خانم رستگاری در مورد حرفه خبرنگاری می گوید:« اصالت این حرفه اطلاع صحیح رسانی به مردم است ولی به خاطر سانسور شدیدی که وجود دارد این امر اتفاق نمی افتد و برای اینکه مطلبی حذف نشود و به چاپ برسد.»


ثمینا رستگاری:«حکومت امیدوار است که با جلوگیری از درج اخبار مربوط به دانشجویان این مساله را به فراموشی بسپارد ولی ما روزنامه نگاران تلاش کرده ایم که این موضوع را زنده نگهداریم.»

این روزنامه نگار ساکن تهران می افزاید: «من روزنامه نگار، خودم را سانسور می کنم، سردبیر مرا سانسور می کند، مدیر مسئول مرا سانسور می کند یعنی اینکه ما دچار خود سانسوری شده ایم و این ما را از اصالت روزنامه نگاری بیگانه می کند.»


ثمینا رستگاری در مورد نتایج سانسور خبر برخورد با فعالان مدنی که در اطلاعیه روزنامه نگاران معترض بر آن تاکید شده است، می گوید: «حکومت امیدوار است که با جلوگیری از درج اخبار مربوط به دانشجویان این مساله را به فراموشی بسپارد ولی ما روزنامه نگاران تلاش کرده ایم که این موضوع را زنده نگهداریم.»


در اطلاعیه اعتراضی این روزنامه نگاران آمده است که دستور سانسور اخبار مربوط به برخورد با فعالان مدنی و دانشجویان درحالی انجام می گیرد که پیشتر هم برخی از مراجع قضایی مدیران مسئول روزنامه ها را به انتشار مطالب و تیترهای سفارشی و جهت دار وادار کرده بودند.


ثمینا رستگاری در این مورد می گوید:« ایجاد این محدودیت ها برای روزنامه نگاران که با مشکلاتی معیشتی هم دست به گریبان هستند احتمالا با این هدف انجام می گیرد که آنها از کار روزنامه نگاری خسته شوند و برای تامین زندگی به سراغ کارهای دیگر بروند ولی روزنامه نگاران اصیل نا امید نخواهند شد و از همین امکانات موجود برای ادامه کار حرفه ای استفاده می کنند.»