(rm) صدا | [ 11:31 mins ]
روز سه شنبه اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، گفت: اولین واحد که مجموعه ای از 164 دستگاه گریز از مرکز ویژه غنی سازی اورانیوم است، راه اندازی و در آن گاز هگزا فلورید اورانیوم تزریق شده است. گریگوری شولتی سفیر آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: آمریکا از حق ایران برای دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای دفاع می کند، اما . نگرانی جهانی از آنجاست که ایران به دنبال تکنولوژی غنی سازی است، که برای استفاده غیر نظامی از انرژی هسته ای ضروری نیست و به همین دلیل ما فکر می کنیم قصد و هدف جمهوری اسلامی از این برنامه، بهره برداری نظامی است. گمانه زنی بر سر چگونگی تلاش آمریکا و اروپا برای پایان دادن به بحران هسته ای ایران ادامه دارد. این در حالی است که محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی گفته است جمهوری اسلامی هرگز از برنامه هسته ای خود دست برنخواهد داشت.
روز سه شنبه اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم به خبرگزاری کویت گفت: اولین واحد که مجموعه ای از 164 دستگاه گریز از مرکز ویژه غنی سازی اورانیوم است، راه اندازی و در آن گاز هگزا فلورید اورانیوم نیز تزریق شده است.
آقای رفسنجانی همچنین از تولید اورانیوم غنی شده خبر داد. اما سفیر آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی به رادیو فردا می گوید: بدگمانی بین المللی به تکنولوژی غنی سازی اورانیوم ایران به این دلیل است که حتی کشورهایی که بیست رآکتور هسته ای دارند، این تکنولوژی را به کار نمی گیرند، زیرا بسیار پرهزینه است. فاطمه امان از رادیو فردا در این باره با گریگوری شولتی سفیر آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی مصاحبه کرده است.
فاطمه امان (رادیو فردا): از گریگوری شولتی سفیر آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی می پرسم، شما و بسیاری از مقام های دولت بوش همواره گفته اید که از حق مردم ایران برای دستیابی به انرژی هسته ای حمایت می کنید و در عین حال با دستیابی ایران به تکنولوژی غنی سازی اورانیوم مخالفید. برای بسیاری از مردم ایران، هر دو اینها یکسانند. شما این تفاوت را چگونه توضیح می دهید؟
گریگوری شولتی: ایالات متحده آمریکا از حق ایران برای دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای دفاع می کند، اما این حقوق با تعهداتی از جمله تعهد به همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی همراه است. زمانی که ایران پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای را امضا کرد، تعهد کرد که با آژانس همکاری کند، اما متاسفانه رهبری ایران این تعهد را نقض کرد. ایران به مدت هجده سال برنامه هسته ای خود را مخفی نگه داشت و در باره دامنه آن، به کرات فریبکاری کرده است. ما هیچ گونه مخالفتی با انرژی صلح آمیز هسته ای نداریم، در واقع ما از تلاش های سه کشور اروپایی و روسیه و چین برای فراهم کردن دستیابی ایران به تکنولوژی هسته ای حمایت کرده ایم. اما نگرانی جهانی (نه تنها نگرانی آمریکا بلکه نگرانی کشورهای دیگر هم) از آنجاست که ایران به دنبال تکنولوژی غنی سازی و بازآمایی است، یعنی تکنولوژی که برای استفاده غیر نظامی از انرژی هسته ای ضروری نیست. به همین دلیل ما فکر می کنیم قصد و هدف ایران از این برنامه، بهره برداری نظامی است.
ف ا: ایران می گوید تکنولوژی غنی سازی اورانیوم را برای تولید سوخت هسته ایش می خواهد. به سفیر آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی می گوییم جمهوری اسلامی همواره از نگرانی وابستگی به منابع خارجی سوخت هسته ای ابراز نگرانی می کند و می گوید کشورهای خارجی ممکن است زمانی بر همین اساس به علت اختلاف های سیاسی، از تامین سوخت هسته ای ایران خودداری کنند؟
گریگوری شولتی: ببینید تکنولوژی غنی سازی و بازآمایی که ایران در تلاش توسعه آن است، از نظر اقتصادی هیچ منطقی نیست. اولا ایران هیچ راکتور هسته ای ندارد. سوخت هسته ای نیروگاه بوشهر هم که هنوز در دست ساختن است، بر اساس قراردادی که ایران و روسیه دارند، به مدت ده سال توسط روسیه تامین می شود. دوم، توانایی غنی سازی اورانیوم، به هیچ عنوان ایران را از منابع خارجی انرژی بی نیاز نمی کند. در واقع ایران، به گفته خودش، تنها به اندازه تامین سوخت یک برنامه هسته ای بسیار مختصر آنهم برای مدت چند سال، اورانیوم در اختیار دارد. و سرانجام اینکه ایران می تواند سالانه به جای تولید سوخت هسته ای، از طریق خریدن سوخت هسته ای، ده ها میلیون دلار صرفه جویی کند. یک نمونه خوب، مورد کره جنوبی است. کره جنوبی بیست نیروگاه هسته ای دارد و سوخت هسته ای خود را تولید نمی کند. ببینید این کشور از طریق تامین سوخت خود از بازارهای تجاری، چقدر صرفه جویی کرده است. کره جنوبی که یک کشور از نظر تکنولوژی بسیار پیشرفته است، انتخاب درستی کرده است. انتخاب درست برای مردم ایران هم این است که دولت همه این پول را صرف تکنولوژی غنی سازی اورانیوم نکند، بلکه بدنبال انرژی هسته ای منهای این تکنولوژی باشد.
ف ا: دولت جرج بوش پیوسته مساله حقوق بشر و دمکراسی را مطرح می کند. اگر رهبری ایران آنطور که گفته می شود، حقوق بشر و دمکراسی را رعایت کند، آیا از مبرم بودن مسئله هسته ای ایران کاسته می شود؟
گریگوری شولتی: به نظر من اگر ایران رهبرانی داشت که دمکراسی و حقوق بشر را می پذیرفتند، اگر رهبرانی داشت که به فکر منافع مردم ایران بودند، این رهبران تمایلی به برنامه سلاح هسته ای نشان نمی دادند و به دنبال همکاری با بقیه جهان و عمل به تعهدات بین المللی برمی آمدند. متاسفانه رهبری ایران (یا دست کم عناصری در این رهبری)، نه تنها علاقمند به دستیابی به سلاح هسته ای هستند، بلکه تمامی خواست آنها در قدرت ماندن و سرکوب حقوق مردم ایران است. بنظر من این رهبری باید انتخاب کند و این انتخاب باید در برگیرنده منافع مردم ایران باشد یعنی اینکه بدنبال انرژی هسته ای صلح آمیز اما منهای بخش نگران کننده این برنامه باشند. یعنی انرژی هسته ای بخواهند اما همکاری کاملی با آژانس بین المللی انرژی اتمی داشته باشند و ابهام را رفع کند و با مردم ایران با آن کرامتی که شایسته آنهاست رفتار کند.
ف ا: از همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی گفتید. عده ای بر این عقیده اند که سیاست آمریکا در برابر هند و در برابر ایران، یک سیاست یک بام و دو هواست. با توجه به اینکه هند عضو پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای هم نیست و ایران که عضو این پیمان است، حتی توانایی داشتن فن آوری هسته ای هم نباید داشته باشد.
گریگوری شولتی: ببینید هند و ایران قابل مقایسه نیستند. هند یک دمکراسی ست، کشوریست که رهبری آن به حقوق مردم احترام می گذارد. هند کشوریست که سیاست خارجی مسئولانه ای دارد، کشورهای دیگر را تهدید به نابودی نمی کند. هند کشوریست که به تعهدات جهانی خود عمل کرده است. این درست برعکس عملکرد ایران است که بزرگترین حامی تروریسم است و به تعهدات بین المللی خود عمل نکرده است. بنابراین نمی توانید این دو کشور را با هم مقایسه کنید. و هیچ سیاست یک بام و دو هوایی هم وجود ندارد. سیاست در این زمینه یگانه است و آن این است که باید به تعهدات جهانی عمل کرد . حکومت هند به این تعهدات بین المللی پایبند بوده و حکومت تهران این تعهدات را نقض کرده است و به همین دلیل خطر بزرگتری برای رژیم منع گسترش تسلیحات هسته ایست.
ف ا: بسیاری از کارشناسان می گویند اگر آمریکا به راستی خواستار بخش جنجال برانگیز پایان دادن به برنامه هسته ای ایران است، باید به حکومت ایران تضمین امنیتی بدهد. چرا آمریکا حاضر است این تضمین را به کره شمالی بدهد، اما به ایران نه؟
گریگوری شولتی: من فکر نمی کنم بتوان مردم ایران را با کره شمالی مقایسه کرد. این دو، وضعیت بسیار متفاوتی دارند و جامعه جهانی استراتژی متفاوتی در مقابل این دو در پیش گرفته است و صادقانه بگویم من فکر نمی کنم مردم ایران هیچ تمایلی داشته باشند مثل مردم کره شمالی باشند که بطور کامل، از سوی رهبرانشان از جهان خارج منزوی شده اند. مردم ایران تاریخ ارزشمندی را پشت سر خود دارد، مردم تحصیلکرده ای هستند و آینده بهتری در پیش رو دارند، البته اگر رهبرانشان امکان دنبال کردن این آینده را برایشان فراهم کنند. اما از نظر تضمین امنیتی، اتحادیه اروپا نه تنها همکاری در زمینه تکنولوژی صلح آمیز هسته ای را به ایران پیشنهاد کرد، نه تنها پیوندهای اقتصادی و عضویت در سازمان تجارت جهانی به ایران پیشنهاد کرد، بلکه مذاکره در باره همان مسائل امنیتی هم که اتفاقا برای رهبری ایران بسیار مطرح است، پیشنهاد شد. به جای پذیرفتن پیشنهاد مذاکرات امنیتی که از حمایت آمریکا و همه جهان هم برخوردار بود، رهبری ایران آن را رد کرد. اگر رهبری ایران واقعا نگران امنیت و رفاه مردم ایران بود، به جای مقابله جویی با جهان، مذاکره و همکاری را انتخاب می کرد.
ف ا: اکنون نگرانی از یک حمله احتمالی آمریکا علیه ایران وجود دارد. بسیاری از فعالان حقوق بشر در ایران به ما می گویند یک حمله نظامی احتمالی علیه ایران، ممکن است مردم را به حمایت از حکومت نا محبوب احمدی نژاد وادارد. آیا آمریکا واقعا برنامه حمله نظامی به ایران را دارد؟
گریگوری شولتی: ببینید رئیس جمهوری آمریکا هیچ گزینه ای را منتفی نمی داند. با اینحال ما قویا از یک راه حل دیپلماتیک حمایت می کنیم و این دقیقا همان چیزیست که برای رسیدن به آن با سراسر جهان همکاری داریم. برای موفقیت دیپلماسی، رهبری ایران باید تصمیم بگیرد که چه مسیری برای مردم ایران بهتر است. آیا قرار است مسیر رویارویی و عدم همکاری را در پیش بگیرند که مردم ایران را به انزوا می راند و تحریم را در پی دارد، یا اینکه مسیری را در پیش بگیرد که توسط اتحادیه اروپا، چین و روسیه ارائه شده و ارتباط و مذاکرات سازنده را ممکن می سازد. ما یک راه حل دیپلماتیک می خواهیم، اما انتخاب در دست رهبری ایران است. آنها باید بدانند چه چیزی به صلاح مردم ایران است و ما امیدواریم انتخاب درستی بکنند. فقط آمریکا نیست که این امید را دارد، کشورهای بسیاری از روسیه تا چین و مصر تا سریلانکا از ایران خواسته اند با آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری کند و آن بخش از فن آوری هسته ای را که برای سراسر جهان اینگونه نگران کننده است، رها سازد.
