فرهنگ هفته: برگزیده آخرین اخبار از جهان ادب و نشر

انتشار چاپ دوم کتاب « ناگفته های انقلاب» نوشته عزت الله سحابی به دلیل بازبینی مجدد وزارت ارشاد به تعویق افتاد. کتاب «ناگفته‌های انقلاب» خاطرات عزت الله سحابی را به زمانی که عضو شورای انقلاب بود، در بر می‌گیرد. انتشار کتاب «پانزده گفتار» مینوی در هفته گذشته فرصتی است مغتنم برای آشنایی نسل جوان با نمونه ای درخشان از تحقیق ادبی. این کتاب پانزده مقاله مینوی را در باره بزرگان ادبیات غرب در بر می‌گیرد.در هفته گذشته مراسم پایانی «ششمین جشنواره نشریات دانشجویی » به دلیل اعتراض دانشجویان ناتمام ماند.کتاب «من مرگ را سرودم» که در هفته گذشته منتشر شد، تلاشی است هر چند نارسا اما مغتنم برای معرفی یکی از چهره های جنبش روشنفکری ایران به نسل جوان. دهه های چهل و پنجاه زمانه شکوفایی ادبیات و هنر معاصر ایران بود و بهروز دهقانی از نجیب ترین چهره های این دوران. فرج سرکوهی (رادیوفردا، مونیخ): انتشار چاپ دوم کتاب « ناگفته های انقلاب» نوشته عزت الله سحابی به دلیل بازبینی مجدد وزارت ارشاد به تعویق افتاد. سحابی از چهره‌های فعال جنبش ملی‌مذهبی علیه استبداد شاه بود و بیش از 8 سال عمر خود را در زندان ها سپری کرد. در گرماگرم روزهای توفانی انقلاب به عضویت «شورای انقلاب» برگزیده شد که چند ماهی مهم ترین نهاد اداره کشور بود. سحابی به دلیل مخالفت با استبداد روحانیون از این شورا کناره گرفت و به دوران ریاست جمهوری آقای رفسنجانی، به دلیل انتفاد از سیاست های او به زندان افتاد و شکنجه شد. پس از آزادی مجله «ایران فردا» را منتشر کرد. این مجله از نشریات معتبر ایران بود و به دستور مقامات قضایی تعطیل شد. کتاب «ناگفته‌های انقلاب» خاطرات عزت الله سحابی را به زمانی که عضو شورای انقلاب بود، در بر می‌گیرد و به همین دلیل اگر از محدوده سانسور و خود سانسوری بگذرد و ناگفته ها را روایت کند، از اسناد مهم تاریخ معاصر ایران به شمار می‌رود. فرهنگ ایران به دوران پهلوی اول شاهد شکوفایی نسلی بود که در بستر انقلاب مشروطه رشد کرد و اولین گام ها را در زمینه هایی چون یافتن و تصحیح متون کلاسیک فارسی، تحقیقات ادبی، نگارش دستور زبان فارسی و تاریخ نویسی برداشت. مجتبی مینوی از برجسته ترین چهره های این نسل بود. انتشار کتاب «پانزده گفتار» مینوی در هفته گذشته فرصتی است مغتنم برای آشنایی نسل جوان با نمونه ای درخشان از تحقیق ادبی. این کتاب پانزده مقاله مینوی را در باره بزرگان ادبیات غرب در بر می‌گیرد. در هفته گذشته مراسم پایانی «ششمین جشنواره نشریات دانشجویی » به دلیل اعتراض دانشجویان ناتمام ماند. گروهی از دانشجویان با خواندن سرود «سه یار دبستانی» و برافراشتن نوشته هایی مانند « نشریه و جشنواره فرمایشی نمی خواهیم» سخنان آقای حریرچی، دبیر جشنواره را قطع کردند. با پیوستن اغلب دانشجویان حاضر در مراسم به معترضین سخنران به ناچار سخنان خود را نیمه تمام گذاشت و به همراه وزیر بهداشت و دیگر مقامات رسمی محل برگزاری مراسم را ترک کرد اما دانشجویان موفق شدند بیانیه خود را قرائت کنند. .دانشجویان در این بیانیه با اعتراض به «محدود کردن فعالیت های دانشجویی به چارچوب ایدئولوژی رسمی» خواستار «فعالیت آزاد نشریات و تشکل های دانشجویی» شده و «بهره برداری جناح های حکومتی از دانشجویان» را محکوم کردند. کتاب «من مرگ را سرودم» که در هفته گذشته منتشر شد، تلاشی است هر چند نارسا اما مغتنم برای معرفی یکی از چهره های جنبش روشنفکری ایران به نسل جوان. دهه های چهل و پنجاه زمانه شکوفایی ادبیات و هنر معاصر ایران بود و بهروز دهقانی از نجیب ترین چهره های این دوران. دهقانی در 1318 در آذربایجان متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در زمینه ادبیات انگلیسی به اتمام رساند. دهقانی از نزدیک ترین دوستان صمد بهرنگی بود و در راه اندازی نشریه «آدینه، ویژه هنر و ادبیات» که از موثرترین نشریات ادواری ایران در دهه چهل بود، با او همکاری داشت. دهقانی با تالیف کتاب «زندگی و آثار شون اوکیسی» و ترجمه «در پوست شیر» او، این نویسنده بزرگ ایرلندی را به جامعه فرهنگی ایران معرفی کرد. ترجمه های دهقانی از شعرهای «لنگستون هیوز» شاعر سیاه‌پوست آمریکایی و «افسانه‌های ایتالیایی» اثر ماکسیم گورگی نیز با استتقبال محافل فرهنگی رو به رو شد. دو جلد « افسانه های آذربایجان» با همکاری صمد بهرنگی، ثمره تلاش های بهروز دهقانی در عرصه گردآوری فرهنگ عامیانه است. بهروز دهقانی که گاه آثار خود را با امضای مستعار «آیدین» منتشر می‌کرد، با مجله «خوشه» شاملو نیز همکاری داشت. در اواخر دهه 40 به «چریک های فدایی» پیوست و در سال 1351 در اثر شکنجه های پلیس به هنگام بازجویی به قتل رسید. کتاب «من مرگ را سرودم» برخی نوشته ها و ترجمه های بهروز دهقانی را در بر می‌گیرد.