در میانه بحران‌های مختلفی که ایران با آن دست به گریبان است، اختلافات سران این کشور، نه تنها کم نشده، که روز به روز بر دامنه شان هم افزوده می‌شود. در یکی از تازه‌ترین موارد، حسن روحانی، به تندی از تفسیر مجلس یازدهم از قانون اساسی انتقاد کرده و یادآور شده که نظارت بر کار وزیران، نه از اختیارات مجلس، که مختص ریاست جمهوری است.
اشاره آقای روحانی، به سخنان محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس است که حدود شش ماه پیش، اولویت کار این دوره پارلمان را، نظارت بر کار دولت خوانده بود.
از سوی دیگر، علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران هم، با انتقادی تند از مجلس و شورای نگهبان، تصویب طرح موسوم به «اقدام راهبردی» را، غیر واقع بینانه و به ضرر کشور دانسته و به کنایه گفته کسانی که سازمان تحت امرش را، موظف به ساخت ماشین‌های سانتریفیوژ کرده‌اند، نمی‌دانند درباره چه صحبت می‌کنند.
شخص رئیس جمهوری ایران هم، بارها تصویب این طرح را بر خلاف مصالح کشور دانسته؛ طرحی که در صورت اجرا، می‌تواند به کاهش همکاری ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، و عملا، خروج از برجام بیانجامد.آن‌هم در شرایطی که وزرای خارجه گروه ۴+۱، برای بازگشت آمریکا به برجام در دوره جو بایدن، ابراز آمادگی کرده‌اند.
آیا تشدید اختلافات درونی در حاکمیت ایران، در چنین روزهای حساسی، اتفاقی است؟ گزارشی از مهدی بیگی.