(rm) صدا | [ 12:25 mins ]
در ادامه بحث هفته گذشته، فرین عاصمی از شنوندگان «نگاه تازه» در باره اثرات روانی داشتن یا نداشتن دوستی با جنس مخالف سئوال کرده است. یک دختر خانم میگوید عرف و مذهب ما را در ایران محدود کرده است اما دخترها و پسرها در تهران دست کم با دوست شدن مشکلی ندارند، و به آنها در پیشرفت زندگی کمک میکند. یک پسر میگوید هرچند دوست دختر ندارد اما مایل است داشتن آن را تجربه کند، ولی میگوید فکر میکند برای یک جامعه اسلامی زیاد هم لازم نباشد. یک دختر خانم میگوید دوستی خوب است ولی بستگی به هدف و نیت آن دارد. یک خانم دیگر میگوید هفت سال است با یک دوست پسر مانده است. سعید معتقد است دوستی صحیح نیست و رابطه باید فقط از طریق ازدواج صورت گیرد، و دوست دختر داشتن را خیانت به همسر و به آینده خود میداند، و میافزاید خانوادهاش با این کار مخالف است. سمیرا میگوید تمایل به جنس مخالف اجتنابناپذیر است ولی سنتها جلوی دوستی با جنس مخالف را میگیرد. وی میگوید دوستی باعث افزایش تجربه میشود. آناهیتا میگوید دوستی با پسرها برای دخترها تجربه میآورد. دکتر حسن حسینی، جامعهشناس و استاد دانشگاه، در مصاحبه با رادیوفردا میگوید رابطه دختر و پسر، و تمایل به جنس مخالف غریزهای طبیعی است. وی میافزاید در جامعه ایرانی ارتباط داشتن دختران و پسران اگر جنبه جنسی نداشته باشد، مانع ندارد.